Το 2006 η Γιουβέντους βρέθηκε εξαιτίας ενός σκανδάλου στην Β’ Εθνική του Καμπιονάτο. Εννοείται ότι ήταν μονόδρομος η επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια. Στον πρώτο αγώνα ήρθε 1-1 με την Ρίμινι. Στραβοπάτημα. Γκρίνια. Διαστάσεις τελικού στο δεύτερο κιολας ματς με την Βιντσέντσα. Η νίκη ήρθε δυσκολα με 2-1. Και μετά άρχισαν οι τριάρες και οι τεσσάρες. Το νερό μπήκε στο αυλάκι και δεν είδε μέχρι τέλους την πλάτη κανενός. Μόνο οι άλλοι έβλεπαν την δική της.
Εξαιτίας ενός άλλου σκανδάλου η Ξάνθη βρέθηκε να την πληρώνει για αμαρτίες άλλων και να βρίσκεται στην SL2. Και είναι αλήθεια ότι ξεκίνησε με στραβοπάτημα. Οπως είναι αλήθεια ότι επικρατεί γκρίνια σε μεγάλη μερίδα του κόσμου της μετά από αυτό το στραβοπάτημα στην πρεμιέρα με τον Απόλλωνα στην Λάρισα και την ισοφάριση που δέχτηκε στο 90+3′. Ωστόσο δεν ήταν όλα μαύρα και άραχνα από την εικόνα του πρώτου επίσημου ματς της σεζόν.
Η ομάδα της Ξάνθης μπήκε εξαιρετικά δυναμικά. Με φόρα. «Φουριόζα», όπως έγραφε και το ρεπορτάζ του αγωνα στο ThrakiSportS. Εδειξε στα πρώτα λεπτά τα δόντια της. Αμέσως το κρύο γήπεδο άρχισε να μπατάρει προς την περιοχή των γηπεδούχων. Προηγήθηκε σχετικά νωρίς. Αλλά και μέχρι να συμβεί αυτό, είχε την κατοχή, ειχε την κίνηση, είχε την ποιότητα, είχε τις ευκαιρίες. Είχε ένα ακόμα γκολ που της ακυρώθηκε και ένα τετατετ που κακώς δεν της δόθηκε η ευκαιρία να το αξιοποιήσει και αυτί σε γκολ.
Με δυο λόγια, η Ξανθη έδειξε δυο κλάσεις ανώτερη από τους αντιπάλους της, που δεν ειναι δα και η χειρότερη ομάδα της κατηγορίας. Το αντίθετο, όταν μετέχουν στην ενδεκάδα της τρεις πρώην διεθνείς (Γλύκος, Μόρας, Κλάους). Κακά τα ψέματα. Ο Απόλλων Λάρισας διαθέτει πολύ καλές μονάδες και αρκετά καλοδουλεμένη ομάδα. Αλλά η Ξάνθη διαθέτει καλύτερες.
Αυτό φάνηκε στον αγώνα της Κυριακής. Φάνηκε όμως για μόλις 30 λεπτά, στο ξεκίνημα της αναμέτρησης. Και κάπου εκεί υπάρχει το μεγάλο «αλλά». Μετά το ημίωρο και κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο η Ξάνθη προβλημάτισε. Κατέβασε απότομα ταχύτητα. Γύρισε πίσω αδικαιολόγητα. Εδωσε μέτρα στον αντίπαλο. Και δίνοντας μέτρα, του έδωσε και το περιθώριο να πιστέψει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Και τα κατάφερε, έστω και στο 90+3′.
Το ματς στο AEL FC Arena έδειξε ότι η Ξάνθη είναι δυο κλάσεις πιο πάνω από τις άλλες ομάδες και αυτό αποτυπώθηκε στο γήπεδο, έστω και μόνο για 30 λεπτά στην αρχή. Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να αποδεικνύει την ανωτερότητά της στο σύνολο του 90λεπτου. Να μην φοβάται τους αντιπαλους, γιατί είναι οι αντίπαλοι που πρέπει να φοβουνται. Να καταλάβει ότι για την ποιότητα που ρόστερ που διαθέτει, το σύστημα «βάζω ένα γκολ και γυρίζω πίσω ταμπούρι να κρατήσω το σκορ» πολύ απλά δεν υπάρχει.
Με δυο λόγια, παρά τους όποιους προβληματισμούς, ο ΑΟΞ θα ανέβει τρένο. Αρκεί το πάθημα να έγινε μάθημα. Και στους παίκτες και κυρίως στον προπονητή. Και αν αποδειχθεί τις επόμενες μέρες ότι δεν έγινε, ας γίνει στη νέα διοικηση.
