Η φωτογραφία που η ίδια ανέβασε στο facebook έγινε viral. Ο Δήμος Μιχαλεντζάκης πνιγμένος στην αγκαλιά της αδερφής του Μαρίας, λίγο μετά τον θρίαμβο του 17χρονου Φεριώτη με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
«Πίστευα, πιστεύω και θα πιστεύω σε αυτόν. Μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά και είμαι πάντα στο πλευρό του. Είναι 3,5 χρόνια μικρότερος από εμένα και θα μπορούσες να πεις χαριτολογώντας τον έχω υπό την… “προστασία” μου. Είναι ο μικρός Παραολυμπιονίκης της καρδιάς μου», έλεγε και ξαναέλεγε η ίδια η Μαρία Μιχαλεντζάκη, υπερήφανη για το κατόρθωμα του αδερφού της, αρκετές ώρες μετά την συγκλονιστική κούρσα που ανέβασε τον Εβρίτη στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Την στιγμή της αγκαλιάς, την στιγμή της φωτογραφίας, ο Δήμος Μιχαλεντζάκης είχε ήδη κάνει τις δηλώσεις του στη μεικτή ζώνη και περίμενε να έρθει η στιγμή για την απονομή. Η ίδια όμως δεν ήξερε ότι ο μικρός της αδερφός, ο μικρός παραολυμπιονίκης της καρδιάς της όπως τον αποκαλεί, είχε σπεύσει λίγο νωρίτερα να της αφιερώσει το χρυσό του μετάλλιο. Και όταν τον πληροφορήθηκε, έψαχνε να τον βρει, αλλά… μάταια. Δεν ήταν πλέον εύκολο.
Ο Δήμος είχε εξαφανιστεί μέσα στις αγκαλιές των άλλων μελών της Ελληνικής αποστολής της Παραολυμπιακής Ομάδας και ήδη είχε κατευθυνθεί στο Ολυμπιακό Χωριό. Εκεί που προσπαθούσε πλέον να φτάσει και η ίδια, για να τον δει, να τον ξαναγκαλιάσει, να τον ξανασυγχαρεί για την συγκλονιστική του εμφάνιση και επιτυχία. Και στο μεσοδιάστημα αυτής της προσπάθειας, συνομιλούσε με το ThrakiSportS, πέντε-έξι τα ξημερώματα στην Ελλάδα, κοντά στα μεσάνυχτα στην Βραζιλια.
«Υπάρχει κάπου το ηχητικό της δήλωσης του Δήμου;», ρωτούσε συγκινημένη και ενώ ήδη είχε ποστάρει στο προφίλ της στο facebook από την σχετική ανάρτηση του ThrakiSportS την αφιέρωση του αδερφού της. «Έμαθα για την έκπληξη που μου επεφύλασσε, για την αφιέρωσή του, όταν έφτασα στο ολυμπιακό χωριό για να τον δω, αλλά δεν τα έχω καταφέρει ακόμα…», έλεγε η Μαρία Μιχαλεντζάκη περιμένοντας μήπως μπορέσει να πετύχει το ακατόρθωτο (λόγω των μέτρων ασφαλείας μετά τις 10.00 το βράδυ τοπική ώρα απαγορεύονται οι επισκέψεις στο ολυμπιακό χωριό).
Το μεγάλο παιδί της οικογένειας ασχολούνταν και εξακολουθεί να ασχολείται με την κολύμβηση. Για 13 χρόνια η Μαρία Μιχαλεντζάκη κολυμπούσε και τα τελευταία 4 χρόνια έκανε πρωταθλητισμό, οπότε ήταν… μοιραίο να παρασύρει και τον μικρό της αδερφό. Πλέον εργάζεται στο κολυμβητήριο της Αλεξανδρούπολης αλλά και των Φερών. Όταν ο Δήμος Μιχαλεντζάκης εξασφάλισε την πρόκριση στο Ρίο, η Μαρία άρχισε να μαζεύει χρήματα για να τον ακολουθήσει σε αυτό το ταξίδι και να βρεθεί κοντά του, κάπου κοντά στα 10.000 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους. Και μετά από προσπάθεια και οικονομίες μηνών, τα κατάφερε.
«Το όλο ταξίδι πρέπει να μου βγήκε κοντά στα 2.5οο με 3.000 ευρώ αλλά οι στιγμές που έζησαν αξίζουν πολλαπλάσια, δεν εκτιμώνται σε χρήματα», σχολίαζε η Μαρία Μιχαλεντζάκη που βρισκόταν πλέον σε ανοιχτή γραμμή με την οικογένειά της στις Φέρες. «Μιλήσαμε με γονείς, όλοι ήμασταν αρκετά αγχωμένοι αλλά περιμέναμε να τον καμαρώσουμε στο αγώνισμά του. Για να είμαι ειλικρινής, δεν περιμέναμε να πάρει το χρυσό μετάλλιο, περιμέναμε απλά ένα μετάλλιο. Κοντεύουμε να τρελαθούμε από την χαρά μας, πόσω μάλλον και μετά την αφιέρωση του Δήμου σε εμένα», καταλήγει από το Ρίο η «υπερήφανη μεγάλη αδερφή» Μαρία Μιχαλεντζάκη, που θα επιστρέψει μαζί με την υπόλοιπη Ελληνική αποστολή στα πάτρια εδάφη και αμέσως θα αναλάβει έναν άλλον ξεχωριστό ρόλο: αυτόν της οργάνωσης της υποδοχής και του πάρτι που θα στηθεί στις Φέρες και την Αλεξανδρούπολη. Ή καλύτερα των πάρτι, γιατί οι εορτασμοί θα κρατήσουν για πολλές μέρες ακόμα…
