Μόνο τυχαία δεν είναι η επιλογή που έκαναν οι άνθρωποι της Ξάνθης και βασικά ο Γιάννης Παπαδημητρίου, τα σημαντικότερα φιλικά στο Πράβετς κατά την διαδικασία χτισίματος του νέου ΑΟΞ να είναι ομάδες από την Κύπρο. Άλλωστε στο τέλος αυτής της σεζόν το πιθανότερο είναι και με την βούλα της UEFA το κυπριακό πρωτάθλημα να είναι ανώτερο από το ελληνικό και να βγάζει περισσότερες ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις σε σχέση με την Super League.
Εξηγούμαστε για όσους δεν το έχουν καταλάβει. Με την έναρξη της νέας σεζόν, η Ελλάδα πετά μια σχετικά καλή χρονιά της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που είχε μαζέψει 6.200 βαθμούς (είναι η χρονιά στην οποία είχε συνεισφέρει και η Ξάνθη με την πρόκριση επί της Λίνφιλντ) και ξεκίνησε ξεκινήσει να μαζεύει βαθμούς για να «κλείσει» πενταετία από την 16η θέση έχοντας μόλις 21.400 βαθμούς (5.400 το 15/16, 5.800 το 16/17, 5.100 το 17/18, 5.100 το 18/19). Δηλαδή εάν το καλοκαίρι που μας πέρασε είχαμε ως στόχο την 11η θέση κοιτώντας την Αυστρία, αυτό το καλοκαίρι θα έχουμε ως στόχο τουλάχιστον την 15η θέση, εκεί όπου αυτή τη στιγμή βρίσκεται η Κύπρος.
Μετά και τα παιχνίδια της Τρίτης μάλιστα, η διαφορά ανάμεσα στην 15η Κύπρο και την 16η Ελλάδα έχει εκτοξευθεί στους 1.375 βαθμούς, ενώ στην έναρξη της σεζόν ήταν μόλις στους 225. Πώς γκένεν αυτό, που έλεγε και ο Πατροκ Ογκουνσότο; Πολύ απλά. Οι Κύπριοι ξεκινώντας από προηγούμενους προκριματικούς γύρους, ήδη αγωνίστηκαν και κέρδισαν βαθμούς. Ο Απόλλων Λεμεσού νίκησε μέσα έξω την Ζαλγκίρις (παίρνοντας 500 βαθμούς στην Κύπρο), η ΑΕΚ Λάρνακας νίκησε μέσα έξω την Πετροκούμπ (άλλοι 500 βαθμοί) και πλέον ο ΑΠΟΕΛ έκανε διπλό μέσα στην Σουτιέσκα για τον 2ο προκριματικό του Champions League, ενώ την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός με την Βικτόρια Πλζεν έμενε στην ισοπαλία.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι ελληνικές ομάδες έχουν να ανέβουν ένα βουνό προκειμένου να καλύψουν τη διαφορά και η συγκέντρωση βαθμών είναι σημαντική από τον κάθε έναν εκπρόσωπο ξεχωριστά, είτε λέγεται Ολυμπιακός, είτε ΠΑΟΚ, είτε ΑΕΚ, είτε Ατρόμητος είτε φυσικά Άρης. Ειδικά για τον τελευταίο, πολλά κρίνονται από το γεγονός ότι αντιμετωπίζει κυπριακή ομάδα. Αν αποκλείσει την ΑΕ Λεμεσού αφενός θα φέρει βαθμούς στην Ελλάδα, αφετέρου θα στερήσει από την Κύπρο και θα αποκλείσει και μια ομάδα της από την συνέχεια. Αν συμβεί το αντίθετο, τότε «έχετε γεια βρυσούλες, λόφοι, βουνά, βραχούλες» για τις ελληνικές ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Και για να το κάνουμε πιο λιανά, η 15η θέση δίνει πέντε ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η 16η θέση, στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα, δίνει μόλις τέσσερις, ενώ θα υποχρεώνει τις εκπροσώπους της χώρας στην Ευρώπη να ξεκινούν τις υποχρεώσεις τους από ακόμα νωρίτερα στον Ιούλιο. Κοινώς, αν δεν γίνει ένα μικρό θαύμα, από την σεζόν 2020-2021 θα βγαίνουν μόνο τέσσερις ομάδες από την Ελλάδα στην Ευρώπη και θα δυσκολέψει το όποιο ενδεχόμενο η μία από αυτες να είναι η Ξάνθη. Για την φετινή που ακόμα βγάζουμε πέντε, μπορούν να υπάρχουν αυτές οι κρυφές ελπίδες στα Πηγάδια.
Αυτά βλέπει, που λέτε, και ο Τζόνι ο Παπαδημητρίου και κατάλαβε ότι δεν αξίζει τόσο να παίζεις φιλικά με άλλες ομάδες της Super League και να τους αποκαλύπτεις έτσι και τα μυστικά σου. Έκλεισε έτσι στην Βουλγαρία τρία φιλικά με κυπριακές ομάδες – που είναι βάσει στοιχείων πλέον πιο ανταγωνιστικές από τις ελλαδικές. Ρίχνει παράλληλα γέφυρες με την Μεγαλόνησο που και ωραία αγορά έχει και περισσότερα φράγκα από το Ελλάντα αυτήν την περίοδο. Πάντα η Ξάνθη έδινε ένα-δυο παιχνίδια στην προετοιμασία της με κυπριακές είτε στα Πηγάδια είτε στην Βουλγαρία είτε ακόμα και στην Κύπρο, αλλά τρία μαζεμένα σε διάστημα μιας εβδομάδας δεν είχε κλείσει ποτέ.
* * * * *
Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για το κορυφαίο αθλητικό γεγονός της τετραετίας που δεν είναι άλλο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα φιλοξενηθούν στο Τόκυο. Στις 24 Ιουλίου του 2020, σε έναν χρόνο από σήμερα, θα πραγματοποιηθεί η τελετή έναρξης, ωστόσο τα πράγματα σε σχέση με τους εκπροσώπους της Θράκης στην διοργάνωση δεν είναι και πολύ ευοίωνα. Βλέπετε, μπορεί η Ελλάδα να πήρε πρώτη προσκλητήριο και να φιλοδοξεί να πάει με πολυμελή αντιπροσωπία και ελπιδες για αρκετά μετάλλια, αλλά γεγονός είναι ότι είναι περιορισμένες οι πιθανότητες της Θράκης να δούμε δικούς μας αθλητές, όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016 για παράδειγμα είχαμε δυο βέρους Θρακιώτες στην αποστολή. Ο Κώστας Μπανιώτης ήταν ο ένας, που έχει συμμετοχή και σε Πεκίνο το 2008 και Λονδίνο το 2012. Θα ήθελε πολύ να κλείσει την καριέρα του με μια συμμετοχή σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που δεν κατάφερε τις προηγούμενες τρεις φορές. Διανύει μια δεύτερη νιότη μετά το ασημενιο μετάλλιο που κατέκτησε στο Ευρωπαϊκό Κλειστού Στίβου της Γλασκώβης τον Μάρτιο. Όμως ακόμα ο δρόμος για το Τόκυο είναι μακρύς και δύσβατος. Και μέχρι να φτάσουμε εκεί, πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί η φετινή συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα. Το 2.30μ που είναι το ύψος που πρέπει να πιάσει ως όριο είναι εφικτό, αλλά οι αγώνες είναι περιορισμένοι και ήδη την έχει πατήσει μια φορά πριν δυο χρόνια, όταν δεν μπόρεσε λόγω και του τραυματισμού του να πιάσει έγκαιρα το όριο για το Παγκόσμιο στο Λονδίνο.
Ο έτρος βέρος Θρακιώτης στο Ρίο ντε Τζανέιρο ήταν ο Χρήστος Κατραντζης, ως μέλος της Εθνικής Ομάδας Σκυταλοδρομίας 4×100 που μάλιστα έχασε οριακά την πρόκριση στον τελικό που θα καθιστούσε ολυμπιονίκες όλα τα μέλη της. Το κακό είναι ότι από τότε ο εγχώριος ανταγωνισμός έχει αυξηθεί και ο Κατραντζής ενώ είναι στην πρώτη γραμμή σε εθνικό επίπεδο, δεν είναι στις πρώτες επιλογές για την στελέχωση της Εθνικής Ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ταξίδεψε ούτε για ατομικό ούτε για ομαδικό αγώνισμα στην Γκουανγκτσού της Νότιας Κορέρας, όπου διεξάγεται το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου.
Άλλο μεγάλο όνομα από τον θρακιώτικο αθλητισμό δεν έχει ευθέως αναδειχθεί. Εννοείται όμως ότι εκπροσώπηση έστω και εμμέσως η Θράκη θα έχει, αν δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο. Για παράδειγμα, η εξ αγχιστείας Ξανθιώτισσα Βούλα Παπαχρήστου όχι μόνο αναμένεται να δώσει το παρών αλλά θα είναι και εκ των φαβορί για μετάλλιο. Η Εβρίτισσα κωπηλάτρια Χρύσα Μπισκιτζή ως προπονήτρια πλέον θα έχει αρκετούς δικούς τους αθλητές στην διοργάνωση. Πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να δούμε παίκτες που έχουν περάσει από την Θράκη να αγωνίζονται με τις εθνικές τους ομάδες, όπως συνέβη στο Ρίο με τον πρώην του Εθνικού Αλεξανδρούπολης Πέπε Γκονζάλες. Και φυσικά, από τις δεδομένες για την ώρα θρακιώτικες παρουσίες της ελληνικής αποστολής θα είναι αυτή του ThrakiSportS που έχει λάβει την απαραίτητη προέγκριση για να αποτελέσει ένα από τα ελάχιστα (μετρημένα στα δάχτυλα) ελληνικά μέσα ενημέρωσης που θα έχουν επίσημα διαπιστευμένο εκπρόσωπο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο…
Ο Αθλητάμπουρας
