«Αυτό που περιμέναμε όλοι μας», ανέφερε στο facebook ένας άριστος γνώστης των όσων διαδραματίζονται στον ΑΟΞ, αμέσως μετά την ανακοινωση της ΕΕΑ με την οποία δεν χορηγείται πιστοποιητικό συμμετοχής στο νέο πρωτάθλημα, αλλά δεν επιτρέπεται στην ομάδα να λάβει μέρος στο πρωτάθλημα.
Ολοι το περίμεναν λοιπον. Το ερώτημα όμως είναι, όπως έλεγε το γνωστό διαφημιστικό σλόγκαν, «το βλεπες, το παιξες?». Γιατί εδώ και μήνες, όχι απλά τις τελευταίες εβδομάδες, «το περιμέναμε όλοι μας» αλλά κανείς δεν μιλούσε. Και όποιος μιλούσε, ήταν ο κακός, που ήθελε φυσικά το κακό της ομάδας.
«Η ομάδα πρέπει να απεμπλακει ΑΜΕΣΑ από τον κύριο Παπαδημητρίου (δηλ. τον Μπιλ Πάπας)», «η υπάρχουσα καταστάση που είναι πνιγερή για αυτόν και τον σύλλογο δεν θα συνεχιστεί», απαιτεί άλλος διαδρομιστής των Πηγαδίων. Αλλά το απαιτεί τώρα, που μάλλον είναι… κατόπιν εορτής. Οχι έναν χρόνο ή έστω έξι μήνες πριν.
Ολοι αυτοί που τον περασμένο Φλεβάρη πανηγύριζαν επειδή η ΕΕΑ είχε εκτιμήσει ότι ο Μπιλ Πάπας είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της Ξάνθης με βάση τα μέχρι εκείνη την στιγμή στοιχεία, ίσως διαβάζοντας τα τότε εκτενή άρθρα του ThrakiSportS διαπιστώσουν τι ζοφερό μέλλον κρυβόταν πίσω από εκείνη την «πανηγυρική δικαίωση», εάν και εφόσον εκείνη η απόφαση δεν γινόταν αντικείμενο άμεσης εκμετάλλευσης από την ΠΑΕ. Κοινώς, άμεσης πώλησής της. Δεν έγινε όμως, γιατί αυτοί που το έλεγαν… «ήθελαν το κακό της ομάδας».
Και κάπως έτσι, ήρθε όχι απλά το κακό αλλά το χείριστο σενάριο Χειριστο μεν, αναμενόμενο δε, όπως πλέον παραδέχονται όλοι.
Αρκετοί ζητούν το κεφάλι του Πάπας επι πίνακι, λες και αυτό θα είναι λύση για έναν άνθρωπο που έβαλε ένα σκασμό χρήματα στην ομάδα και ήταν λογικό όταν βρέθηκε σε δύσκολη προσωπική θέση ο ίδιος, να θελήσει πιθανά να σώσει το δικό του τομάρι χρησιμοποιώντας ως ασπίδα το πιο σημαντικό περιουσιακό του στοιχείο, που είναι φυσικά η ομάδα. Μόνο που κακά τα ψέματα, αν πίστεψε κάτι τέτοιο, δεν έχει αυτή η ομάδα τον στρατό των οπαδών του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ ή της ΑΕΚ για να μπορέσει να αποτελέσει σοβαρή ασπίδα.
Αρκετοί άλλοι βρίζουν τον… Πανόπουλο, λες και δεν είναι ο άνθρωπος που κράτησε 30 χρόνια τον σύλλογο στην Α’ Εθνική αλλά και λες και δεν είχε πει ο άνθρωπος μια δεκαετία πριν «βαρέθηκα, μπούχτισα, βρείτε κάποιον να πουλήσω» και επί όλα αυτά τα χρόνια κανείς μα κανείς δεν ερχόταν. Βρήκε τρόπο να δραπετεύσει και με τον τρόπο αυτόν, που σίγουρα αδικεί την προσφορά του όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά σημασία για τον ίδιο είχε ότι δραπέτευσε και ηρέμισε το κεφάλι του, ώστε να συνεχίζει χωρίς σκοτούρες το αγαπημένο του κυνήγι στον Εβρο και το ψάρεμα στη Λήμνο.
Κάποιοι αποδίδουν την κατάντεια του ΑΟΞ στον… Σαββίδη και τον Καλπαζίδη, άλλοι στον… Μαρινάκη και τον Καραπαπά. Για την ώρα ο Μελισσανίδης και ο Αλαφούζος έχουν μείνει στην απέξω, αλλά δεν θα αργήσει και αυτωνών η ώρα, αφού το νόημα είναι να αποδώσουμε την ευθύνη κάπου μακριά. Κάπως έτσι όμως, στην απέξω έχουν μείνει αυτές τις πρώτες ώρες οι βασικοί υπαίτιοι αυτής της (μη αναστρέψιμης, όπως δείχνουν τα πράγματα) κατάστασης.
Ποιοι; Μα φυσικά, όλοι αυτοί που τόσον καιρό, μήνες τώρα, χρόνια τώρα, πούλαγαν (με το αζημίωτο) παραμύθι και ελπίδα. Ολοι αυτοι που έβλεπαν, ήξεραν αλλά δεν μίλαγαν. Και όχι απλά δεν μίλαγαν, αλλά έβριζαν και δημιουργούσαν καταστάσεις σε βάρος αυτών των ελάχιστων που τολμούσαν και μίλαγαν.
Οι πρώτοι στους οποίους οφείλουν να αναζητηθούν ευθύνες είναι εκείνοι που άφηναν εναν «γραφικό» Χαρίλαο Πηγαδιώτη και τους υπόλοιπους συνεργάτες του «κακού» ThrakiSportS, που για ορισμένους «ήταν και παραμένει βέβαια εχθρός της ομάδας», να παλεύουν μόνοι τους να ξυπνήσουν όσους κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου.
Συγνώμη που διαταράξαμε τον ύπνο σας. Αλλά οφείλουμε να επισημάνουμε ότι αν δεν υπήρχαμε και εμείς, να τρώμε απανωτές τις επιθέσεις από τα διάφορα «παπαγαλάκια» κάθε φορά που γραφόταν κάτι που δεν ήταν αρεστό στον κύκλο της «νέας τάξης πραγμάτων» του ΑΟΞ, σήμερα όλοι θα… έπεφταν από τα σύννεφα.
Δεν έπεσαν όμως. Αντίθετα, με την μη χορήγηση του πιστοποιητικού και την εξαιρετικά πιθανή πλέον διάλυση της ΠΑΕ Ξάνθη, έγινε «αυτό που περιμέναμε όλοι μας». Το κακό είναι ότι κανείς από όλους αυτούς που περίμεναν, δεν έκανε κάτι για να το αποτρέψει.
Γιατί αν είχαν κάνει, αν τα δημοσιεύματα-καμπανάκια του ThrakiSportS δεν γίνονταν αντικείμενο χλεύης και επιθέσεων από μια μικρή μειονότητα γιατί δήθεν «ήθελαν το κακό του ΑΟΞ», αλλά αντιθέτως λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη και δημιουργούσαν μια δυναμική πίεσης από την σιωπηρή πλειοψηφία των φιλάθλων, ίσως σήμερα ο ΑΟΞ έδινε φιλικά προετοιμαζόμενος ως πρώτο φαβορί για το νέο πρωτάθλημα της SL2.
Τελικα όμως κάνει (για πόσο ακόμα?) προπονήσεις με ερασιτέχνες παίκτες από την Κ20, την Κ17 και την Κ15. Δεν έχει το παραμικρό επαγγελματικό συμβόλαιο. Παρακολουθεί τα χρέη να συσσωρεύονται, υποθηκεύοντας ακόμα και την επόμενη μέρα. Βλέπει την κλεψύδρα να αδειάζει. Αλλά εξακολουθεί να περιμένει ότι κάποιο θαύμα θα γίνει «σε δυο-τρεις μέρες», καθώς πάντα η ελπίδα θα πεθαίνει τελευταία…
