Η 8η Μαρτίου έχει θεσπιστεί παγκοσμίως ως η Ημέρα της Γυναίκας και έμελλε αυτή την ημέρα στις συζητήσεις των αθλητικών παραγόντων όλης της χώρας να κυριαρχεί η υποχρεωτική βάσει του νέου αθλητικού νόμου παρουσία γυναικών στα ΔΣ σωματείων, Ενώσεων και Ομοσπονδιών. Πρόκειται για κάτι εξ ορισμού δυσεύρετο. Δεν είναι τυχαίο ότι όποιος κοιτάξει τις τρεις ΕΠΣ του γεωγραφικού μας διαμερίσματος, θα διαπιστώσει ότι μόνο μια γυναίκα υπάρχει εκλεγμένη στα διοικητικά τους συμβούλια.
Ο λόγος για την Ειρήνη Γαλαχουσίδου, η οποία τον περασμένο μήνα εξελέγη στις εκλογές της ΕΠΣ Ξάνθης και μάλιστα πρόσφατα ανέλαβε τα καθήκοντα της προέδρου των Επιτροπών Διοργανώσεων, Δημοσίων Σχέσεων, Τύπου και Μέσων Ενημέρωσης. «Μου αρέσει πολύ που προβλέπει ποσόστωση για τις γυναίκες ο νέος νόμος, θεωρώ ότι θα κάνει καλό, χρειάζονται και οι γυναίκες στο ποδόσφαιρο», λέει η ίδια στο ThrakiSportS.
Αν και η ίδια δεν έχει παίξει ποτέ ποδόσφαιρο, καθώς «όπως τα περισσότερα κορίτσια στο σχολείο προτιμούσαμε το βόλεϊ», εντούτοις έμελλε να είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική γυναίκα ποδοσφαιρική παράγοντας σε όλη την Θράκη. Πως προέκυψε η ενασχόλισή της; «Ο πρώην σύζυγός μου έπαιζε μπάλα για πολλά χρόνια και ξεκίνησαν να πηγαίνω στο γήπεδο ως φίλαθλος. Πλέον είμαι και μητέρα δυο αγοριών που επίσης παίζουν μπάλα, οπότε δεν ήθελε πολύ να κολλήσει το μικρόβιο. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο. Μου αρέσει να πηγαίνω στο γήπεδο και να βλέπω τους αγώνες. Και μπορώ να πω ότι πλέον εμπλεκόμενη είτε με τις ομάδες ειτε τώρα με την διοίκηση της ΕΠΣ, μου αρέσει και περισσότερο. Πάω στο γήπεδο και χαιρομαι για αυτό».
Πως αντιμετωπίζει την καχυποψία των ανδρών; «Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει καχυποψία. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι κάποιοι με κοιτάνε με έκπληξη, αλλά νομίζω ως ευχάριστη έκπληξη. Με ρωτάνε πώς και ασχολήθηκα, τους κάνει εντύπωση. Είναι αλήθεια ότι το ποδόσφαιρο έχει να κάνει κυρίως με άνδρες, όμως πλέον τα πράγματα εξελίσσονται. Άλλωστε υπάρχουν και γυναικείες ομάδες, έχουμε μάλιστα και μια καλή στην πόλη μας, τις Βασίλισσες, έτερον εκάτερον αν όσο και αν θα ακουστεί οξύμωρο, δεν έχω καταφέρει ποτέ να τις παρακολουθήσω από κοντά ακόμα, αλλά θα φροντίσω να γίνει αυτό σύντομα».
Πάντως, η ίδια δεν είχε σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσε να γίνει η μόνη γυναίκα ποδοσφαιρική παράγοντας στην Θράκη. «Η αλήθεια είναι ότι είχα τους ενδοιασμούς μου, αλλά δεν πρέπει να σκεφτόμαστε με τους ενδοιασμούς. Πρέπει όταν κάτι μας αρέσει να το κάνουμε, γιατί τότε είναι που θα το κάνουμε και καλά. Εφόσον του αρέσει, να μην διστάσει. Στην περίπτωσή μου, ειλικρινά δεν με ενδιέφεραν ούτε οι τίτλοι ούτε η προβολή. Ήμουν μέλος της Ασπίδας και βοήθησα με τον τρόπο μου, όταν μου έγινε πρόταση να ασχοληθώ πιο ενεργά με τα διοικητικά της ομάδας. Ασχολήθηκα και βοήθησα με τον τρόπο που μπορούσα».
«Η αλήθεια είναι ότι είχα τους ενδοιασμούς μου, αλλά δεν πρέπει να σκεφτόμαστε με τους ενδοιασμούς. Πρέπει όταν κάτι μας αρέσει να το κάνουμε, γιατί τότε είναι που θα το κάνουμε και καλά. Εφόσον του αρέσει, να μην διστάσει. Στην περίπτωσή μου, ειλικρινά δεν με ενδιέφεραν ούτε οι τίτλοι ούτε η προβολή. Ήμουν μέλος της Ασπίδας και βοήθησα με τον τρόπο μου, όταν μου έγινε πρόταση να ασχοληθώ πιο ενεργά με τα διοικητικά της ομάδας. Ασχολήθηκα και βοήθησα με τον τρόπο που μπορούσα».
Ήταν λοιπόν να μην γίνει η αρχή. Κάπως έτσι ήρθε πριν μερικούς μήνες η πρόταση του Γιώργου Πανίδη να… ανέβει επίπεδο και να ασχοληθεί πλέον με τα διοικητικά της ίδιας της ΕΠΣ. «Την αποδέχθηκα γιατί θεωρώ ότι μπορώ πράγματι να προσφέρω. Νομίζω ότι είναι καλό να υπάρχουν και γυναίκες στις διοικήσεις. Διαφορετικός τρόπος σκέψης, συμπληρώνει αυτά που δεν μπορούν ενδεχομένως να καταφέρουν καλά οι άνδρες. Για αυτό και θα είναι καλό να ισχύσει αυτό που προβλέπει ο νέος νόμος. Εγώ από την μέχρι τώρα εμπειρία μου βλέπω ότι έχω πολύ καλή συνεργασία με όλους στην ΕΠΣ, με όλα τα σωματεία και ειλικρινά, έχω πολύ όρεξη για να βοηθήσω για το καλό του ξανθιώτικου ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου».
Πέρα από το ερασιτεχνικό, υπάρχει βέβαια και το επαγγελματικό. Σε σχέση με την μεγάλη ομάδα της πόλης, τον ΑΟΞ, η Ειρήνη Γαλαχουσίδου αναφέρει: «Προσπαθώ να είμαι κοντά σαν φίλαθλος, έχω άλλωστε διαρκείας. Κάθε χρόνο παίρνω. Ξέρω άλλωστε και αρκετούς παίκτες, παράγοντες, την διοίκηση. Άλλωστε μικρή κοινωνία είμαστε η Ξάνθη, όλοι πάνω κάτω γνωριζόμαστε και όλοι αναγνωρίζουμε την μεγάλη συμβολή και σημασία που έχει η παρουσία της ομάδας στην Super League. Ήταν και ο μεγάλος γιος μου στις ακαδημίες του ΑΟΞ μέχρι πέρυσι».
Τα παιδιά της ήταν ένας επιπλέον λόγος για να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο από διοικητικής άποψης. Ο Ανδρέας είναι πλέον 14 ετών, ο Βαγγέλης 9. Αμφότεροι πηγαίνουν φέτος στην ακαδημία «Ευστράτιος Τοροσίδης» του Άρη Πετεινού. Άλλωστε και η οικογένεια μένει την τελευταία δεκαετία στο χωριό, από το οποίο κατάγεται ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας Βασίλης Τοροσίδης.
Πως αισθάνονται τα παιδιά που η μαμά τους είναι πλέον από τους πιο ισχυρούς ποδοσφαιρικούς παράγοντες της περιοχής; «Νομίζω ότι δεν το έχουν καταλάβει ακόμα. Τον μεγάλο λίγο τον πειράζουν, αλλά για καλό και το χαίρεται και αυτός. Νομίζω ότι στις 20 Απριλίου που θα διεξαχθεί ο μεγάλος τελικός του Κυπέλλου ανάμεσα στην Ασπίδα και τον Ορφέα θα καταλάβουν περισσότερα. Τότε είναι που θα αντιληφθούν καλύτερα, γιατί θα δουν τη μαμά τους να τρέχει όλα αυτά να οργανωτικά ζητήματα, να συμμετέχει στις βραβεύσεις και τις παρουσιάσεις μπροστά σε τόσο κόσμο. Και η αλήθεια είναι ότι ετοιμάζουμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για αυτόν τον τελικό», σχολιάζει η Ειρήνη Γαλαχουσίδου.
Πάντως, ξεκαθαρίζει: «Αν μου έλεγαν κάτι τα παιδιά, αν δεν το ήθελαν και αυτά, ομολογώ ότι δεν θα το έκανα. Όσο και αν μου άρεσε και μου αρέσει, τα παιδιά είναι η προτεραιότητα. Για αυτό και η δραστηριότητά μου στην ΕΠΣ περιορίζεται κυρίως τις πρωινές ώρες, που τα αγόρια είναι στο σχολείο. Νομίζω όμως ότι όταν το αντιληφθούν, θα αρέσει και σε αυτά που η μαμά ασχολείται ενεργά με το ποδόσφαιρο. Και ειλικρινά θα προέτρεπα και άλλες μαμάδες να κάνουν το ίδιο…».
