Ταξίδι στην αιωνιότητα για το Γιώργο Νικολαΐδη, κοιμήθηκε και δεν ξύπνησε…

Ο δραστήριος πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βιοτεχνών Ροδόπης και πρόεδρος του ελληνο-βουλγαρικού συνδέσμου φιλίας, ιδιοκτήτης της γνωστής μονάδας LIFE T Γιώργος Νικολαΐδης κατέληξε αιφνίδια στο σπίτι του σε ηλικία 71 ετών.Η είδηση προκάλεσε θλίψη γιατί ο εκλιπών ήταν δραστήριο μέλος της κοινωνίας. 

Παρά τις αντιξοότητες κρατούσε ενεργές δύο μονάδες, ήταν πάντα μπροστάρης σε αγώνες διεκδικήσεων ακολουθώντας μια πορεία με επιμονή και επιμονή. Ήταν αυτοδημιούργητος, σπούδασε γεωπόνος, υπηρέτησε στον τραπεζικό κλάδο και μετά ανεξαρτητοποιήθηκε, μπαίνοντας στον χώρο της βιομηχανίας με υγρά και στερεά λιπάσματα. 

«Ο Έλληνας επιχειρηματίας είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την κρίση αρκεί οι πολιτικοί να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μη φυγομαχούν» ήταν η άποψη που διατύπωσε ο εκλιπών. Με λόγο και παρουσία στην Αθήνα σε πολύ δύσκολες συγκυρίες για τον βιομηχανικό κλάδο επεδίωκε να πείσει πολιτικούς και υπουργούς για τα αιτήματα του συνδέσμου.  Η είδηση του θανάτου του σε μια ηλικία που ακόμη είχε να δώσει πολλά έφερε θλίψη σε όσους τον γνώριζαν.

Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε το μεσημέρι της Κυριακής στον ναό Αγίου Γεωργίου Κομοτηνής και έδωσαν το παρόν βιομήχανοι από όλη την Θράκη που πληροφορήθηκαν εσπευσμένα το τραγικό νέο. Ανάμεσά τους οι Γιώργος Γραβουνιώτης, Γιάννης Ζαφειρίδης, Δημήτριος Πέτσας, διευθυντές τραπεζών, ο Νίκος Σκοπιανός, ο Τάσος Παράσχου, ο Κώστας Καραγιοβάννης, ο Χρυσόστομος Κάρρος, ο Βασίλης Ντάφος, ο Δημήτρης Πολιτειάδης, αυτοδιοικητικοί,  συνεργάτες και πολλοί επιστήθιοι φίλοι. Ο ναός πλημμύρισε από στεφάνια μεταξύ άλλων, στεφάνι απέστειλαν ο  αν. πρόεδρος της Πειραιώς Χριστόδουλος Αντωνιάδης, του Συνδέσμου ακριτικών βιομηχανιών, των εργαζομένων στο λιμάνι του Πόρτο Λάγους όπου γίνονταν η μεταφορά των εμπορευμάτων, συνεργατών και φίλων από όλη τη Βόρεια Ελλάδα.  

Απαρηγόρητες ήταν οι πολυαγαπημένες του κόρες, τα αδέλφια του, αλλά και η σύντροφός του τα τελευταία χρόνια.  Ο «Γιορίκας» όπως τον έλεγαν όσοι τον ήξεραν, αναπαύεται πλέον σε τόπους χλοερούς, έχοντας δώσει το στίγμα του με την υπερπροσπάθεια σε ένα κύκλο πρωτοπόρων βιομηχανιών που παρά την κρίση συνέχιζαν το έργο τους. Παράλληλα είχε πρωτοστατήσει στην ενεργοποίηση του Ελληνοβουλγαρικού συνδέσμου φιλίας με έδρα την Κομοτηνή και συνεργασία με τον αντίστοιχο σύλλογο του Κίρτζαλι, ενώ έβλεπε με ενδιαφέρον την αξιοποίηση της βαλκανικής γειτονιάς μας. Ευτύχησε να απολαύσει εγγονάκια και να ζήσει οικογενειακές χαρές κι επιτυχίες μια και προέρχονταν από μια δεμένη παραδοσιακή ποντιακή οικογένεια. 



Πηγή: http://www.xronos.gr