Στην απειρία διαχείρισης της Γ’ Εθνικής σε αγωνιστικό αλλά και κυρίως εξωαγωνιστικό επίπεδο αποδίδουν ακόμα και κορυφαίοι παράγοντες της ΑΕ Διδυμοτείχου τον υποβιβασμό στο τοπικό πρωτάθλημα της ΕΠΣ Έβρου.
«Πολεμούσαμε με σφεντόνες ενώ κάποιες άλλες ομάδες με τανκς» είναι το χαρακτηριστικό σχόλιο αυτοκριτικής από κορυφαίο παράγοντα της ομάδας, που αναγνωρίζει ότι η ΑΕΔ δεν διέθετε τα μέσα προστασίας του συλλόγου.
Βέβαια, αυτό είναι κάτι για το οποίο πρωτίστως η ευθύνη αποδίδεται στα ίδια τα μέλη της διοίκησης που είχανε επιφορτιστεί με αυτό το κομμάτι. Σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις μάλιστα αυτή η έλλειψη παρέμβασης στα κέντρα των αποφάσεων φάνηκε έντονα, αλλά δεν έγινε κάτι για να διορθωθεί μέχρι και την τελευταία αγωνιστική.
Πρώτη περίπτωση, όταν η ΑΕΔ εξέδωσε ανακοίνωση κατά συγκεκριμένου διαιτητή αλλά δεν ίδρωσε κανενός το αυτί στην ΚΕΔ και της ξαναόρισε τον ίδιο διαιτητή σε κρίσιμο αγώνα λίγες αγωνιστικές μετά, αν και είθισται να μην συμβαίνει αυτό.
Δεύτερη περίπτωση, όταν τελευταία αγωνιστική κρινόταν η σωτηρία κόντρα σε ομάδα της Ξάνθης και ορίστηκαν στο Διδυμότειχο να διευθύνουν τον αγώνα διαιτητής και επόπτης που ανήκουν στην ΕΠΣ Ξάνθης.
Τα παραδείγματα αυτά δείχνουν ότι ανεξάρτητα από τον όποιο σχεδιασμό έγινε και τα όποια χρήματα δαπανήθηκαν για αυτόν, δεν έγινε το πιο σημαντικό: να προστατευθεί η ομάδα σε μια δύσκολη συγκυρία, δεδομένου ότι η ΕΠΣ Έβρου από την οποία προέρχεται, την οποία εκπροσωπούσε και την διοίκηση της οποίας στήριζε βρέθηκε στην αντιπολίτευση και δεν διέθετε τα μέσα σε κεντρικό επίπεδο στην διοργανώτρια ΕΠΟ.
Η ΑΕ Διδυμοτείχου ήταν απούσα από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, που πλέον δεν βρίσκονταν στην Αλεξανδρούπολη όπως είχε συνηθίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Εκεί όπου υπήρχαν άτομα καταγόμενα από την περιοχή για να βοηθήσουν, αλλά αγνοήθηκαν επιδεικτικά σε μια ένδειξη μάλλον άγνοιας της πραγματικότητας.
«Στο τοπικό είμαστε πρώτοι, αλλά όταν πας στην Γ’ Εθνική αλλάζουν τα πράγματα και οι ομάδες πχ από τις Σέρρες, την Καβάλα και την Ξάνθη είναι πιο μπασμένες μέσα στα κόλπα και στα πράγματα», μονολογεί πλέον κορυφαίος παράγοντας της διοίκησης της ΑΕ Διδυμοτείχου, αναγνωρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς στην ίδια ευθύνες για αυτήν την κατάσταση.
Βέβαια έγιναν και λάθη διαχείρισης όπως και αγωνιστικά. Παίκτες που ήρθαν ξαφνικά και έφυγαν εξίσου ξαφνικά αποδυναμώνοντας το ρόστερ, άλλοι που δημιούργησαν προβλήματα μεσούσης της σεζόν στον σύλλογο. Τέσσερις φορές παραιτήθηκε o προπονητής και ξεπαραιτήθηκε, καθώς η διοίκηση (ορθά κατά την άποψη των περισσοτέρων) του αναγνώρισε το μικρότερο μερίδιο ευθύνης.
Η αλήθεια είναι όμως ότι όλοι υπερεκτίμησαν την καλή πορεία των πρώτων αγωνιστικών, νόμιζαν ότι εξασφάλισαν νωρίς την παραμονή, δεν έκαναν κινήσεις ουσίας στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου και σε όποιες φωνές εποικοδομητικής κριτικής υπήρχαν, ανακαλύπτονταν φαντάσματα και αποδίδονταν αφορισμοί.
Η ΑΕΔ δημιούργησε φανταστικούς εχθρούς, ξέχασε τους πραγματικούς και έχασε τον πραγματικό στόχο. Παράλληλα, αποξενώθηκε στην διάρκεια της χρονιάς από τον κόσμο της που προς τις τελευταίες αγωνιστικές απομακρύνθηκε στην μεγάλη του πλειοψηφία από το γήπεδο και κάπως έτσι, παρά τα καμπανάκια που ήχησαν έγκαιρα, όταν έγινε αντιληπτό που πάει η κατάσταση και πόσο σοβαρό ενδεχόμενο ήταν αυτό του υποβιβασμού, δυστυχώς για το Εβρίτικο ποδόσφαιρο αποδείχθηκε πως πλέον ήταν αργά…
