To Ευρωμπάσκετ 2015 ανήκει στο παρελθόν και μια ερευνητική ομάδα από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης προσπάθησε να απαντήσει στο ερώτημα εάν μια ομάδα μπορεί να είναι αποτελεσματική σε διαδοχικούς αγώνες που πραγματοποιούνται εντός 24 ή 48 ωρών.
Η έρευνα του αναπληρωτή καθηγητή του ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής Γιάννη Φατούρου και του επίκουρου καθηγητή της ίδιας σχολής του ΔΠΘ Θανάση Χατζηνικολάου απαντά στο ερώτημα, μέσα από ένα επισημονικό άρθρο που δημοσιεύθηκε πέρυσι στο Journal of Sports Sciences, ένα από τα πιο έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά στον χώρο της αθλητικής επιστήμης (τόμος 32, τεύχος 9, σελ. 870-882, 2014 για όσους θέλουν να την αναζητήσουν).
Μπορεί η ερευνητική μελέτη να είναι δημοσιευμένη από πέρυσι, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη. Μόλις λίγες ημέρες πριν, η Εθνική Ομάδα Καλαθοσφαίρισης αλλά και όλες οι υπόλοιπες, αγωνίστηκαν στο Eurobasket 2015 δίνοντας διαδοχικούς αγώνες σε συνεχόμενες ημέρες.
Κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί αν κάτι τέτοιο είναι εξουθενωτικό για αυτούς τους επαγγελματίες μπασκετμπολίστες κι αν η απόδοσή τους στον δεύτερο αγώνα και τρίτο αγώνα στη σειρά θα μπορούσε να επηρεαστεί από την κόπωση που προκλήθηκε στον πρώτο αγώνα. Με άλλα λόγια, πόσο χρόνο χρειάζονται οι μπασκετμπολίστες για να ξεκουραστούν μετά από έναν αγώνα ώστε να είναι έτοιμοι να αγωνιστούν σε ένα δεύτερο;
Η Ελληνική Ερευνητική Ομάδα, λοιπόν, με βασικούς άξονες τους Γιάννης Φατούρο (Αναπληρωτή Καθηγητή) και Θανάση Χατζηνικολάου (Επίκουρο Καθηγητή) από τη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης στην Κομοτηνή, φρόντισε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα δημοσιεύοντας ένα πολύ ενδιαφέρον επιστημονικό άρθρο στο Journal of Sports Sciences.
Οι ερευνητές ζήτησαν από μπασκετμπολίστες να αγωνιστούν σε έναν κανονικό αγώνα καλαθοσφαίρισης με βάση τους ισχύοντες διεθνείς κανονισμούς. Με βάση τις φυσιολογικές (καρδιακή συχνότητα) και βιοχημικές μετρήσεις (γαλακτικό, γλυκόζη κ.α.), ο πειραματικός αγώνας ήταν αρκετά ανταγωνιστικός και ικανός να απεικονίσει έναν κανονικό αγώνα.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν την απόδοση (σε ταχυδυναμικά τεστ φυσικής κατάστασης) των συμμετεχόντων αθλητών αλλά και τον βαθμό της ασκησιογενούς φλεγμονής που εκδήλωσαν τόσο πριν τον αγώνα όσο και μετά από αυτόν (1 ώρα μετά καθώς και κάθε μέρα για 6 συνεχόμενες ημέρες κι ενώ οι αθλητές συνέχισαν να προπονούνται όπως θα έκαναν και μετά από ένα κανονικό παιγνίδι).
Οι ερευνητές βρήκαν ότι η αλτική ικανότητα, η μέγιστη δύναμη των μυών των κάτω άκρων, η ευκινησία, η ταχύτητα και η αναερόβια ικανότητα των αθλητών ήταν μειωμένες για τουλάχιστον 48 ώρες μετά τον αγώνα. Η ασκησιογενής φλεγμονή που προκλήθηκε (με βάση τις τιμές δεικτών του ανοσοποιητικού συστήματος, της C αντιδρώσας πρωτεΐνης, της κρεατινικής κινάσης, του ουρικού, της κορτιζόλης, των κυτοκινών, δεικτών οξειδωτικού στρες και των μορίων συγκόλλησης) διήρκησε περίπου 24 ώρες.
Είναι χαρακτηριστικό δε ότι ο μυϊκός πόνος των οπίσθιων μηριαίων μυών ήταν σημαντικά υψηλότερος από αυτό των εκτεινόντων (τετρακέφαλων) υποδηλώνοντας ότι οι μπασκετμπολίστες πρέπει να δίνουν αρκετά μεγάλη σημασία στην αποκατάσταση αυτής της μυϊκής ομάδας.
Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη εργασία μας λέει ότι η απόδοση θα μπορούσε να είναι μειωμένη στον δεύτερο αγώνα αν οι μπασκετμπολίστες δίνουν δύο αγώνες μέσα σε 24-48 ώρες.
Όταν από το superbasket ρωτήθηκαν οι ερευνητές σχετικά, δήλωσαν ότι η επίδραση ενός αγώνα στην κόπωση των αθλητών έχει να κάνει με την επιβάρυνση που δέχονται κατά τη διάρκεια του πρώτου αγώνα και αυτό εξαρτάται από τον αντίπαλο και τον συνολικό αριθμό ταχυδυναμικών ενεργειών στον αγώνα (άλματα, σπριντ, επιταχύνσεις, φρεναρίσματα, αλλαγές κατεύθυνσης κ.α.) και κατ’ επέκταση από το χρόνο συμμετοχής.
Βέβαια, οι αθλητές επιπέδου Ευρωλίγκας μπορεί να είναι πιο ανθεκτικοί αλλά και οι μπασκετμπολίστες που συμμετείχαν σε αυτή τη μελέτη διέθεταν εξαιρετική φυσική κατάσταση. Προκύπτουν λοιπόν ερωτήματα που αφορούν στη φυσική προετοιμασία των αθλητών, στους τρόπους αποκατάστασης μεταξύ των αγώνων και γενικότερα στην επιστημονική υποστήριξη τους ώστε να ανταπεξέλθουν σε συνεχόμενους αγώνες υψηλής σημασίας.
Οι ερευνητές του ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής δήλωσαν ότι αυτή τη στιγμή προσπαθούν να αναπτύξουν μία μεθοδολογία για να μπορούν να παρακολουθούν αυτές τις επιβαρύνσεις σε πραγματικό χρόνο.
“Περιμένουμε λοιπόν να ακούσουμε ακόμη πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τους Δρες Φατούρο και Χατζηνικολάου στο μέλλον, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι ακόμη και μέσα στην κρίση η αθλητική επιστήμη στην Ελλάδα μπορεί να δώσει πολλά όπως και οι ομάδες μας στο μπάσκετ”, καταλήγει στο διθυραμβικό άρθρο του για το Πανεπιστήμιο Θράκης και το ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής το superbasket.
