Την αποχώρησή του από τον πάγκο της ανδρικής ομάδας του Έβρου Σουφλίου ανακοίνωσε ο Νίκος Μούχλιας, μετά την ήττα της εβρίτικης ομάδας από την ΓΕΑ για το Κύπελλο Ελλάδος την περασμένη Τετάρτη.
Πρόκειται για μια αποχώρηση – έκπληξη, που σε αρκετούς έπεσε σαν “κεραυνός εν αιθρία” καθώς ο Μούχλιας είναι συνώνυμο με την ομάδα του Σουφλίου, στην άκρη του πάγκου της οποίας καθόταν τα τελευταία έξι χρόνια.
Ο ίδιος πάντως με την παραιτησή του, άφησε αιχμές, τονίζοντας ότι «μπορεί κάποτε οι στράτες μας να συμπέσουν πάνω σε διαφορετικές όμως συνθήκες» και προσθέτοντας ότι «το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται». Αναλυτικά ο Νίκος Μούχλιας έγραψε:
«Ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους αθλητές με τους οποίους συνεργάστηκα τα έξι τελευταία χρόνια στο τμήμα ανδρών του συλλόγου για την βοήθειά τους….μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία….σημασία έχει η πρόθεση…..θα ήμουν ευτυχής αν ήξερα ότι βοήθησα, έστω και λίγο, όλους αυτούς τους συνοδοιπόρους μου. Ο καθένας ξέρει μόνος του αν το κατάφερα ή όχι, η αλήθεια είναι μέσα μας αρκεί να έχουμε το θάρρος να την παραδεχθούμε….καλή αντάμωση λοιπόν και μπορεί κάποτε οι στράτες μας να συμπέσουν πάνω σε διαφορετικές όμως συνθήκες.
Θα συνεχίσω πλέον αποκλειστικά μόνο πάνω στο μονοπάτι που χάραξα τον Σεπτέμβριο του ’07…..στα μικρά παιδιά…..αξίζουν περισσότερο την προσοχή μας …έχουν ανάγκη περισσότερο τις συμβουλές μας….είναι αυτά που παίρνουν αλλά και δίνουν χαρά με την οποία «ποτίζεται» η υπομονή μας στο να συνεχίσουμε το μοναδικό στην Ελλάδα προπονητικό έργο, εδώ στον τόπο των 2.500 ψυχών, «φτιάχνοντας» σωστούς ανθρώπους-αθλητές που θα τους καμαρώνουμε αργότερα και θα τιμούν την γενέτειρα τους…..
μια αφιέρωση μόνο για το τέλος και αφορά αυτούς που τρέφονται με τα «καμένα λάδια» των κουτσομπολιών….είναι από τον αγαπημένο μου και παρεξηγημένο Νίκο Καζαντζάκη και το βιβλίο του «Καπετάν Μιχάλης»….. « Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος – αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος – σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται »
ΥΓ. …θέλει μεγάλα «κοχόνες» από ένα «μούτσκου» να μιλήσει για τον υπέροχο κόσμο χθές……είμαι περήφανος….πάντα να είσαι αληθινός, ταπεινός και να κοιτάς ψηλά!»
