Ένας δυναμικός συνδικαλιστής που χτυπούσε την γροθιά στο τραπέζι όταν έπρεπε αλλά ελισσόταν και διπλωματικά προκειμένου να περιφρουρήσει τα αγροτικά συμφέροντα Μορφή που αφήνει κενό στα δημόσια πράγματα, ο εκλιπών ήταν αυθεντικός Πόντιος, δημοκράτης μέχρι το μεδούλι, ήξερε να τιμά τους αντιπάλους του και να λειτουργεί με αίσθημα δικαιοσύνης
Ο Δαμιανός Μαρουφίδης γεννήθηκε στα Κασσιτερά των Σαπών το 1941. Έβγαλε την Ακαδημία της Αλεξανδρούπολης και διορίστηκε για να απολυθεί ως δάσκαλος στην Χούντα για τα δημοκρατικά του φρονήματα. Επί 9 χρόνια διετέλεσε πρόεδρος στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, τρία χρόνια στο διοικητικό συμβούλιο της συνεταιριστικής οργάνωσης, υπήρξε διοικητικός σύμβουλος στην ΣΕΒΑΘ, διετέλεσε πρόεδρος στην ΣΕΚΕ, στην ΣΕΚΑΠ, αντιπρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, μέλος διοικητικού συμβουλίου μέχρι και τα στερνά του (επίτιμο μέλος) της Συνεταιριστικής Ασφαλιστικής.
Μια δυναμική προσωπικότητα από αυτές που σπανίζουν στην εποχή μας ήταν ο εκλιπών [Λάκης] Δαμιανός Μαρουφίδης που κατέληξε χθες στην Κομοτηνή χτυπημένος από την επάρατο που την αντιμετώπιζε παλικαρίσια. Στο πλευρό τα παιδιά του, η κόρη Νόπη Μαρουφίδου, δικηγόρος και ο γαμπρός του Γιάννης Γκαράνης, αντιδήμαρχος κοινωνικών υποθέσεων, ο γιος του Γιάννης Μαρουφίδης γεωπόνος με την σύζυγό του Μαρία και η πολυαγαπημένη του σύζυγος Κυριακή. Ευτύχησε να δει τρία εγγονάκια και να απολαύσει μοναδικές οικογενειακές στιγμές.
Προσωπικοί του φίλοι μια πλειάδα στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από άλλους χώρους αναγνώριζαν την δυναμική του και τον σταράτο λόγο του. Στις γενικές συνελεύσεις της Συνεταιριστικής Οργάνωσης λειτουργούσε καταλυτικά και πάντα σάρωνε σε ψήφους στήριξης απαντώντας στον διάλογο και όσους ήθελαν να τον ψέξουν καταφέρνοντας να φέρει τη ανατροπή στο αποτέλεσμα αριστοτεχνικά.
Κινείτο με άνεση μεταξύ Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Βρυξελλών. Ήξερε τους αγρότες με τα μικρά τους ονόματα σε όλο το νομό. Κατάφερε να διαγράψει σοβαρά χρέη της οργάνωσης και να απαλλάξει τα μέλη της από ένα δυσβάστακτο φορτίο, ενώ επεδίωκε να ανοίγει αγορές στην Ευρώπη και την Τουρκία προωθώντας βαμβάκια, σιτάρια και άλλα προϊόντα μαζικής παραγωγής.
Ήταν μια αντίστοιχη μορφή ενός σύγχρονου Μπαλτατζή. Πάντα οι εκάστοτε υπουργοί Γεωργίας Αγροτικής Ανάπτυξης λάμβαναν σοβαρά την γνώμη του για τα πράγματα, ενώ διατηρούσε σχέσεις και με τους πρωτοκλασάτους συνδικαλιστές της χώρας. Επί των ημερών του έγινε η ανάπτυξη της ΕΑΣ, εκκοκκιστήρια, τυροκομεία, σπορελαιουργεία, εγκαταστάσεις στην Μελέτη, αποθήκες σιλό, μάρκετ, πρατήρια φαρμάκων, συνεργασία με την ΣΕΒΑΘ στην τομάτα, τα πάντα, Μια τεράστια περιουσία σε μια οργάνωση που κατάφερνε στο παραπέντε να ξεπερνά τους σκοπέλους και να επιβιώνει.
Συμμετείχε σε εκθέσεις προβάλλοντας την εξωστρέφειά της σε εποχές που τέτοιες κινήσεις, δεκαετίες πριν, ήταν αληθινά καινοτόμες. Φιλοξενούσε προσωπικότητες, στήριζε την τοπική εμπορική έκθεση «Θράκη», συνεργαζόταν με ομάδες παραγωγών, κτηνοτρόφων, κερασοπαραγωγών, αρωματικών φυτών κλπ. Ο πρόεδρος φεύγει όχι πλήρης ημερών, αλλά πλήρης εμπειριών ζωής, με ένταση, με κοπιώδη προσπάθεια, με ανθρώπινες απολαύσεις, με αγαπημένα πρόσωπα γύρω του, με συναγωνιστές που πάντα τον νοιαζόταν και του μιλούσαν μέχρι το τέλος. Τον είδαμε σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ όπως το ήξερε και το υπηρετούσε, με λογική ανθρωπιά, με το γνώθι σ΄ αυτόν, με μια λεβεντιά και ντομπροσύνη που τον χαρακτήριζε και στις αποφάσεις του.
Ο Λάκης Μαρουφίδης ανήκει σε μια γενιά ανθρώπων που φεύγουν οριστικά αφήνοντας όμως το ίχνος τους. Τις παρακαταθήκες τους. Που δημιούργησαν την δική τους σχολή δράσης. Η ΕΑΣ την μετέπειτα πορεία κλυδωνίστηκε, επήλθαν αλλαγές στο τιμόνι βρέθηκαν άλλα πρόσωπα που πάλεψαν να αντιμετωπίσουν χρέη και περίπλοκες καταστάσεις. Σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι πολιτικοί αστέρες γεννήθηκαν από την ΕΑΣ και την προσωπική στήριξη του Λάκη Μαρουφίδη, κάτι που το αναγνωρίζουν απλόχερα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Θρακικής γης που θα τον σκεπάσει.
Πηγή: http://www.xronos.gr/
