Ήταν μια μέρα σαν και τη σημερινή, στις 10 Μαΐου του 2000, στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ της ΑΕΚ και του Ιωνικού που διεξαγόταν στο ΟΑΚΑ, όταν έλαβε χώρα μια κορυφαία στιγμή, που εντέλει γράφτηκε στην ιστορία, με πρωταγωνιστή τον Ντέμη Νικολαΐδη.
Ο αγώνας βρισκόταν στο 32ο λεπτό, όταν μετά το φάουλ του Μιλέν Πετκόφ, ο Εβρίτης επιθετικός κι ηγετική φυσιογνωμία της Ένωσης Ντέμης Νικολαΐδης, χρησιμοποίησε το χέρι για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα του τερματοφύλακα του Ιωνικού, Φώτη Στρακόσια. Ο διαιτητής του αγώνα, Γιώργος Δούρος, κατοχυρώνει το γκολ και δείχνει «σέντρα», ενώ και οι παίκτες της Ένωσης έσπευσαν προς το μέρος του Ντέμη για να πανηγυρίσουν το τέρμα.
Σε εκείνο το σημείο ωστόσο συμβαίνει κάτι εξαιρετικά πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, ειδικά εκείνης της εποχής. Ο Νικολαΐδης έσπευσε προς το μέρος του Γιώργου Δούρου και προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι δεν πρέπει να μετρήσει το γκολ γιατί σκόραρε με το χέρι. Ο Αθηναίος ρέφερι δέχτηκε τα λεγόμενα του άσου της ΑΕΚ και ακύρωσε το γκολ με το παιχνίδι να συνεχίζεται κανονικά. Μάλιστα τιμώρησε την ειλικρίνειά του και με… κάρτα, για την παράβαση με το χέρι, καθώς έτσι προέβλεπε ο κανονισμός.
Ο τελικός ολοκληρώθηκε, με την ΑΕΚ να κερδίζει με 3-0 και τον Νικολαΐδη να σκοράρει μάλιστα 5 λεπτά μετά την ακύρωση του τέρματος που είχε πετύχει με το χέρι. Ο τίτλος αυτός ωστόσο πέρασε σε δεύτερη μοίρα, καθώς η ενέργεια αυτή αποτέλεσε ένα δείγμα της αντίληψης του για το ποδόσφαιρο, αλλά και των αρχών των αξιών και του δικαίου που ευαγγελίζοταν ο επιθετικός από την Αλεξανδρούπολη.
Η ανταμοιβή του για αυτήν την πρωτοφανή πράξη δεν ήταν ούτε χρήματα, ούτε κάποιο τρόπαιο. Είναι όμως κάτι που μπορεί εντός συνόρων να μη βρίσκεται σε περίοπτη θέση, στο παλμαρέ κάθε ποδοσφαιριστή, είναι ωστόσο εξίσου σημαντικό. Το 2002 η Διεθνής Επιτροπή για το Fair Play στη Φρανκφούρτη του έδωσε το διεθνές βραβείο για εκείνη την ενέργειά του.
Είναι σαφές πως ένα τέτοιο δείγμα σεβασμού και το λεγόμενο «Ευ Αγωνίζεσθαι», που πρεσβεύει εννοείται το ποδόσφαιρο και γενικά ο αθλητισμός, είναι σπάνιο να συμβεί. Και πόσω μάλλον σήμερα, που μια διαιτητική απόφαση επισκιάζει την έκβαση του υπόλοιπου αγώνα.
Ο Ντέμης έχει τοποθετηθεί και μετά το τέλος της καριέρας για εκείνη την στιγμή. Το 2011, σε μια μεγάλη συνέντευξή του στη Nova για την εκπομπή «Legend Stories», ο Ντέμης ρωτήθηκε για εκείνη την ενέργειά του και για το βραβείο Fair Play, με την απάντησή του να είναι αφοπλιστική: «Ήταν μια δικαίωση. Aπό που να δικαιωθώ, από το ελληνικό πρωτάθλημα που παίζαμε; Δεν μπορώ να διανοηθώ να γίνει κάτι άλλο. Δηλαδή θα ήμουν αυτή τη στιγμή και θα είχα κερδίσει ένα Κύπελλο “κλέβοντας” τους παίκτες και την ομάδα του Ιωνικού; Θα κοιμόμουν ήσυχος; Δεν γίνεται, δεν το συζητάω. Δεν είναι καν θέμα προς συζήτηση».
Πρόσφατα επίσης στη ραδιοφωνική εκπομπή «Ναυαγοί» με τον Παύλο Τσίμα σε συνέντευξη του για το pod.gr, ο Ντέμης ξαναναφέρθηκε στο γεγονός, απαντώντας πως: «Ήταν μια εντελώς αυθόρμητη κίνηση.Μέχρι τότε που έγινε ο τελικός είχαμε υποστεί πολλές αδικίες ως ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Επειδή απέναντι μας είναι ο Ιωνικός, μικρότερη ομάδα, δε γίνεται να κερδίζεις έναν τελικό· θα ήταν η μεγαλύτερη ντροπή της ζωής μου αυτό το πράγμα, δηλαδή αν μετρούσε το γκολ, δε θα τον άφηνα να φύγει τον διαιτητή. Δεν γινότανε». Και όλα αυτά, μια μέρα σαν και αυτήν, 20 χρόνια πριν…
