Η έξοδος του ελληνικού ποδοσφαίρου από τις διεθνείς διοργανώσεις βρίσκεται προ των πυλών. Η οριστική ματαίωση του θεσμού του Κυπέλλου από τον υφυπουργό Αθλητισμού Σταύρο Κοντονή, ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι στις όχι και τόσο καλές σχέσεις ΕΠΟ-UEFA-FIFA με την Πολιτεία.
Οι Ομοσπονδίες ομοσπονδίες να μιλάνε για ευθεία παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και είναι πλέον ορατό όσο ποτέ, οι Εθνικές Ομάδες και οι οι σύλλογοι να αποβληθούν από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο στερέωμα.
Τον δεκάλογο του τι θα σημαίνει ένα Grexit ειδικά για τις ομάδες της Θράκης και τους θρακιώτες ποδοσφαιριστές, είτε πρόκειται για την Ξάνθη και τον Πανθρακικό είτε για τα ερασιτεχνικά σωματεία, είτε για τον Βασίλη Τοροσίδη είτε για παίκτες στις ομάδες της Θράκης Έλληνες ή ξένους, το διαβάσατε από την πρώτη στιγμή στο εκτενές θέμα του ThrakiSportS (θυμηθείτε το με ένα κλικ ΕΔΩ).
Ιδιαίτερη αξία αποκτά ωστόσο η νομική άποψη, καθώς τοπ Grexit είναι ένα κατεξοχήν νομικό ζήτημα. Για τον λόγο αυτό, έχει σημασία η άποψη ενός από τους πιο γνωστούς φιλάθλους της περιοχής, του πρώην πρύτανη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και καθηγητή της Νομικής Σχολής Κομοτηνής στον Τομέα του Δημοσίου Δικαίου Κωνσταντίνου Ρέμελη.
«Η αποβολή ομοσπονδιών είναι κάτι που το έχουμε συναντήσει συχνά στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Έχουμε τη διαρκή κόντρα Εθνικών Ομοσπονδιών και Ευρωπαϊκών Διεθνών Ομοσπονδιών Ποδοσφαίρου ως προς το ποιός είναι αρμόδιος να ρυθμίσει ζητήματα σχετικά με τον αθλητισμό και στην περίπτωση μας με το ποδόσφαιρο.
Από την στιγμή της σύλληψης του ποδοσφαίρου ως αυτοδιοικούμενης κοινότητας, φτάσαμε στο λεγόμενο αυτοδιοίκητο, την ρυθμιστική αυτονομία και αυτοδιοίκηση των εμπλεκομένων με το αθλητικό και ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, δηλαδή εγώ που ασχολούμαι και είμαι ο φορέας ο μοναδικός αρμόδιος, όχι μόνο για τους αθλητικούς κανόνες του παιχνιδιου, τι είναι κόρνερ, τι είναι οφσάιτ, ηλικίες εθνικότητες και άλλα, αλλά για το σύνολο της ρύθμισης των οργανωτικών ζητημάτων, μέχρι και το θέμα της επίλυσης των ζητημάτων που προκύπτουν αναγκαία στο χώρο του αθλητισμού, δηλαδή απαγορεύω την εξωτερική ανάμειξη του κράτους την οποία θεωρώ ξένο σώμα.
Το 1992 η διεθνής ομοσπονδία στίβου στην υπόθεση Μπατς Ρέινολτς στις ΗΠΑ, είπε χαρακτηριστικά πως τα δικαστήρια δημιουργούν πολλά προβλήματα στο έργο μας σχετικά με το θέμα της φαρμακοδιέγερσης, αλλά ουδόλως μας ενδιαφέρει για το τι αποφαίνονται. Έχουμε δικούς μας κανόνες που είναι υπέρτεροι των κρατικών. Καταλαβαίνετε λοιπόν ποιά είναι η κόντρα.
Αυτήν την υπεροχή την έσπασε το ενωσιακό δίκαιο της ΕΟΚ παλαιά, σήμερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η μόνη έννομη τάξη που έχει σπάσει αυτό το αυτοδιοίκητο. Πρώτη φορά που υπήρξε σπάσιμο του αυτοδιοίκητου ήταν η υπόθεση Μποσμάν το 1996.
Απεδείχθη τότε πως μία μεμονωμένη εθνική τάξη, ακόμα και οι ΗΠΑ δεν μπόρεσαν να τα βάλουν με τις διεθνείς αθλητικές οργανώσεις. Οι μόνοι που τα έβαλαν γιατί προφανώς είναι περίεργη έννομη τάξη ήταν η Ένωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τους είπαν δεν μας ενδιαφέρει από τη στιγμή που η αθλητική δραστηριότητα έχει χαρακτηριστικά πολύ μείζονος σημασίας , οικονομικής δραστηριότητας, θα υπόκεισθε στο Ενωσιακό Δίκαιο».
Σε ερώτηση για το θέμα του Grexit, ο καθηγητής του ΔΠΘ ανέφερε, συμμετέχοντας στην έρευνα που πραγματοποπίησε για το θέμα το Δημοτικό Ραδιόφωνο της Αθήνας: «Έχουμε μία Κυβέρνηση η οποία στην αρχή πίστευα πως δεν έχει συλλάβει το θέμα. Τώρα έχει καταλάβει τι σημαίνει το αυτοδιοίκητο, απλώς πιστεύει ότι το Κράτος πρέπει να παρεμβαίνει στα ζητήματα του αθλητισμού που θεωρεί μείζονα και θεωρώ πως δεν επεμβαίνει πάντοτε ορθά.Μέση οδό έχουμε δει και στο παρελθόν. Για παράδειγμα το φετίχ ότι απαγορεύεται να προσφυγής στην τακτική δικαιοσύνη έχει γίνει ανεκτό σε μερικές περιπτώσεις. Είναι θέμα πόση διάθεση έχει να ανεχτεί η ελληνική ομοσπονδία η οποία είναι η αρμόδια και πόση διάθεση έχει να διαπραγματευτεί ή αν θα μείναι ανυποχώρητα στις θέσεις της. Δεν μπορώ να το ξέρω. Πιστεύω όμως ότι κάνουν και μία επίδειξη δύναμης».
