Παιδιά χτύπησαν και πήγαν νοσοκομείο λόγω μηδενικής ασφάλειας στο Thraki Bike Festival

Γνωστοί για την εμπειρία τους από τη δράση τους και τη συμμετοχή τους σε δεκάδες ανάλογου χαρακτήρα events Κομοτηναίοι, δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους από τη διοργάνωση και ασκούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οξύτατη κριτική.

Αυτό επισημαίνει το inkomotini, σχολιάζοντας ότι από τα σημαντικότερα που επισημαίνονται είναι η «μηδενική ασφάλεια»· μάλιστα, προσθέτει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα, όπως καταγγέλλεται, μέχρι και «κάποια παιδιά χτύπησαν και πήγαν νοσοκομείο».

Αρνητικότατη επίσης εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι κανείς από τους διοργανωτές δεν βρισκόταν στον τερματισμό των τελευταίων αθλητών.

Έντονη είναι και η απαρέσκεια των αθλητών με κινητικά προβλήματα, καθώς όπως καταγγέλλουν εξαιρέθηκαν εμμέσως τα ΑμεΑ, επειδή όπως υποψιάζονται κάποιοι δεν επιθυμούσαν την εμφάνιση του προέδρου του «Ηρόδικου» Μιχάλη Ραγκούση ο οποίος είναι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με την «Περιφερειακή Σύνθεση» του Χριστόδουλου Τοψίδη…  

«Τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας, ξέρουν από ανηφοριές… Ειλικρινά λυπάμαι», σχολίασε με νόημα ο Ραγκούσης στο facebook, ο οποίος επίσης δήλωσε στο inkomotini: «Δεν μας κάλεσαν ποτέ, ούτε να συμμετάσχουμε, ούτε να πούμε την άποψή μας, ούτε να βοηθήσουμε εθελοντικά, ούτε τίποτα. Βέβαια έγραφε σε μια γραμμή ότι μπορούν ΑμεΑ να συμμετέχουν, αλλά ούτε σε ποια διαδρομή ούτε καμία άλλη πληροφορία, για προφανείς λόγους…». Και έτσι δεν έλαβε μέρος ο καλύτερος Έλληνας ΑμεΑ ποδηλάτης, ο Νίκος Παπαγγελής, 6ος προ ολίγων μόλις ημερών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Πίστας ΑμεΑ που διεξήχθη στο Άπελντορν της Ολλανδίας.

Στον αντίποδα των αρνητικών παρατηρήσεων, βρίσκονται τα εύσημα που αποδίδονται στους εθελοντές.

Ιδού μερικά χαρακτηριστικά σχόλια στη δημόσια συζήτηση που λαμβάνει χώρα στο facebook:

  • «Εξαιρετικό το σημερινό φιάσκο! Συγχαρητήρια!».
  • «Μιλάμε για μηδενική ασφάλεια σε όσους συμμετείχαν. Καμία οργάνωση. Καμία συνοχή. Και καμία σχέση με το «γνωριμία με τους ποδηλατοδρόμους και σωστή χρήση». Τεράστια κενά και από θαύμα δεν είχαμε ατυχήματα (κάποια παιδιά χτύπησαν και πήγαν νοσοκομείο)».
  • «Τώρα που τελείωσε και η 1η ποδηλατική γιορτή, έχω να κάνω δύο σχόλια: 1ον, σε τι είδους διοργάνωση τερματίζουν οι τελευταίοι αγωνιζόμενοι και στον τερματισμό δεν υπάρχει κανένας από τη διοργάνωση παρά μόνο μια παρέα από τη γειτονική πιτσαρία…(το χρονικό όριο ήταν τρεις ώρες και ο τελευταίος τερμάτισε σε δύο). 2ον, ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους εθελοντές που ήταν κατά μήκος της διαδρομής και περίμεναν υπομονετικά μέσα στον ήλιο και τον αέρα!».
  • «Τεράστιος ο σεβασμός των διοργανωτών στους τελευταίους, κρίμα…».
  • «Πρώτα τιμούμε τους τελευταίους, αν υπάρχει σοβαρή διοργάνωση, και πόσο μάλλον όταν υπάρχουν παιδιά».
  • «Μπορεί οι διοργανωτές να έκαναν το παν για το στήσιμο του αγώνα, όταν όμως ΔΕΝ τιμάς τον τελευταίο για την υπερπροσπάθεια πού έκανε για να φτάσει στο τέρμα που εσύ σαν οργανωτική επιτροπή θέσπισες, και ειδικά όταν είναι ο αθλητής στο όριο , ΟΦΕΙΛΕΙΣ κυρία επιτροπή ΕΣΥ τουλάχιστον να είσαι παρούσα. Η συμπεριφορά σας αυτή μου θυμίζει την…αγελάδα που βγάζει είκοσι κιλά γάλα και στο τέλος κλωτσά τον κουβά και το ρίχνει. Και μην ξεχνάτε… ΠΑΝΤΑ σε έναν αγώνα υπάρχει τελευταίος, όσοι και αν αγωνίζονται. Χωρίς τελευταίο ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει πρώτος. Κρίμαααα».
  • «Τα 5 χιλιόμετρα πολύ χάλια, δεν χωρούσαν να μπουν στον ποδηλατόδρομο λόγω όγκου…αλλά λέγανε οτι θα κατεβούν και στο οδόστρωμα».
  • «Να ξεκαθαρίσουμε και ότι η προβολή των σφαλμάτων θα σε βελτιώσει. Απλά κάποια πράγματα δεν πρέπει να γίνονται».

Εν τω μεταξύ, ως ενδεικτική του κλίματος της προετοιμασίας της διοργάνωσης, θεωρούν πολλοί και την παραίτηση μόλις τέσσερις μέρες πριν, από την οργανωτική επιτροπή, του εμπνευστή της δράσης, Μιχάλη Πολιτσάκη, ο οποίος στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ανέφερε: «Έχω την υποχρέωση απέναντί σας να σας γνωστοποιήσω ότι συνειδητά αποχώρησα από τη διοργάνωση του Thraki Bike Festival. Εύχομαι ολόψυχα για το καλό της πόλης μας, κάθε δυνατή επιτυχία». Μετά το πέρας της διοργάνωσης, δε, ο ίδιος συνεχάρη τους ανθρώπους «που δούλεψαν αθόρυβα και ανώνυμα», και τους χορηγούς «που παρά την οικονομική δυσχέρεια των καιρών, στήριξαν με σθένος τη διοργάνωση», καταλήγει το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του inkomotini.