Μια ξεχωριστή ημερομηνία αποτελεί η 28η Απριλίου για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Βλέπετε, πριν από τον ανεπανάληπτο αλλά και ταυτόχρονα απρόσμενο θρίαμβο της Πορτογαλίας το 2004, οι επιτυχίες της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου ήταν… μετρημένες στα δάκτυλα.
Ήταν λοιπόν 28 Απριλίου του μακρινού 1974 όταν η Εθνική Ομάδα έχοντας στην σύνθεσή της τον Ξανθιώτη Αντωνη Αντωνιάδη και τον Εβρίτη Κώστα Ελευθεράκη έμεινε όρθια απέναντι στην Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Βραζιλία, μπροστά μάλιστα σε 100.000 κόσμο, παίρνοντας «φιλικό» 0-0 στο θρυλικό «Μαρακανά», μέσα στην Βραζιλία και αφήνοντας… παγωτό όλους τους Βραζιλιάνους.
Το 1974 ήταν χρονιά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με την διοργάνωση να διεξάγεται επί ευρωπαϊκού εδάφους και συγκεκριμένα στην Δυτική Γερμανία για πρώτη φορά, με 16 συμμετέχουσες χώρες. Θέλοντας, λοιπόν, να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα, προκειμένου να υπερασπιστεί τα κεκτημένα της και τον τίτλο που είχε κατακτήσει το 1970 στα γήπεδα του Μεξικού, η Βραζιλία προσκάλεσε πολλές ευρωπαϊκές ομάδες για φιλικά παιχνίδια. Ανάμεσα σε αυτές, ήταν και η χώρα μας.
Άλλωστε, παρά την δεδομένη ποιότητα αλλά και τον εν ενεργεία τίτλο της «σελεσάο», ο Μάριο Ζαγκάλο είχε να διαχειριστεί αρκετά νέα δεδομένα. Όπως ήταν η μερική ανανέωση που είχε κάνει στο ρόστερ της ομάδας, αλλά και το γεγονός πως δεν είχε στη διάθεσή του τον τεράστιο Πελέ, με τον κατά πολλούς κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών να αποχωρεί από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του. Ήταν, βλέπετε, ήδη 34 ετών.
Η αποδοχή της πρόσκλησης από πλευράς ΕΠΟ δεν ήρθε αμέσως. Μάλιστα, υπήρξαν αρκετές ενστάσεις ως προς το «ναι»! Όμως, η επιμονή του Αλκέτα Παναγούλια, ο οποίος δεν ήθελε να αφήσει να πάει χαμένη μία τόσο μεγάλη ευκαιρία για «διαφήμιση», έκαμψε τελικά τις αντιστάσεις. Κάπως έτσι και μετά από ένα διόλου εύκολο ταξίδι, συνολικής διάρκειας… 22 ωρών, η αποστολή της Εθνικής μας έφτασε στο Ρίο Ντε Τζανέιρο στις 25 Απριλίου. Εκεί, μάλιστα, έτυχε και αρκετά θερμής υποδοχής, σύμφωνα τουλάχιστον με τις ανταποκρίσεις της εποχής!
Η επόμενη ήταν ημέρα «εγκλιματισμού» για τους διεθνείς μας, το προπονητικό επιτελείο και τα υπόλοιπα μέλη του σταφ, αλλά και γνωριμίας με την «ζωηρή» μεγαλούπολη της Βραζιλίας. Παράλληλα, την παραμονή του αγώνα, οι ποδοσφαιριστές πάτησαν για πρώτη φορά το χορτάρι του επιβλητικού «Μαρακανά», χωρητικότητας… 200.000 θεατών. Μάλιστα, ο «θρύλος» που μεταφέρει στο σχετικό αφιέρωμά του ο sport-fm λέει ότι ακούστηκαν από κάποιους και… παράπονα για τον αγωνιστικό χώρο. Παράπονα που είχαν να κάνουν με το μεγάλο χόρτο, το οποίο υποτίθεται πως δυσκόλευε τις κινήσεις τους!
Στα του αγώνα, τώρα, αυτός διεξήχθη όπως προαναφέραμε στις 28 Απριλίου, παρουσία 100.000 φίλων της Βραζιλίας, «διψασμένων» για… γκολ και θέαμα από τα αστέρια της χώρας τους. Δεν είχαν υπολογίσει, ωστόσο, στην αυταπάρνηση και την μαχητικότητα που επέδειξαν οι παίκτες του Παναγούλια. Καθώς τελικά υπερέβαλαν εαυτούς και έτσι απέσπασαν ισοπαλία 0-0. Αξίζει να σημειωθεί, δε, πως, η Ελλάδα θα μπορούσε να γράψει και ιστορία στο «Μαρακανά». Αν ο Μίμης Δομάζος στο 15ο λεπτό ολοκλήρωνε μια περίτεχνη ενέργειά του σκοράροντας, όπως μπορούσε…
Ο Τάκης Οικονομόπουλος υπήρξε εκ των κορυφαίων του αγώνα, καθώς… έπιασε τα άπιαστα, αναγκάζοντας το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters να μεταδώσει: «Ο τερματοφύλακας της Ελλάδας είχε χέρια από… μαγνήτη».
Από… κοντά και ο ελληνικός Τύπος, την επόμενη ημέρα, με τους τίτλους των ελληνικών εφημερίδων να είναι τουλάχιστον διθυραμβικοί… «Ζέρσον της Ελλάδος αποκάλεσε η τηλεόραση του Ρίο τον Δομάζο», «Παγκόσμιος αντίκτυπος από το κατόρθωμα της Εθνικής στο Μαρακανά» και «Υποκλίνονται στον Δομάζο και εγκωμιάζουν Συνετόπουλο, Ελευθεράκη, οι Βραζιλιάνοι» οι χαρακτηριστικότεροι εξ αυτών.
Εγκωμιαστικά σχόλια, μάλιστα, έκανε στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα και ο Ζάγκαλο. «Η ελληνική ομάδα δεν ήταν αυτή που μας είπαν. Oι παίκτες της είχαν δύναμη και τεχνική», επισήμανε ο τεχνικός των γηπεδούχων και κατέληξε ότι «ποδοσφαιριστές σαν τον Δομάζο, τον Συνετόπουλο και τον Ελευθεράκη μπορούν θαυμάσια να παίξουν στη Βραζιλία».
Εξυπακούεται πως ο Παναγούλιας αισθανόταν δικαιωμένος και… έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, μετά την «λευκή» ισοπαλία, που είναι μέχρι και τις μέρες ένα από τα σημεία αναφοράς της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου Ανδρών! «Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Στόχος μας είναι να πάμε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978», δήλωσε τότε. Για την ιστορία, Ελλάδα και Παναγούλιας κατάφεραν να βρεθούν σε ένα Μουντιάλ, 16 χρόνια μετά. Στις ΗΠΑ…
ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Λεάο, Ζε Μαρία, Λουίς Περέιρα, Πιάτσα, Νελίνιο, Πάουλο Σέζαρ, Λεβίνια, Σέζαρ, Ριβελίνο, Έντου, Ζαϊρζίνιο.
ΕΛΛΑΔΑ: Οικονομόπουλος, Πάλλας, Καμπάς, Συνετόπουλος, Ιωσηφίδης, Ελευθεράκης, Δομάζος, Σαράφης, Τερζανίδης, Αντωνιάδης, Δεληκάρης (65’ Μαύρος).
