Μπορεί το «τρένο» του ΑΟΞ να αποφύγει τον εκτροχιασμό και να προλάβει την άνοδο;

Γενικευμένη είναι η απογοήτευση στην ομάδα της Ξάνθης για τα τελευταία αποτελέσματα της ομάδας αλλά και για τις εμφανίσεις της στα παιχνίδια. Εχοντας φτάσει στα μισά του πρωταθλήματος ο ΑΟΞ είναι στη μέση της βαθμολογία και αρκετοί εκφράζουν αμφιβολίες αν θα προλάβει το τρένο της ανόδου.

Αυτό από μόνο του για την ομάδα που θα ανέβαινε τρένο στην SL1, που έχει το τριπλάσιο μπάτζετ από τον δεύτερο της κατηγορίας, τους καλύτερους σε όνομα και ποιότητα παίκτες αλλά και τις κορυφαίες εγκαταστάσεις, είναι αποτυχία. Ο στόχος δεν έπρεπε να είναι απλά η άνοδος. Ο στόχος όφειλε να είναι η αήττητη άνοδος. Πως ο ΠΑΟΚ υπερηφανεύεται για το αήττητο προπέρσινο πρωτάθλημα; Κάπως έτσι έπρεπε να βάλει στόχο ο ΑΟΞ για την άμεση επιστροφή του στην SL1 ως προϋπόθεση να μην χάσει σε παιχνίδι.

Εν τέλει στα μισά της χρονιάς η Ξάνθη μετρά ήδη τρεις ήττες. Από Εργοτέλη, Διαγόρα και Παναχαϊκή. Τρία εξάποντα δηλαδή. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι δυο ομάδες είναι πάνω από τον ΑΟΞ στην βαθμολογία. Αλλά η Ξάνθη δεν είχε μόνο αυτές τις απώλειες. Άφησε τέσσερις βαθμούς στα δυο ματς με τον Απόλλωνα Λάρισας, άλλους δυο με τα Χανιά και μάλιστα στην έδρα του ενώ είχε άλλη μια ισοπαλία με τον συνδιεκδικητή Λεβαδειακό εκτός έδρας. Κοινώς μετρά σε 11 ματς 17 χαμένους βαθμούς σε σχέση με το απόλυτο που θα έπρεπε να έχει ως στόχο. Έχει χάσει περισσότερους βαθμούς από όσους έχει κερδίσει (16).

Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο ΑΟΞ είναι 9 βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο Εργοτέλη. Στην πράξη η διαφορά τους είναι ένα ματς, αυτό της Κρήτης. Αν είχε κερδίσει η Ξάνθη, θα ήταν -3 ο Εργοτέλης, +3 η Ξάνθη (να το το εξάποντο) και αν προσθέσετε και το λιγότερο ματς με την Δόξα Δράμας, η διαφορά αμέσως εξανεμίστηκε. Ούτε είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα ότι πάνω από τον ΑΟΞ υπάρχουν αυτήν την στιγμή πέντε ομάδες. Οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες. Καλύπτονται.

Το πρόβλημα είναι ότι οι διαφορές αυτές καλύπτονται μόνο αν εσύ έχεις σύνολο που να εμπνέει ότι θα κερδίσει τα επόμενα παιχνίδια. Και δυστυχώς η φετινή Ξάνθη τόσο της προ Πόποβιτς όσο και της μετά Πόποβιτς εποχής δεν εμπνέει. Το φαβορί που θα ανέβαινε τρένο, άρχισε να κινδυνεύει με εκτροχιασμό από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Πλέον οι αντίπαλες ομάδες δεν φοβούνται την Ξάνθη. Και κυρίως, γιατί δώρα έκαναν και δώρα θα κάνουν. Αυτή η Ξάνθη δεν δείχνει ικανή να σηκώσει το βάρος της φανέλας που διαθέτει.

Πλέον κάθε ματς είναι τελικός, αρχής γενομένης από το ματς με τον Ιωνικό. Πας στην Νίκαια και κερδίζεις τον Ιωνικό; Τον τελειώνεις και συνεχίζεις. Πας και χάνεις; Αρχίζεις σχεδιασμό για το πως θα ανέβεις τη νέα σεζόν στην SL1. Πας και κερδίζεις στη Νίκαια, αλλά χάνεις μετά από την Δόξα Δράμας; Το ίδιο. Τα δώρα από Εργοτέλη, Λεβαδειακό, Διαγόρα, Παναχαϊκή και Ιωνικό θα έρθουν. Το θέμα είναι αν θα τους κάνει μεγαλύτερα δώρα ο ΑΟΞ, όπως για παράδειγμα οι χαμένοι βαθμοί με τον Απόλλωνα Λάρισας στην πρεμιέρα του Μπάμπη Τεννέ…