Θρήνος σε Σουφλί, Κομοτηνή και Ζάκυνθο για τον Τόλη Κοντογιάννη – Με φωτο από αγώνα μπάσκετ το αντίο του Κώστα Κατσιμίγα

Πριν καλά καλά συμπληρωθούν 40 ημέρες από τον θάνατο της μητέρας του και αγαπημένης δασκάλας στην Κομοτηνή Πόπης Κοντογιάννη έφυγε από τη ζωή ο Τόλης Κοντογιάνννης.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο καλός του φίλος Κώστας Κατσιμίγας, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, που τον αποχαιρέτησε με τρόπο συγκινητικό.

Μάλιστα πόσταρε και κοινές τους φωτογραφίες. Μια από αυτές μάλιστα από τις σπουδές τους στην Ιταλία προέρχεται από την εξέδρα σε αγώνα μπάσκετ μεταξύ της Ελλάδας και του Βελγίου που είχε διεξαχθεί στη Βενετία το 1976, όπου εικονίζονται μαζί με τον Τόλη Κοντογιάννη, ο φαρμακοποιός Αλέκος Παναγιωτίδης, ο καρδιολόγος Γιάννης Μπουραζάνης από την Αθήνα και ο Κώστας Κατσιμίγας.

Ο Κώστας Κατσιμίγας έγραψε σχετικά:

40 μέρες μετά τον θάνατο της μητέρας του Πόπης, έφυγε από τη ζωή και ο γιός της Τόλης Κοντογιάννης. Πιστέψτε με, το να χάνεις τον παιδικό σου και για 58 ολόκληρα χρόνια πιο στενό σου φίλο, δεν είναι το ευκολότερο πράγμα.
Ο Τόλης (Απόστολος) γεννήθηκε το 1954 στην Κομοτηνή από γονείς καταγόμενους από το Σουφλί. Η μητέρα του ήταν το γένος Καλεση. Μέχρι το 1963 ζούσε στην Ξυλαγανή, όπου οι γονείς του ήταν δάσκαλοι. Εκεί πήγε και τις πρώτες τέσσερις τάξεις του σχολείου. Ακολούθως η οικογένεια ήρθε στην Κομοτηνή και οι γονείς δίδασκαν για δεκαετίες στο 2ο Δημοτικό Σχολείο. Μαζί μου από την Πέμπτη Δημοτικού, μαζί στο εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων, μαζί και για σπουδές στην Ιταλία. Ο Τόλης σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Νάπολης. Εκεί γνώρισε και την αγαπημένη του Ντίνα Λούντζη, φοιτήτρια Ιατρικής τότε και μετέπειτα γιατρό ακτινολόγο από την Ζάκυνθο. Στη Ζάκυνθο έγινε και ο γάμος τους και στο πανέμορφο νησί του Ιονίου εγκαταστάθηκε η οικογένεια που στην πορεία έγινε τετραμελής με δύο παιδιά, τον Διονύση, για να τηρηθεί και η Ζακυνθινή παράδοση και την Μερόπη (Ηρώ) για να τιμηθεί και η δασκάλα μητέρα του Τόλη. Τα παιδιά σήμερα είναι και τα δύο φοιτητές ιατρικής. Από τον γάμο τους, το 1990 και έπειτα, σχεδόν κάθε χρόνο, βρισκόμασταν οικογενειακώς στη Ζάκυνθο μέχρι και το 2019. Το νησί είχε γίνει η τέταρτη πατρίδα μου, μετά την Κομοτηνή, την Πάντοβα και την Εύβοια. Εκεί αποκτήσαμε και πολλούς καλούς φίλους, εκτός από τον Τόλη και την Ντίνα. Μια ευτυχισμένη οικογένεια και μια πολύ ζεστή παρέα.
Τα πράματα πήγαν στραβά από το 2019. Η αρρώστια, χειρουργεία, μεταστάσεις και σήμερα ξημερώνοντας 6 Μαρτίου 2021 ο Τόλης έφυγε για το μεγάλο ταξίδι στην αγκαλιά της γυναίκας του και των παιδιών του, ήσυχα, στο σπίτι του στη Ζάκυνθο που είχα τη χαρά να σχεδιάσω εγώ πριν από μερικά χρόνια.
Δύσκολα οι γεννημένοι την δεκαετία του 1950 στην Κομοτηνή να μην θυμούνται τον Τόλη. Υπερκινητικός, δραστήριος, φωνακλάς, πλακατζής, καλός μαθητής και πάνω απ όλα ψυχούλα…
Αύριο, στην κηδεία του που θα γίνει στον Παντοκράτορα της Ζακύνθου και θα ταφεί δίπλα στη μητέρα του, δυστυχώς, δεν θα είμαστε εκεί, λόγω των απαγορεύσεων στις μετακινήσεις. Νοερά όμως θα είμαστε παρόντες, όπως και όλοι οι συμμαθητές και φίλοι τους από την Κομοτηνή, όπου κι αν βρίσκονται και με την πρώτη ευκαιρία θα πάμε στη Ζάκυνθο για μια μεγάλη αγκαλιά στη Ντίνα και στα παιδιά αλλά και στους φίλους τους, τον Τάσο, την Ιωάννα, τον Σάκη και όλους που στάθηκαν δίπλα τους σαν αληθινά αδέρφια! Καλό ταξίδι αδερφέ Τόλη!