Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη. Αυτό ήταν το σχόλιο δημοσιογράφου που αρέσκεται να προκαλεί ανακατωσούρα σε σχέση με τον ΑΟΞ, προσθέτοντας: «Διαβάζω πως “πήρε τηλέφωνο ο Αθλητάμπουρας τον Χαρίλαο Πηγαδιώτη (…) Έτσι και εγώ με πήρα τηλέφωνο σήμερα το πρωί , με ρώτησα αν είμαι καλά και μου ευχήθηκα ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο».
Ελπίζω το Σαββατοκύριακο που πέρασε να ήταν υπέροχο για τον συντάκτη του. Σεβάστηκα, όπως ανέφερε το post, ότι η ομάδα είχε αγώνες σε SL2 και Κ17, οπότε το ενδιαφέρον έπρεπε να στραφεί εκεί. Αλλά τώρα που ολοκληρώθηκαν και επειδή δε υπάρχει και μεσοβδόμαδα νέο ματς ώστε να αποπροσανατολίσω πάλι τους παίκτες, γιατί μέχρι και αυτό κατηγορήθηκα ότι κάνω, μια απάντηση οφείλω να την γράψω στον «επώνυμο αρθρογράφο», που δεν αρέσκεται ποτέ των ποτών να γράφει ή να σχολιάζει με ψευδώνυμα. Πάντα με το όνομά του.
Με το όνομά του, λοιπόν, έψεξε το προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «Γιατί ο ΑΟΞ δεν κινδυνεύει να έχει την τύχη του Πανθρακικού» και αποκάλυψε ότι υπάρχει δυσαρέσκεια από την ΠΑΕ για το πρόσωπό μου και κατ’ επέκταση για το μέσο που φιλοξένησε το άρθρο μου γιατί έριξα (λέει) «“λάδι στην φωτιά” Πανθρακικοποιώντας τον σύλλογο». Το τι έγραψα είναι γνωστό – και όποιος δεν γνωρίζει μπορεί να διαβάσει με ένα κλικ ΕΔΩ. Μεταφέροντας ουσιαστικά την αγωνία του απλού κόσμου, όπως έχει εκφραστει ακόμα και στα social media της ομάδας, έκρουσα ευθέως τον κώδωνα για κίνδυνο ΔΙΑΛΥΣΗΣ. «Είτε η ΕΕΑ δικαιώσει τον Μπιλ Πάπας είτε όχι, γιατι κάποιες εξελίξεις δείχνουν να έχουν δρομολογηθεί πλέον ανεξαρτήτως της απόφασης αυτής», όπως χαρακτηριστικά έγραφα. Χωρίς να προδικάσω καμία απόφαση, τόνιζα στους δήθεν φίλους που κόπτονται για το καλό της ομάδας ότι «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να ξιφουλκούν κατά της δήθεν “ανύπαρκτης διοίκησης”, των “εγκληματικών επιλογών Στολτίδη” και των “διαφόρων μανατζαρέων”». Και συμπλήρωνα ότι «αν τελικά ο ΑΟΞ κινδυνεύσει (γιατί υπάρχουν ελπίδες αλλά και αυτό είναι άλλη μελλοντική συζήτηση που σύντομα θα κάνουμε από αυτήν την “φιλόξενη αν και… εχθρική” ιστοσελίδα), καλό είναι να μην αναζητηθούν ως μόνοι φταίχτες ο Πάπας ή ο Πανόπουλος».
Αυτά έλεγε το βράδυ της Πέμπτης ο Χαρίλαος Πηγαδιώτης, που σύμφωνα με τον Χάρη Ευφραιμίδη έριξε «λάδι στην φωτιά Πανθρακικοποιώντας τον σύλλογο». Τι έγραφε ο ίδιος ο Χάρης Ευφραιμίδης, που δεν έριξε κανένα λάδι στην φωτιά, 24 ώρες πριν το δικό μου άρθρο;
Ότι η διοίκηση «απλά… ΔΕΝ υπάρχει». Ότι «βιώνουμε μια παρακμή που όμοιά της ΔΕΝ έχει ζήσει ξανά η ομάδα». Ότι είναι «ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ο σχεδιασμός Στολτίδη». Ότι η ομάδα «είναι στο “σκοτάδι” και ΔΕΝ βλέπω να βγαίνει σύντομα από εκεί». Πως «υπάρχει μια παρακμή, μια αναξιοπιστία, μια απαξίωση, που ΜΟΝΟ με μια ΣΟΒΑΡΗ ΝΕΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ μπορεί να διορθωθεί». Ότι «ο κύκλος – αν και σύντομος – της υπάρχουσας διοικητικής κατάστασης ΕΚΛΕΙΣΕ». Και το κερασάκι; Η προτροπή, θεωρώντας ότι έχει κριθεί η σεζόν, ότι στόχος είναι «να κερδίσουμε τουλάχιστον 1-2 παιδιά για του χρόνου. Αν υπάρχουμε».
Δηλαδή; Μπορεί και να ΜΗΝ υπάρχουμε, έγραφε επωνύμως ο Χάρης Ευφραιμίδης στις 7:11 το βράδυ της 9ης Φεβρουαρίου.
Οταν 24 ώρες μετά έγραφε πάνω-κάτω το ίδιο ο (ανώνυμος) Χαρίλαος Πηγαδιώτης όμως, χωρίς ούτε να μιλάει για την μεγαλυτερη παρακμή στην ιστορία του συλλόγου ούτε για την ανάγκη να φύγει η διοίκηση, έριχνε «λάδι στην φωτιά» και ήθελε το κακό της ομάδας. Και μάλιστα, για αυτό το άρθρο προκλήθηκε και δυσαρέσκεια της ΠΑΕ, συμφωνα με τον Χάρη Ευφραιμίδη και τις έγκυρες πηγές του. Για όσα ο ίδιος έγραψε, όλα καλά και όλα ωραία, δεν υπήρξε προφανώς καμία δυσαρέσκεια. Ποτέ για τους εαυτούς μας, μόνο για τους άλλους ακόμα και αν γράφουν τα ίδια ουσιαστικά με εμάς.
Μόνο που ο κόσμος πλέον δεν τρώει κουτόχορτο, ούτε οι της ΠΑΕ δικαιολογούνται πλέον να τρώνε. Scripta manent που έλεγαν και οι Λατίνοι – κάτι που ισχύει ακόμα και αν κάποιοι συχνά – πυκνά προσπαθούν στην συνέχεια να εξαφανίσουν τα ίχνη τους διαγράφοντας σχόλια, ενδεχομένως ολόκληρα post στο facebook, άμα λάχει κατεβάζοντας από τον διαδικτυακό αέρα και ολόκληρη την ιστοσελίδα τους (άλλωστε, το πολύ-πολύ ένα μήνα μετά να την ξανανεβάζουμε).
Μιας και ξημερώνει Δευτέρα, ο Χάρης ας φροντίσει να πάρει και σήμερα τον εαυτό του στο τηλέφωνο, όπως κατά δήλωση του έκανε προχθές, ας τον ρωτήσει αν πέρασε καλά το Σαββατοκύριακο και ας του ευχηθεί μια όμορφη εβδομάδα. Και να προσπαθεί κάθε μέρα να τον παίρνει τηλέφωνο, γιατί άλλα μπορεί να λέει ο Χάρης της Δευτέρας και άλλα ο Χάρης της Τρίτης. Όπως άλλα έγραφε ο Χάρης της περασμένης Τετάρτης και άλλα ο Χάρης της Παρασκευής (και άλλα ο Χάρης του Σαββάτου). Για να ξέρουμε τι εστί παραφροσύνη.
Αλήθεια, σήμερα τι λέμε; Ότι πρέπει να φύγει ή να μείνει η διοίκηση Πάπας; Ότι πρέπει να τα ψάλλουμε στον Στολτίδη ή ότι πρέπει να σταματήσουμε… χθες το θέμα; Ότι ο Βούλιτς δεν έχει ευθύνη σαν προπονητής γιατί βρίσκεται μόλις 10 μέρες ή ότι έχει γιατί «ο χρόνος δόθηκε και θα πάρει και αυτόν η μπάλα»; Και τελικά τον Μονρόι που τον περάσαμε πριονοκορδέλα μετά το ματς της 1ης αγωνιστικής του πρώτου γύρου με τον Πιερικό, καλώς ή κακώς τον διώξαμε τότε;
Περιμένω (όχι τίποτα άλλο αλλά… «για να πάρω γραμμή»…). Μέχρι να εχω ωστόσο απαντήσεις, κρατάω ως πολύ σημαντική και αξιοπιστη πληροφορία ότι «ο Ζόραν Βούλιτς αποτελεί προπονητή που ήταν της επιλογής Bill Papas. Κανενός άλλου, αυτά για να ξέρουμε τι λέμε και τι γράφουμε». Προφανώς εδώ και χρόνια υπάρχει γνωριμία και αλληλοεκτίμηση μεταξύ τους και είναι απορίας άξιον πως και δεν επελέγη αυτός αντί του Πόποβιτς πέρυσι, να διακόψει ενάμισι χρόνο νωρίτερα την εγγραφή του στο Ταμείο Ανεργίας.
Και κλείνω εδώ την επί προσωπικού παρέμβαση, γιατί έχω και τον Αθλητάμπουρα που δεν ξέρω τι θελει πάλι, αλλά με έχει ζαλίσει από το πρωί στα τηλέφωνα και πρέπει κάποια στιγμή να του απαντήσω…
