Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1925 στην Ξάνθη. Αν βρισκόταν εν ζωή, σήμερα θα γινόταν 94 ετών.
Ο Μάνος έγραψε κλασσικούς δίσκους όπως η ‘Πορνογραφία’, το ‘Χαμόγελο της Τζοκόντα’, τα υπέροχα ‘Reflections’ που διασκεύασαν τέσσερις δεκαετίες αργότερα το συγκρότημα των Raining Pleasure και εκατοντάδες ακόμα σπουδαία ηχογραφήματα.
Ο θρυλικός συνθέτης, ήταν ένας άνθρωπος που κάθε φορά που μιλούσε δημοσίως, προκαλούσε έντονες αντιδράσεις και αποκτούσε διαρκώς νέους φανατικούς υποστηρικτές, αλλά και εχθρούς.
Αν και δηλωμένος ‘δεξιός’ πολιτικά, δεν φοβόταν να ασκήσει κριτική στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Αν και λάτρης του λαϊκού και του ρεμπέτικου, στα 80s είχε μιλήσει με κολακευτικά λόγια για τον Τζίμη Πανούση, τους Depeche Mode και τους Cure. Αν και διανοούμενος και θαμώνας συναθροίσεων της υψηλής κοινωνίας, είχε αποκαλύψει από το 1960 πως όχι μόνο έβλεπε ποδόσφαιρο, αλλά υποστήριζε και μια ομάδα φανατικά, τον Ολυμπιακό.
Στις 22 Αυγούστου 1960, ο Μάνος Χατζιδάκις, έχοντας γράψει την μουσική για την κλασσική ταινία ‘Ποτέ την Κυριακή’, μιλούσε στην εφημερίδα ‘ΦΩΣ’ για την μεγάλη του ποδοσφαιρική αγάπη, τον Ολυμπιακό.
Ο Μάνος Χατζιδάκις μεταξύ άλλων αναφέρει στη συνέντευξη πως -κόντρα σε θεωρίες της εποχής- δεν έγραψε τα ‘Παιδιά του Πειραιά’ σκεπτόμενος τον Ολυμπιακό. Παρ`όλα αυτά, όπως επισημαίνει ο Γιάννης Δημητρέλλος στο Contra, ζητά από τοn δημοσιογράφο να γραφτεί ότι θέλει να αφιερώσει το κομμάτι στην ομάδα και αποκαλύπτει πως μέσα στις σκέψεις του είναι και η προοπτική να γράψει τον ύμνο της.
“Σκέπτομαι από καιρό να γράψω έναν ύμνο για την πιο δοξασμένη ομάδα της Ελλάδος: τον Ολυμπιακό… Εκεί ανήκει η καρδιά μου. Ο Ολυμπιακός με συναρπάζει. Και τούτο γιατί είναι μια ομάδα δυναμική με όλη τη σημασία της λέξεως. Οι παίκτες του είναι γεμάτοι με σφρίγος, αυτοπεποίθηση, θάρρος και δυναμισμό. Αυτό είναι ποδόσφαιρο. Παλληκαριά και δύναμη. Η σεμνότης, κατά τη γνώμη μου, ανήκει στους μέτριους. Και οι Ολυμπιακοί κάθε άλλο παρά μέτριοι είναι για να παίζουν ποδόσφαιρο “σαλονιού”.
O Μάνος Χατζιδάκις μπορεί να μην έγραψε ποτέ τον ύμνο του Ολυμπιακού, έμεινε όμως ένα Τρελό Παιδί της μουσικής, ένας ευαίσθητος εξωγήινος που έκανε το πέρασμα του από την μικρή ελληνική ενδοχώρα, αφήνοντας μικρά μουσικά κειμήλια. Οπως καταλήγει στο σχετικό του άρθρο το Contra, «σίγουρα θα χειροκροτούσε την χθεσινή προσπάθεια του Ολυμπιακού κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου».
