Πριν προλάβει να συμπληρωσει 14 χρόνια ζωής ο Θάνος Κοτσίδης ταξίδεψε για τη γειτονιά των αγγέλων και πλέον αναπαύεται στην θρακική γη, μετά τον τιτάνιο αγώνα που έδωσε με θάρρος και υπομονή το προηγούμενο διάστημα.
Με ήθος η οικογένεια εξέφρασε την επιθυμία της αντί στεφάνων να ενισχυθεί ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών με νεοπλασματικές ασθένειες «Λάμψη» (IBAN Εθνικής Τράπεζας: GR1401102110000021148008937).
Παρόλα αυτά, υπήρξαν δεκάδες στεφάνια στην κηδεία στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Μεταξύ αυτών ξεχώρισε όμως ένα: αυτό της οικογένειας του ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη, που έφυγε πριν εναμισι χρόνο από τη ζωή χτυπημένος και αυτός από μια σπάνια μορφή καρκίνου.
«Στον φίλο και αδελφό μας Θάνο, οικογένεια ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη, Δώρα – Ελεάνα – Γιώργος», ανέφερε το στεφάνι, οπως φαινεται στην φωτογραφία της εφημερίδας “Χρόνος”. Υπενθυμίζεται ότι η δημοσιογράφος Δώρα Τσαμπάζη είναι η σύζυγος του Αλέξανδρου και Ελεάνα και Γιώργος τα δυο παιδιά που απέκτησαν μαζί, ηλικίας σήμερα 7 και 4 ετών.
«Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου». ‘
Με αυτά τα λόγια είχε κλείσει η ανάρτηση του ολυμπιονίκη, μέσω της οποίας είχε γνωστοποιηθεί μέσα Οκτώβρη του 2022 ο θάνατός του από σπανιας μορφής επιθετικό κακρκίνο. Δυστυχώς ο θάνατος του Θανούλη από την Κομοτηνή και μάλιστα την ημέρα που παγκοσμίως εορταζόταν η Ημέρα κατά του Καρκίνου, αποδεικνύει ότι υπάρχει δρόμος ακόμα για να γίνει πράξη η ευχή – επιθυμία του.
«Φίλοι μου, σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε», ανέφερε επίσης σε εκείνη την συγκλονιστική ανάρτηση, όπου ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης βρήκε το θάρρος να μιλήσει για όσα βίωσε στον αγώνα απέναντι στο καρκίνωμα nut και να ευχαριστήσει όλους όσοι τον βοήθησαν σε αυτόν τον αγώνα.
Ο Αλέξανδρος Νικολΐδης επέλεξε τα δύο ολυμπιακά μετάλλιά του να βγουν σε δημοπρασία και τα έσοδα να δοθούν σε δομές για παιδιά, ενώ χαρακτήριζε τον εαυτό του «τυχερό άνθρωπο», γιατί, όπως λέει, «είχα την ευλογία να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα, να ανέβω στο βάθρο πολλές φορές, να δοξάσω τον αθλητισμό και τη χώρα μου».
Η οικογένειά του διδάσκει ήθος και μετά θάνατον…
