Συνέντευξη στον Κώστα Καραγιάννη
Ο Αλέξανδρος Μελισσόπουλος πέρυσι πέτυχε ένα ξεχωριστό ρεκόρ. Κατέκτησε με τον Ορφέα Ξάνθης το πρωτάθλημα στον 1ο Ομιλο της Γ’ Εθνικής, αναδείχθηκε επίσης πρώτος σκόρερ στον όμιλο και στην συνέχεια κατάφερε μέσα από την διαδικασία των μπαράζ να πάρει και την άνοδο στην Super League 2, έτερον εκτάτερον αν τελικά ο σύλλογος δεν ανέβηκε για άλλους (μη αγωνιστικούς) λόγους.
Το καλοκαίρι μετακόμισε στον Αγροτικό Αστέρα και με τη νέα του ομάδα πάει να πετύχει το περσινό ίδιο κατόρθωμα. Ηδη ο Αγροτικός έχει αποσπαστεί 8 βαθμούς από τον δεύτερο Άρη Αβάτου και θεωρείται ήδη από πολλούς βέβαιος πρωταθλητής στον 1ο Όμιλο, ενώ ο «Μέλι» συνεχίζει να σκοράρει κατά βούληση και διεκδικεί και πάλι τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του ομίλου, ευρισκόμενος αυτήν την στιγμή στην 2η θέση αλλά σε απόσταση βολής από την κορυφή.
Δεδομένου ότι την προσεχή Κυριακή ο πρωτοπόρος Αγροτικός Αστέρας δοκιμάζεται στην έδρα τής περσινής του ομάδας και περσινού πρωταθλητή Ορφέα Ξάνθης, το ThrakiSportS αναζητησε τον Αλέξανδρο Μελισσόπουλο που αυτονόητα θα αποτελεί το πρόσωπο του αγώνα, και συνομίλησε μαζί του για τις σκέψεις και τα συναισθήματα ενόψει αυτής της αναμέτρησης. Την κουβέντα μας, που πραγματοποήθηκε σε ένα διάλειμμα των υποχρεώσεων του Αλέξανδρου Μελισσόπουλου στο ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης χάρη και στην βοήθεια του καθηγητή Μεταξά, απασχόλησε ακόμα πέρα από την φετινή πορεία των Αγροτικού και Ορφέα, ο ΑΟΞ αλλά και το μείζο θέμα της οπαδικής βίας μετά και την δολοφονία του Αλκη Καμπανού.
Αλέξανδρε, την Κυριακή επιστρέφεις στο γήπεδο του ΑΟΞ και θα αντιμετωπίσεις τον Ορφέα σαν αντίπαλος, την ομάδα με την οποία πέρυσι κατέκτησες πρωτάθλημα και αναδείχθηκες πρώτος σκορερ. Ισως τεθείς και αντιμέτωπος με τον αδερφό σου Νικο. Τα συναισθήματα για αυτόν τον αγώνα, πως προετοιμάζεσαι για αυτήν την αναμέτρηση;
Είναι μια επιστροφή στην πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα και σε μια ομάδα που αν και η αλήθεια είναι ότι αγωνίστηκα για μία και μοναδική χρονιά, ήμουν τυχερός που την έζησα. Ήταν μια σεζόν που κέρδισα τα πάντα, μέσα στην οικογένεια του Ορφέα Ξάνθης, έχοντας ως πατέρα όλων μας τον άνθρωπο που είναι ο Ορφέας Ξάνθης, τον Μπάμπη Χατζημεστή – που ήταν και παραμένει σαν δεύτερος πατέρας για όλους μας. Συνεπώς θα είναι μια ιδιαίτερη στιγμή και για εμένα, αφού αισθάνομαι ότι επιστρέφω σε ένα γήπεδο που έχω μόνο φίλους και όπως είπες και εσύ, όχι απλά φίλους αλλά και συγγενείς…
Πέρυσι με τον Ορφέα έκανες το νταμπλ, αφού βγήκες πρωταθλητής αλλά αναδείχθηκες και πρώτος σκορερ. Φέτος, σε μια άλλη ομάδα, πάλι πάτε για τον τίτλο με τον Αγροτικό Αστέρα και είσαι επίσης δεύτερος στον πίνακα των σκόρερς του ομίλου. Αισθάνεσαι αυτήν την παρουσά ως το βήμα για κάτι παραπάνω;
Πέρυσι ζήσαμε την μεγαλύτερη διάκριση που έχει καταφέρει αυτή η ομάδα, την κατάκτηση του πρωταθλήματος και έπειτα μέσα από αγώνες μπαράζ και την επίτευξη της ανόδου στη Super League 2. Το γιατί ενώ ανέβηκε αγωνιστικά δεν έπαιξε τελικά σε αυτήν την κατηγορία είναι άλλη ιστορία, που δεν είμαι αρμόδιος να αναφερθώ. Φέτος το καλοκαίρι στον Aγροτικό Αστέρα ξεκινήσαμε με το στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος και μέχρι στιγμής όλα κυλάνε όπως τα προγραμματίσαμε, με μεγάλη διαφορά πλέον από τους υπόλοιπους και επίσης μέσα από την διάκριση της ομάδας δεν έκρυψα ότι θα ήθελα να μπορέσω ξανά να έχω και τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του 1ου ομίλου Γ’ Εθνικής για δεύτερη σερί χρόνια, με δεύτερη διαφορετική ομάδα. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, αλλά προέχει σαν ομάδα ο τίτλος και η άνοδος, μετά ακολουθεί η όποια ατομική διάκριση. Για κάτι παραπάνω δεν αποκλέιω κάτι, ωστόσο ήδη δίνω και θέλω να δώσω μεγάλη έμφασή στο Πανεπιστήμιο. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που μετακόμισα στην Θεσσαλονίκη.
Σε βρίσκουμε άλλωστε, οφείλουμε να πουμε, στις εγκαταστάσεις του ΤΕΦΑΑ της Θεσσαλονίκης στη Θέρμη σε ένα διάλειμμα από τα μαθήματα της Σχολής. Τα πρωινά εδώ, τα απογεύματα στις προπονήσεις. Αλήθεια, το κλίμα που υπάρχει στην ομαδα του Αγροτικού Αστέρα είναι το μυστικό της φετινής του επιτυχίας; Και πόσο θυμίζει αυτό που υπήρχε πέρυσι στον Ορφέα;
Το κλίμα που επικρατεί είναι σε παρα πολύ καλό επίπεδο οπως και πέρυσι στον Ορφέα Ξάνθης, γι αυτό και πιστεύω πως η χρόνια εξελίσσεται παρά πολύ καλά. Διότι όταν υπάρχει καλό κλίμα σε μια ομάδα, τα πράγματα μπορούμε να τα αντιμετωπίζουμε με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι το άλφα και το ωμέγα στις ομάδες οι παίκτες να αισθάνονται φίλοι και οικογένεια και αυτό είναι κάτι που το ένιωθα και πέρυσι και φέτος.
Αυτό το κλίμα δεν αλλάζει προφανώς από τη μια μέρα στην άλλη, όμως ο Ορφέας φέτος δεν τα πάει καλά. Που αποδίδεις την φετινή κακή του πορεια, τουλάχιστον στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος; Εκτιμάς ότι μπορεί να προλάβει την παραμονή;
Ότι μπορεί να προλάβει, μπορεί και παραμπορεί. Είναι αρκετές αγωνιστικές ακόμα και έχει ανέβει αρκετά σε απόδοση το τελευταίο διάστημα. Οσο το γιατί βρέθηκε εκεί; Φέτος φύγαμε κάποια παιδιά από την ομάδα του Ορφέα, κάθε ένας πήρε διαφορετικό δρόμο, η ομάδα άλλαξε με νέα παιδιά που προσπαθούν να ενταχθούν με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Νομίζω αυτός είναι ο λόγος, γιατί δεν υπήρχε χρόνος να ενσωματωθούν, βγήκαν τραυματισμοί, η ομάδα ουσιαστικά συνεχίζει χωρίς διακοπές αλλά με πολλές αλλαγές. Από κει και πέρα θεωρώ πως θα βρουν το δρόμο τους και θα ανακτήσουν ξανά την ψυχολογία νικητή και πρωταθλητή που είχαμε, για να πετύχουν τον στόχο της παραμονής τους στην κατηγορία. Όσο υπάρχει ελπίδα όλα είναι εφικτά στο ποδόσφαιρο και η απόσταση από την ζώνη δεν είναι τεράστια. Απλά, χρειάζονται μεγάλα ψυχικά αποθέματα για να πετύχουν το στόχο της παραμονής, αλλά τα παιδιά του Ορφέα έχουν αποδείξει ότι τα διαθέτουν.
Αν ο Ορφεας ειχε δηλωθεί στην Super League 2 θα είχες παραμείνει στην Ξανθη; Ποιο πιστευεις ότι θα ηταν το μέλλον της ομάδας σε αυτην την περίπτωση;
Σίγουρα αν υπήρχε η δυνατότητα να μπορούσε να δηλώσει συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Super League 2 θα ήμασταν μαζί και αυτή τη χρονιά, αλλά δυστυχώς δεν ήταν εφικτό να γίνει αυτό, προφανώς για λόγους του οποίους γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν μας ο κύριος Μπάμπης. Εφόσον αυτό έκρινε ο ίδιος καλύτερο για την ομάδα, να είστε σίγουροι ότι επέλεξε το καλύτερο για την ομάδα, δηλαδή να μην συμμετάσχει. Διαφορετικά μπορεί να ήταν και χειρότερα τα πράγματα για το μέλλον της ομάδας. Από τη στιγμή πάντως που δεν έγινε αυτό το άλμα προς την Super League 2, ο δρόμος που επέλεξα είναι να έρθω στον Αγροτικό Αστέρα, μια ομάδα ίδιας μεν κατηγορίας αλλά με πολύ βαριά και μεγάλη ιστορία και φανέλα, και επίσης να τελειώσω και τη σχολή μου στο ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης.
Βαρύ το όνομα της ομάδας σου, αλλά και βαρύ το όνομα που κουβαλάς και εσύ για το ποδοσφαιρο της Ξάνθης. Παρακολουθείς την πορεια της μεγάλης ομαδας του ΑΟΞ;
Δεν έχω το χρόνο να βλέπω τους αγώνες του ΑΟΞ, αλλά σε κάθε περίπτωση μαθαίνω τα αποτελέσματα και μπαίνω μετά τους αγώνες και βλέπω κάποια στιγμιότυπα. Σίγουρα δεν είναι η πορεία που επιθυμούσαν όπως και ο κόσμος της Ξάνθης, αλλά πιστεύω στο μέλλον θα βρει το δρόμο της, να μπορέσει να ανασυγκροτηθει και να βρεθεί ξανά στην μεγαλύτερη κατηγορία, εκεί όπου ανήκει, ώστε να δώσει και πάλι χαρά στην πόλη μας.
Όλα αυτά σε μια περίοδο που έχει έξαρση το ζήτημα της οπαδικής βίας, που αποτελεί talk of the town ιδίως εδώ, στην Θεσσαλονίκη. Πως βιωνεις όλα όσα συμβαινουν, ειδικα μετά τη δολοφονία του Αλκη Καμπανού;
Για την οπαδική βία τι να πούμε; Δεν υπάρχει τελειωμός σε μια τέτοια συζήτηση. Θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να υπάρχουν τέτοια συμβάντα, γιατί στην εποχή που ζούμε με αλλά τόσα προβλήματα όπως ο κορονοϊός, να έχουμε και τέτοια θέματα δυσάρεστα και τραγικά είναι κρίμα. Θα ήθελα κάποια στιγμή, οπως συμβαίνει στο εξωτερικό, να κάθονται οι φίλαθλοι δίπλα-δίπλα και να παρακολουθούν τις αγαπημενες τους ομάδες – οπως για παράδειγμα σ’ έναν αγώνα Ίντερ-Μίλαν που ήταν φίλος μου εκείνη την μέρα στον αγώνα στο Μιλάνο και είδε με τα μάτια του φίλαθλοι και των δυο ομάδων να είναι δίπλα-δίπλα. Μακάρι να έχουμε τη τύχη και τη χαρά να δούμε τετοιες καταστασεις και στην Ελλάδα επιτέλους και να σταματήσει η βία στο ποδόσφαιρο. Συλλυπητήρια φυσικά στην οικογένεια του Αλκη, ήταν φοιτητής και αυτός…
Πράγματι… Τι προβλέπει το μέλλον για σένα μετά το καλοκαίρι; Ως ποτε εχεις συμβολαιο με την ομάδα του Αγροτικού;
Μέχρι το καλοκαίρι έχουμε ακόμα, ας πετυχουμε τους στόχους μας και βλέπουμε. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι και το τέλος του πρωταθλήματος ανήκω στον Αγροτικό Αστέρα και σε περίπτωση που πάρουμε το πρωτάθλημα και την άνοδο, σαφώς και θα ήθελα να παραμείνω στην ομάδα, αλλά μέχρι τότε έχουμε ακόμα. Καλό είναι να μην προτρέχουμε.
Οκ, ας μην προτέξουμε για το τι θα γίνει το καλοκαίρι. Αλλά ας πάμε στο πιο μακρινό μέλλον. Πως φανταζεται τον εαυτο σου σε δέκα-δεκαπέντε χρόνια απο τώρα, όταν θα σταματήσεις το ποδόσφαιρο ως παίκτης. Δεδομένων και των σπουδών σου, σκοπεύεις να το υπηρετήσεις από άλλο πόστο;
Ειλικρινά το λέω, κοιτάζω πρωτίστως το παρών και δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να φανταστώ τον εαυτό μου τόσο μελοντικά, το τι θα γίνει σε 10-15 χρόνια. Θέλω να σκέφτομαι το παρόν, προς το παρόν. Θα μου ήταν ενδιαφέρον πάντως να είμαι στο χώρο του ποδοσφαίρου μελλοντικά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Για το τελος, για να κλείσουμε από εκεί που ξεκινήσαμε, ένα μήνυμα που θα ηθελες να στειλεις στους πρώην συμπαίκτες σου, στον αδερφό σου, αλλά και στον κοσμο του Ορφέα ενόψει της μεταξύ σας αναμέτρησης την Κυριακή;
Τους εύχομαι να είναι υγιείς πρώτα απ όλα, να είναι όλοι καλά, οι οικογένειες τους και οι αγαπημένοι τους άνθρωποι. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Από εκεί και πέρα, να τους πώ ότι είναι παλικάρια έχουν καρδιά πρωταθλητή και πιστεύω θα βρουν τα ψυχικά αποθέματα να αντιδράσουν και να σώσουν την ομάδα, γιατί αξίζει να παραμείνει στα εθνικά πρωταθλήματα ο Ορφέας. Αλλά αυτό από την… μεθεπόμενη εβδομάδα, γιατί είμαστε η μοναδική αήττητη ομάδα μαζί με τον Ολυμπιακό στην Ελλάδα και ελπίζω να διατηρήσουμε αυτό το αήττητο.
