Ο Ξανθιώτης Αρειανός και ο πρώην υπάλληλος των Χρυσωρυχείων που βρέθηκαν στο Ρεσίφε

Αποστολή στο Ρεσίφε της Βραζιλίας: Γιάννης Γιαγκίνης

–  Ανάμεσα στους λιγότερους από χίλιους Έλληνες που βρέθηκαν στην Αρένα Περναμπούκο το βράδυ της Κυριακής και συμπαραστάθηκαν στην Εθνική Ομάδα στον κρίσιμο νοκ άουτ αγώνα με την Κόστα Ρίκα ήταν και οι εικονιζόμενοι ομογενείς.

 Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Χαλκιδική, αλλά έχοντας ρίζες και από την Ξάνθη, όπως μας είπε, ο Άγγελος είναι φανατικός οπαδός του Άρη Θεσσαλονίκης. Μένει στην Λατινική Αμερική, έζησε από τόσο μακριά την πίκρα του υποβιβασμού της αγαπημένης του ομάδας, αλλά πήρε καπέλα και κασκόλ και έσπευσε στο γήπεδο ντυμένος έτσι, στα μπλε μεν αλλά με πινελιές και από τα κίτρινα δε. Η κοπέλα του είναι η Μάσια, που εικονίζεται δεξιά στην δεύτερη φωτογραφία.

Δίπλα της σε αυτήν βρίσκεται ο Γιώργος Τοπάλης. Ο συγκεκριμένος δεν μένει στην Βραζιλία. Η δική του βάση είναι η Αργεντινή. Εργαζόταν ως επιστημονικός σύμβουλος σε μεγάλα έργα στην Βόρειο Ελλάδα, όπως στα Χρυσωρυχεία στην Χαλκιδική, αλλά και στην Θράκη, στις πρώτες αναφορές περί τέτοιων σχεδίων, στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Βρέθηκε πριν 17 χρόνια στο Λονδίνο και εκεί γνώρισε την μετέπειτα σύζυγό του, με την οποία μετακόμισαν στο Μπούενος Άιρες.

Αυτήν την περίοδο ψάχνει για δουλειά, καθώς η ζωή είναι δύσκολη σε μια χώρα που ο πληθωρισμός τρέχει και μάλιστα με ταχύτητες ράλι, σε καθημερινή βάση. «Λέμε στην Ελλάδα ότι πτωχεύσαμε, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουμε περάσει τίποτα. Ελπίζω να μην ζήσουμε οι Έλληνες τέτοιες στιγμές που ζουν αυτήν την στιγμή στην Αργεντινή, δέκα και τόσα χρόνια μετά την επίσημη πτώχευση του κράτους. Σήμερα πας στο σούπερ μάρκετ για να πάρεις γάλα για το παιδί σου και κάθε βδομάδα το βρίσκεις σε άλλη, πιο ανεβασμένη, τιμή σε σχέση με την προηγούμενη».

Ο ίδιος ψάχνει να βρει δουλειά σχετική με το αντικείμενό του κάπου στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, που έχει ιδιαίτερα πλούσιο υπέδαφος. «Όπου και αν βρω, θα μετακομίσουμε οικογενειακώς. Να έρθουμε στην Ελλάδα, όμως, δεν το σκέφτομαι, καθώς θεωρώ δεδομένο ότι για άλλα πέντε χρόνια δεν θα υπάρχει δυνατότητα εξεύρεσης εργασίας και χωρίς δουλειά, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι ακριβή χώρα για να ζήσει κανείς οικογένεια», λέει.