Συνέντευξη στον Ηλία Κούλαλη
Ο Φραντζέσκος Χρήστου είναι ένα από τα «βασικά γρανάζια» στην καλοδουλεμένη φετινή μηχανή του Λεύκιππου Ξάνθης φέτος, όντας σταθερά από τους πρώτους σκόρερ του, ενώ παράλληλα είναι και μέλος της Πανεπιστημιακής Ομάδας Μπάσκετ του ΔΠΘ που θα ταξιδέψει στην Πορτογαλία.
Φοράει στη πλάτη του το νούμερο «17», και έχει δείξει πως μπορεί να ξεχωρίσει. Στον μεγάλο τελικό Κυπέλλου της ΕΚΑΣΑΜΑΘ την περασμένη Κυριακή, όπου η ομάδα του στέφθηκε Κυπελλούχος, ο Χρήστου ήταν ο δεύτερος σκόρερ, έχοντας 15 πόντους, ενώ παράλληλα ήταν αυτός που με το φάουλ που κέρδισε και τις δύο εύστοχες βολές του σε νεκρό χρόνο θύμισε τον… Αργύρη Καμπούρη του ΔΠΘ, χαρίζοντας στην Πανεπιστημιακή ομάδα του Δημοκριτείου το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και την πρόκριση στην επόμενη φάση της Πορτογαλίας.
Λίγες μέρες μόλις μετά τον τελικό της ΕΚΑΣΑΜΑΘ, το ThrakiSportS προσέγγισε τον Φραντζέσκο Χρήστου για να μας μιλήσει την κατάκτηση του Κυπέλλου με τον Λεύκιππο, την Πανεπιστημιακή Ομάδα Μπάσκετ του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου και γενικότερα την ζωή στην Θράκη ως φοιτητής και αθλητής.
Θ.S.: Την Κυριακή που μας πέρασε στεφθήκατε Κυπελλούχοι της ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Λεύκιππο, στη Κομοτηνή. Πώς έζησες την κατάκτηση αυτού του Κυπέλλου και ποια τα συναισθήματα σου;
Φ.Χ.:Ήταν μια πολύ όμορφη διοργάνωση και είμαι πολύ χαρούμενος που κατακτήσαμε το τρόπαιο. Επίσης ήταν ένας ιδιαίτερος τελικός για μένα, καθώς έπαιξα αντίπαλος με παίκτες που πριν λίγο καιρό ήταν συμπαίκτες μου στην ομάδα του ΔΠΘ και με τους οποίους κατακτήσαμε το Πανελλήνιο Πανεπιστημιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ.
Θ.S.: Φαντάζομαι ήταν λίγο ιδιαίτερο αυτό, αλλά έτσι κι αλλιώς οι αντιπαλότητες υπάρχουν μόνο για 40 λεπτά. Από το καλοκαίρι ανήκεις στην «οικογένεια» του Λεύκιππου Ξάνθης. Προσαρμόστηκες εύκολα στην ομάδα;
Φ.Χ.: Ναι, όλα τα παιδιά με υποδέχτηκαν πολύ όμορφα. Όλα τα παιδιά της ομάδας είναι πολύ καλοί χαρακτήρες, οπότε μπόρεσα και δέθηκα πολύ γρήγορα, με όλους τους συμπαίκτες μου! Βέβαια, με βοήθησε πολύ και στην αρχή, αλλά ακόμα και τώρα, ο Μίλαν Ψάλτου, καθώς ήταν ο μόνος που γνώριζα από την ομάδα, πριν έρθω σε αυτήν, λόγω της κοινής μας θητείας στην Κω.
Θ.S.: Πολλοί παίκτες – αθλητές πριν τα παιχνίδια και δη τα σημαντικά έχουν κάποια συγκεκριμένα ρουτίνα που ακολουθούν για να προετοιμαστούν για αυτά. Εσύ τι κάνεις πριν από κάθε παιχνίδι;
Φ.Χ.: Δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο πριν τα ματς. Απλά προσπαθώ να είμαι χαλαρός και συγκεντρωμένος, ώστε να μπορώ στη διάρκεια του παιχνιδιού να δώσω το 100% μου και να βοηθάω την ομάδα μου να φτάνει στη νίκη.
Θ.S.: Ποιους στόχους έχετε θέσει σαν ομάδα φέτος στον Λεύκιππο, πέρα φυσικά από την κατάκτηση του Κυπέλλου της ΕΚΑΣΑΜΑΘ που ήδη επετεύχθη; Τους φανταζόμαστε βέβαια, αλλά είναι διαφορετικό να το ακούς από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές…
Φ.Χ.: Η ομάδα του Λεύκιππου Ξάνθης, είναι μια ομάδα που ιδρύθηκε πρόσφατα και ο στόχος όλων μας είναι να μπορέσει να εδραιωθεί σε όσο το δυνατόν υψηλότερες κατηγορίες γίνεται, αρχής γενομένης από την Γ’ Εθνική. Αλλά πέρα από αυτό, το σημαντικό είναι παράλληλα να παρουσιάζει όμορφο μπάσκετ, το οποίο να προσελκύει όλο και περισσότερο κόσμο στο γήπεδο.
Θ.S.: Άρα, στόχος του Λεύκιππου μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου είναι ο τίτλος και η άνοδος στη Γ’ Εθνική. Ποιον θεωρείς εσύ ως τον δυσκολότερο αντίπαλο από τους δύο ομίλους της ΕΚΑΣΑΜΑΘ;
Φ.Χ.: Υπάρχουν πολύ δυνατές ομάδες και στους δύο ομίλους της ΕΚΑΣΑΜΑΘ. Πιστεύω πως η άνοδος στη Γ΄ Εθνική, δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση και χρειάζεται πολλή προσπάθεια, απ’ όλους μας, ώστε στο τέλος να καταφέρουμε να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί την άνοδο. Δεν έχω εικόνα από τον άλλο όμιλο αλλά σε κάθε περίπτωση όταν κρίνονται τα πάντα σε 40 λεπτά, δεν μπορείς ποτέ να επαναπαύεσαι, αντιθέτως πρέπει να είσαι σε εγρήγορση μέχρι το τέλος.
Θ.S.: Πόσο ιδιαίτερο είναι για εσένα να αποτελείς σημαντικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία του Λεύκιππου Ξάνθης;
Φ.Χ.: Είμαι πολύ χαρούμενος και εγώ, αλλά νομίζω και τα υπόλοιπα παιδιά, που είμαστε μέλη αυτής της ομάδας που κατάφερε μόλις στον δεύτερο χρόνο ιστορίας της να στεφθεί Κυπελλούχος της ΕΚΑΣΑΜΑΘ. Αλλά όπως είπα και πριν, ελπίζουμε πως τα καλύτερα έρχονται.
Θ.S.: Είναι νωρίς ακόμα, αλλά έχεις αρχίσει μήπως να σκέφτεσαι τις θα κάνεις τη νέα σεζόν; Θα παραμείνεις στον Λεύκιππο ή θα ψάξεις για κάτι στην Κομοτηνή, όπου μένεις και σπουδάζεις;
Φ.Χ.: Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, σκέφτομαι αποκλειστικά την τωρινή αγωνιστική περίοδο και τις υποχρεώσεις της ομάδας μου, του Λεύκιππου, και εύχομαι να καταφέρουμε να πάρουμε την άνοδο για την Γ’ Εθνική. Όσον αφορά το μέλλον μου, δεν έχω σκεφτεί κάτι, ούτε έχω συζητήσει προς το παρόν με την ομάδα, αφού είναι νωρίς, αλλά τα πάντα είναι ανοιχτά.
Θ.S.: Ποια είναι η στιγμή που σου έχει μείνει και θεωρείς ως την καλύτερη έως τώρα, μέσα στην μπασκετική πορεία σου;
Φ.Χ.: Νομίζω πως η καλύτερη μου εμπειρία έως τώρα με διαφορά, είναι αναμφίβολα η σεζόν που με τον Ιπποκράτη καταφέραμε να ανέβουμε στην Β’ Εθνική του Μπάσκετ.
Θ.S.: Ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον και πώς βλέπεις τον εαυτό σου, σε λίγα χρόνια;
Φ.Χ.: Εύχομαι να τελειώσω τη σχολή στα 4 χρόνια και όσον αφορά το μπάσκετ, να παίξω στο πιο υψηλό επίπεδο που μπορώ.
Θ.S.: Ως φοιτητής στο ΤΕΦΑΑ του Δημοκριτείο Πανεπιστημίου, ποιες είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις απ’όσα έχεις δει στη σχολή και τις εγκαταστάσεις της;
Φ.Χ.: Οι πρώτες μου εντυπώσεις είναι αρκετά θετικές, καθώς οι εγκαταστάσεις της σχολής, είναι οι καλύτερες στην Ελλάδα, αλλά είναι ακόμη νωρίς να σχηματίσω και να εκφέρω ολοκληρωμένη άποψη.
Θ.S.: Και πως προλαβαίνεις να συνδυάσεις και σχολή και «φοιτητική ζωή» και το μπάσκετ στον Λεύκιππο ταυτόχρονα;
Φ.Χ.: Η σχολή είναι αρκετά απαιτητική, ωστόσο όταν έχεις πάθος για κάτι και το αγαπάς, πάντα θα μπορέσεις να βρεις χρόνο να ασχοληθείς με αυτό. Κι εγώ το αγαπάω πολύ το μπάσκετ!
Θ.S.: Είσαι αυτός που με το φάουλ που κέρδισες και τις δύο εύστοχες βολές, έκρινες τον τελικό του Πανεπιστημιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ και χάρισες την κούπα στο ΔΠΘ. Σε είπαμε και Αργύρη Καμπούρη του ΔΠΘ! Όταν κέρδισες το φάουλ και πριν εκτελέσεις τις βολές σκεφτόσουν όλα τα ενδεχόμενα;
Φ.Χ.: Εντάξει, ιεροσυλία να συγκρίνομαι με τον Καμπούρη. Δεν τα έχω ζήσει, αλλά έχω διαβάσει και δει όσα έγιναν το 1987. Για εμένα πάντως, ήταν ένα κερδισμένο φάουλ και δύο βολές. Ήξερα πως έπρεπε να τις βάλω και τις δύο, γιατί αν έχανα, έστω και τη μία, ενδεχομένως θα χάναμε και το παιχνίδι. Τελικά έκανα το δύο στα δύο και όλοι μαζί στο τέλος πανηγυρίσαμε την κατάκτηση του τροπαίου.
Θ.S.: Μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Πανελλήνιο Πανεπιστημιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ, έρχεται η Πορτογαλία. Ποιος ο στόχος της Πανεπιστημιακής Ομάδας του Δημοκριτείου που θα ταξιδέψει στην Ιβηρική χερσόνησο;
Φ.Χ.: Η προετοιμασία της ομάδας θα ξεκινήσει σύντομα. Εύχομαι όσον το δυνατόν πιο γρήγορα, να βρεθεί η χημεία ανάμεσα μας, ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε καλύτερα και στις απαιτήσεις του πρωταθλήματος και να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε. Βέβαια πάνω απ’ όλα στόχος είναι να το ευχαριστηθούμε, καθώς το ταξίδι αυτό, θα αποτελέσει μια εμπειρία ζωής για όλα τα παιδιά.
