Συνέντευξη στον Γιάννη Καρτάλη
Είναι ένας από τους αγαπημένους της κερκίδας της Ξάνθης και μόλις το περασμένο Σάββατο έσπασε και ένα σημαντικό ρεκόρ στην Super League. Ο λόγος για τον Ζίβκο Ζίβκοβιτς, τον οποίο το ThrakiSportS προσέγγισε για μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Με αφορμή, λοιπόν, το ρεκόρ των συνεχόμενων συμμετοχών χωρίς να χάσει ούτε ένα λεπτό με τη φανέλα του ΑΟ Ξάνθη, το οποίο τον φέρνει πλέον Νο1 στην σχετική λίστα στην ιστορία του επαγγελματικού μας πρωταθλήματος, το ThrakiSportS προσέγγισε τον Σέρβο γκολκίπερ για μια συνέντευξη.
Ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς δέχθηκε με χαρά να μας μιλήσει και απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με το παρελθόν του και πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, σχολίασε φυσικά το ρεκόρ του, μίλησε για τον ΑΟΞ και τους οπαδούς του, ενώ έκανε ειδική μνεία στον Αλέκο Μαλαδένη.
Φυσικά τον ρωτήσαμε και για τα όσα ακούγονται για ενδεχόμενη μεταγραφή του και αν θα ήθελε να παίξει με τους Θεσσαλονικείς του ΠΑΟΚ.
Θ.S.: Ήσουν από την αρχή της καριέρας σου τερματοφύλακας ή ξεκίνησες από κάποια άλλη θέση και στην πορεία κατέληξες εκεί;
Ζ.Ζ.: Όταν ήμουν μικρότερος λόγω και του ύψους μου είχα ξεκινήσει να παίζω μπάσκετ. Όλοι οι φίλοι μου, κι εγώ μαζί αναγκαστικά, έπαιζαν συνεχώς ποδόσφαιρο. Δεν μου άρεσε καθόλου να τρέχω κι έτσι έπαιζα τερματοφύλακας. Μια μέρα, όταν γύρισα σπίτι, πήρα την απόφαση να ξεκινήσω το ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας και έφτασα εδώ που είμαι τώρα. Όταν όμως πάω διακοπές ή όταν είμαι με φίλους προτιμώ να παίζω μέσα, όχι ως τερματοφύλακας.
Θ.S.: Ποιος είναι το παιδικό σου είδωλο και ποιους τωρινούς τερματοφύλακες βάζεις στο top5;
Ζ.Ζ.: Το είδωλό μου από μικρός ήταν ο Ίβιτσα Κράλιτς (φωτό δεξια). Πλέον δεν παίζει, έχει αποσυρθεί. Έπαιζε στην Παρτιζάν και κάθε φορά που τον έβλεπα από κοντά ήμουν ενθουσιασμένος, έλεγα «το ίνδαλμα» μου. Μπορώ να σου πω ότι αυτός ήταν και ο λόγος που ξεκίνησα το ποδόσφαιρο, και έγινα τερματοφύλακας. Κατά την γνώμη μου το top5 αυτή τη στιγμή είναι κατά σειρά Χαντάνοβιτς, Νόιερ, Τερ Στέγκεν, Μπουφόν και μου αρέσει πολύ ο Ρούι Πατρίσιο.
Θ.S.: Τι θα προτιμούσες από αυτά τα δύο; Εντυπωσιακή προσωπική εμφάνιση αλλά ήττα για την ομάδα σου ή να μην ακουμπήσεις μπάλα και νίκη;
Ζ.Ζ. Μου αρέσει όταν κάνω αποκρούσεις, αυτή είναι η δουλειά μου. Αλλά αν με ρωτάς, προφανώς θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν δεν χρειαζόταν να κάνω ούτε μία απόκρουση, να μην ακουμπούσα καθόλου τη μπάλα και η ομάδα μου να κέρδιζε κάθε παιχνίδι. Οταν είσαι σε μια ομάδα πρωτίστως κοιτάς το κοινό καλό. Εγώ πρέπει να αποτρέψω τους αντιπαλους από το να βάλουν γκολ. Αν δεν χρειαστεί να το κάνω και παρόλα αυτά κερδίσουμε, ακόμα καλύτερα. Στόχος στα ομαδικά σπορ είναι η νίκη της ομάδας και στην χειρότερη η μη ήττα.
Θ.S.: Πως νιώθεις για το ρεκόρ που έσπασες, όντας ο μοναδικός παίκτης που αγωνίζεται σε 83 συνεχόμενα παιχνίδια της ομάδας του χωρίς να χάσει ούτε ένα λεπτό;
Ζ.Ζ.: Διάβασα κάτι για αυτό το ρεκόρ στα ΜΜΕ. Όταν ήρθα στην Ξάνθη, προσπάθησα να τα δίνω όλα σε κάθε ματς και προπόνηση. Δεν έχω την πίεση και το άγχος να σκέφτομαι για τα ρεκόρ, αλλά είναι πολύ ωραίο να καταφέρνεις τέτοια επιτεύγματα. Θέλω, όμως πάνω απ’όλα να ευχαριστήσω την Ξάνθη για την ευκαιρία που μου έδωσε να παίξω και να βελτιωθώ εδώ.
Θ.S.: Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο όσο είσαι στην Ξάνθη, μακριά δηλαδή για πρώτη φορά από τη χώρα σου;
Ζ.Ζ.: Μου λείπει πάρα πολύ η οικογένειά μου, που είναι στη Σερβία. Είναι πολύ δύσκολο να το πω, αλλά αυτή είναι η δουλειά μου, όταν είμαι στο γήπεδο σκέφτομαι μόνο για το ποδόσφαιρο. Εκτός γηπέδου φυσικά και μου λείπουν πολύ, αλλά ότι κάνω, το κάνω για να τους προσφέρω ότι καλύτερο μπορώ.
Θ.S.: Τι συμβουλές θα έδινες στους νεαρούς τερματοφύλακες. Τι έχεις μάθει από τα λάθη σου για την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή;
Ζ.Ζ.: Έχω μάθει πολλά από τα λάθη μου, και έχω κάνει αρκετά. Κατά τη γνώμη μου, όποιος ποδοσφαιριστής, και τερματοφύλακας όπως εγώ, δεν κάνει λάθη, δεν είναι ποδοσφαιριστής. Στην ομάδα έχουμε δύο νεαρούς τερματοφύλακες, τους λέω σε κάθε προπόνηση να είναι συγκεντρωμένοι, να δουλεύουν και να δίνουν και αυτοί το 100% του εαυτού τους. Και να μην ανησυχούν για τα λάθη τους, θα κάνουν πολλά στην ζωή τους, αλλά και στην ποδοσφαιρική τους καριέρα. Αυτό είναι το φυσιολογικό. Για εμένα αυτό είναι το σημαντικότερο για έναν τερματοφύλακα, όταν κάνει ένα λάθος το πόσο γρήγορα θα το συνειδητοποιήσει και θα επανέλθει, γιαυτό και υπάρχουν οι καλύτεροι τερματοφύλακες.
Θ.S.: Σε έχουμε δει αρκετές φορές σε παιχνίδια των ερασιτεχνικών ομάδων της Ξάνθης. Πηγαίνεις σε αυτά για να δεις φίλους ή σου λείπει το συναίσθημα του old school ποδοσφαίρου, στο οποίο οι παίκτες παίζουν με πάθος για την “φανέλα”;
Ζ.Ζ.: Ναι, πηγαίνω αρκετές φορές και παρακολουθώ ερασιτεχνικές ομάδες της Ξάνθης. Έχω σε αυτές μερικούς πολύ καλούς φίλους, όπως ο τερματοφύλακας του Ορφέα Ξάνθη, ο Γιάννης Ρούφος ή ο επιθετικός του Άρη Αβάτου, ο Δημήτρης Εφεντόπουλος που είναι πολύ καλός και πιστεύω ότι όσο ήταν μικρότερος αν ήταν λίγο πιο τυχερός θα μπορούσε να φτάσει ψηλότερα. Αλλά φυσικά αγαπώ το ποδόσφαιρο και μου αρέσει να το παρακολουθώ σε κάθε επίπεδο και πιστεύω ότι κάθε φορά που βλέπεις ποδόσφαιρο, μαθαίνεις και κάτι.
Θ.S.: Αυτός είναι ο τρίτος χρόνος σου στην Ξάνθη, πως θα περιέγραφες με λίγες λέξεις την Ξάνθη σαν ομάδα;
Ζ.Ζ.: Είχα καλό προαίσθημα όταν ερχόμουν εδώ, και επιβεβαιώθηκε. Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι η Ξάνθη είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια, είμαστε όλοι πολύ δεμένοι. Και αυτό πιστεύω ότι είναι το σημαντικότερο για μια ομάδα.
Θ.S.: Είσαι από τους παίκτες που έχουν καλή σχέση με τους φίλους της ομάδας. Πες μας λίγα λόγια για αυτούς και στείλε τους ένα μήνυμα…
Ζ.Ζ.: Ξέρω αρκετούς φίλους της ομάδας, και μπορώ να πω μονάχα ένα πράγμα. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την στήριξη που μας δίνουν, είναι εντυπωσιακοί. Σε κάθε παιχνίδι είναι δίπλα μας, ακόμα και σε κάποια μακριά από την έδρα μας, και μας στηρίζουν. Ακόμα και με τον Λεβαδειακό την προηγούμενη εβδομάδα που είχε τρομερό κρύο, ήταν εκεί για εμάς, για να μας στηρίξουν. Ζουν για την ομάδα και το δείχνουν με κάθε τρόπο, και αυτό μας δίνει μεγάλη δύναμη. Θα θέλαμε να είναι περισσότεροι, αλλά θα έρθουν πιστεύω με τον καιρό ξανά.
Θ.S.: Είπες έμμεσα μια μεγάλη αλήθεια, πάντως, είναι λίγοι οι φίλοι της Ξάνθης αλλά αγαπούν πολύ την ομάδα. Ποια θεωρείς την καλύτερη εμφάνιση που έχεις κάνει με την φανέλα της;
Ζ.Ζ.: Μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο παιχνίδι, γιατί και εγώ και όλη ομάδα παίξαμε καλά σε αρκετά παιχνίδια σε αυτά τα δυόμιση χρόνια. Θα επιλέξω ένα πιο πρόσφατο, αυτό με τον Ατρόμητο φέτος, γιατί βρεθήκαμε να χάνουμε στο ημίχρονο και καταφέραμε να το γυρίσουμε στο δεύτερο ημίχρονο. Όλοι οι παίκτες, εκτός από εμένα, έπαιξαν εντυπωσιακά.
Θ.S.: Εδώ και πολλά χρόνια η Ξάνθη έχει δημιουργήσει την παράδοση να έχει πολύ καλούς τερματοφύλακες. Αυτή η επιτυχία έχει ένα όνομα, Αλέκος Μαλαδένης. Τι σας βοηθά περισσότερο, η ψυχολογική υποστήριξη του Αλέκου Μαλαδένη ή οι τεχνικές προπόνησής του;
Ζ.Ζ.: Καταρχήν να πω, πως όταν ήρθα στην ομάδα άκουσα πολλά για τους προκατόχους μου κάτω από τα δοκάρια. Θέλω να πω ότι ο Αλέκος είναι ίσως ο καλύτερος προπονητής τερματοφυλάκων με τον οποίο έχω δουλέψει σε όλη μου την καριέρα έως τώρα, οι συμβουλές του, οι γνώσεις του με βοήθησαν πάρα πολύ. Οι τερματοφύλακες που έχει «βγει» από την ομάδα δεν «βγήκαν» τυχαία. Ο κυριότερος λόγος αυτής της παράδοσης κατά τη γνώμη μου έχει όνομα, και αυτό είναι Αλέκος Μαλαδένης και τον ευχαριστώ για όσα μου προσέφερε και έμαθα.
Θ.S.: Δεδομένης της πετυχημένης σου συνεργασίας με τον προπονητή και με την εύκολη προσαρμογή που είχες στην Ξάνθη, θεωρείς τον ΑΟΞ μια ευνοϊκή ομάδα ως μελλοντικό σταθμό και άλλων συμπατριωτών σου;
Ζ.Ζ.: Στην ομάδα υπήρχαν αρκετοί Σέρβοι παίκτες πριν έρθω εγώ, όπως ο Μαρκόβσκι, ο Μπέλιτς. Μετά ήρθε ο Λάζιτς, και τώρα είναι οι Τζουρίτσκοβιτς και Κοβάσεβιτς. Η Ξάνθη είναι μια πολύ σταθερή ομάδα, σου ανέφερα ήδη ότι είμαστε δεμένοι σαν μια οικογένεια. Εννοείται ότι αν κάποιος με ρωτήσει για την ομάδα, έχω μόνο καλά λόγια να του πω, για την ομάδα, την πόλη, τον κόσμο εδώ. Είμαι πολύ χαρούμενος εδώ!
Θ.S.: Όπως φαίνεται ο στόχος της Ευρώπης έχει χαθεί. Με βάση το δύσκολο πρόγραμμα που έχει η ομάδα, έχετε σκεφτεί και το αρνητικό σενάριο της μάχης για την παραμονή; Αισθάνεστε μια σχετική πίεση από κάτω;
Ζ.Ζ.: Κατά την γνώμη μου δεν πιστεύω ότι έχει τελειώσει κάτι. Θεωρητικά υπάρχει ακόμα η δυνατότητα να παλέψουμε για την πέμπτη θέση. Έχουμε καλούς παίκτες, είμαστε μια καλή ομάδα και παρά το δύσκολο πρόγραμμα, θα κοιτάξουμε παιχνίδι με παιχνίδι και στο τέλος της σεζόν θα κάνουμε τον απολογισμό μας. Προτιμώ πάντως να κοιτάω μπροστά, όχι πίσω.
Θ.S.: Έχεις φορέσει τη φανέλα της Παρτιζάν στο παρελόν. Η Παρτιζάν είναι αδελφό σωματείο με τον ΠΑΟΚ και έχουν ακουστεί διάφορα σενάρια και πέρυσι και φέτος για ενδεχόμενη μετακίνησή σου εκεί. Ευθύ λοιπόν το ερώτημα: Θα ήθελες στο μέλλον να φορέσεις και τη φανέλα του ΠΑΟΚ;
Ζ.Ζ.: Ο ΠΑΟΚ είναι ένας μεγάλος σύλλογος της Ελλάδας, έχει πολύ φανατικούς οπαδούς. Είναι αδελφό σωματείο με την Παρτιζάν και έχουν αρκετά. Μπορώ να πω οι οπαδοί της Παρτιζάν και του ΠΑΟΚ είναι οι καλύτεροι, κατά τη γνώμη μου, στην Ευρώπη. Όλοι θέλουν να παίξουν σε μεγάλες ομάδες, με πολύ κόσμο, οπότε ναι δε θα έλεγα όχι σε μια τέτοια προοπτική. Νομίζω ότι όποιον παίκτη και να ρωτήσεις το ίδιο θα σου απαντούσε σε αυτή την ερώτηση. Για την ώρα ωστόσο, κοιτάω μόνο την Ξάνθη και όσο περισσότερο μπορώ να βοηθήσω την ομάδα στην επίτευξη των στόχων της.
