Χείμαρρος Πελεκούδας: «Ντροπή αυτός ο Εθνικός! Δεν είχαμε μπάλες για προπόνηση»

Δηλώσεις που θα συζητηθούν έκανε ο αρχηγός του Παναθηναϊκού και πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμοιβομένων Πετοσφαιριστών Παναγιώτης Πελεκούδας στην κάμερα της Δέλτα Τηλεόρασης, μετά το τέλος του αγώνα του περασμένου Σαββάτου στην Αλεξανδρούπολης.

Ξεπερνώντας τα κοινότυπα ότι το ελληνικό βόλεϊ έχει ανάγκη τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, ο Πελεκούδας είπε ότι αντιθέτως το ελληνικό βόλεϊ ΔΕΝ έχει ανάγκη αυτήν την ομάδα έτσι όπως έχει καταντήσει και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο να απογοητευθούν τα νέα παιδιά του Εθνικού και να εγκαταλείψουν πρόωρα το άθλημα.

Συγκεκριμένα είπε ο Παναγιώτης Πελεκούδας μιλώντας και ως πρόεδρος του ΠΑΣΑΠ στον Γιώργο Πανταζίδη:

«Τα παιδιά της Αλεξανδρούπολης κάνουν υπερπροσπάθεια. Είναι γεγονός ότι είναι δύσκολες οι συνθήκες. Δεν πληρώνονται όπως εμείς δυστυχώς. Είναι νέοι, παίρνουν εμπειρίες, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα μόνο θετικό αλλά μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ.

Η Αλεξανδρούπολη δεν γίνεται να είναι έτσι. Πρέπει να μαζευτείτε όλοι εδώ και να βρείτε μια λύση. Δεν γίνεται η Αλεξανδρούπολη να μην έχει μπάλες να κάνουμε ζέσταμα. Το γήπεδό της να είναι χάλια. Να μην έχει την στήριξη του κόσμου. Μόνον οι φίλαθλοί μας ήταν εδώ, από τον Εθνικό δεν είχαμε την εικόνα της δύσκολης έδρας που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια.

Νομίζω ότι αυτό πρέπει να κοιτάξει η διοίκηση του Εθνικού. Να προστατεύσει αυτά τα παιδιά, να τα αφήσει να γίνουν καλύτεροι. Να φύγουν από τον Εθνικό και να επιστρέψουν μετά από κάποια χρόνια να φτιάξουν ξανά μια μεγάλη ομάδα. Γιατί είναι κρίμα.

Το ελληνικό βόλεϊ δεν έχει ανάγκη την Αλεξανδρούπολη έτσι όπως είναι τώρα. Το ελληνικό βόλεϊ χρειάζεται τα παιδιά της Αλεξανδρούπολης αλλά όχι αυτήν την ομάδα της Αλεξανδρούπολης. Σας το λέω σαν αθλητής του Παναθηναϊκού και σαν πρόεδρος των αθλητών, ο Εθνικός έτσι όπως είναι, αποτελεί ντροπή για όλους.

Ενώ παλέψαν τα παιδιά, η εικόνα του παιχνιδιού είναι πολύ άσχημη. Εχουν στεναχωρηθεί και είναι λογικό. Είναι μόλις 16 χρονών και θα καούν, θα απογοητευθούν και θα πάψουν γρήγορα να κάνουν όνειρα, όπως έκανα εγώ στην ηλικία τους και τα έκανα πραγματικότητα και έφτασα εκεί που έφτασα, γιατί παίζουν με αντιπάλους που απλά είναι οργανωμένοι. Το θέμα είναι πώς αυτά τα παιδιά θα μείνουν στον χώρο και δεν θα εγκαταλείψουν το άθλημα.