Γράφει ο Παναγιώτης Τζαμπαζλής
– Αθλητικός σύλλογος της Λισαβώνας, με πληθώρα εγχώριων τίτλων αλλά και διεθνών διακρίσεων, κυρίως στο ποδόσφαιρο αλλά και στα άλλα αθλήματα. Αυτή είναι η Μπενφίκα, που θα φιθλοξενήσει τον Εθνικό το βράδυ της Τρίτης (3/3) για τα προημιτελικά του Challenge Cupστο βόλεϊ, η οποία το Σάββατο (28/2) είχε… γενέθλια. Έγινε ούτε λίγο ούτε πολύ 111 ετών!
Ήταν 28 Φεβρουαρίου του 1904 όταν μία ομάδα από απόφοιτους της σχολής «Κάζα Πία» (εκπαιδευτικό ίδρυμα της Λισαβώνας για ορφανά και εγκαταλελειμμένα παιδιά) συγκεντρώθηκε στο φαρμακείο του Φράνκο, που βρισκόταν στην οδό Μπελέμ της νοτιοδυτικής Λισαβώνας, και αποφάσισε την ίδρυση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας με την ονομασία Sport Lisboa.
Ως χρώματα επελέγησαν το κόκκινο και το λευκό, ως έμβλημα ο αετός και ως γνωμικό η λατινική φράση «E Pluribus Unum» («Ένας από τους πολλούς»). Ψυχή της συνάντησης ήταν ο 18χρονος Κόσμε Νταμιάο (1885-1947), ο οποίος αργότερα διέπρεψε ως ποδοσφαιριστής και προπονητής της Μπενφίκα και αποτελεί ένα από τα σύμβολα της ομάδας.
Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στις 26 Ιουλίου 1906 στη συνοικία Μπενφίκα της βόρειας Λισαβώνας ιδρύθηκε ο ομώνυμος αθλητικός όμιλος (Grupo Sport Benfica). Στις 13/9/1908 οι δυο σύλλογοι αποφάσισαν να συγχωνευτούν για να αντιμετωπίσουν τη Σπόρτιγκ, που κυριαρχούσε τότε στα αθλητικά πράγματα της πρωτεύουσας της Πορτογαλίας.
Ο νέος σύλλογος ονομάστηκε Sport Lisboa e Benfica και θεωρήθηκε διάδοχη κατάσταση του Sport Lisboa με έτος ίδρυσης την 28η Φεβρουαρίου 1904. Τα χρώματα, το έμβλημα και το γνωμικό παρέμειναν τα ίδια, απλώς στο σήμα της νέας ομάδας προστέθηκε μια ρόδα, που αντιπροσώπευε την ποδηλασία, το κύριο άθλημα του Grupo Sport Benfica.
Τα πρώτα χρόνια η Μπενφίκα ταλαιπωρήθηκε από τις συχνές αλλαγές γηπέδων, αλλά έδειξε αμέσως τη δύναμή της, κατακτώντας δέκα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα Λισαβώνας μέχρι την καθιέρωση του εθνικού πρωταθλήματος της Πορτογαλίας το 1934. Παράλληλα, ο σύλλογος προχώρησε στην ίδρυση τμημάτων στο βόλεϊ φυσικά αλλά και σε μπάσκετ, χαντμπολ, ράγκμπι, χόκεϊ επί χόρτου, χόκεϊ με πατίνια, ακόμα και… μπιλιάρδο.
Το τμήμα βόλεϊ ιδρύθηκε το 1939 και αποτελεί έναν από τους παλιότερους συλλόγους που καλλιεργούν το άθλημα της πετοσφαίρισης στην Πορτογαλία. Δεν είχε ποτέ στο βόλεϊ τις επιτυχίες του ποδοσφαίρου ή έστω του μπάσκετ και του χόκεϊ, αλλά τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί στην εγχώρια λίγκα. Τον πρώτο του τίτλο το τμήμα βόλεϊ της Μπενφίκα τον πανηγύρισε 27 χρόνια μετά την ίδρυσή του. Ήταν ένα κύπελλο το 1966.
Συνολικά η ομάδα βόλεϊ έχει κατακτήσει πέντε πρωταθλήματα (τις σεζόν 1980-81, 1990-91, 2004-05 και τις τελευταίες δύο σεζόν 2012-13 και 2013-14) ενώ φέτος βρίσκεται στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας, πίσω από την Μπαστάρντο από τις Αζόρες, την ομάδα που ωστόσο απέκλεισε στο Challenge Cup για να εξασφαλίσει την πρόκριση στα προημιτελικά και να βρεθεί απέναντι στον Εθνικό. Ακόμα, η Μπενφίκα έχει κερδίσει 14 κύπελλα (αριθμός ρεκόρ) και πέντε εγχώρια σουπερκάπ – καμία ωστόσο διεθνή διάκριση.
Καμία σχέση δηλαδή με το ποδόσφαιρο, όπου η χρυσή βίβλιος ξεκίνησε το 1930 με το πρώτο κύπελλο και το 1936 με το πρώτο πρωτάθλημα Πορτογαλίας. Το 1950 ήλθε και ο πρώτος διεθνής τίτλος, με την κατάκτηση του λατινικού Κυπέλλου.
Το 1954 βρήκε τη μόνιμη έδρα της στο περίφημο «Estadio da Luz» («Στάδιο του Φωτός»), που αργότερα έγινε το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Ευρώπης και το τρίτο μεγαλύτερο του κόσμου με 135.000 θέσεις. Ένα στάδιο που πάντα σε εμάς τους Έλληνες θα θυμίζει την κατάκτηση του Euro2004, αφού ο ιστορικός τελικός της 4ης Ιουλίου φιλοξενήθηκε εκεί.
Η δεκαετία του ’60 χαρακτηρίστηκε ως η χρυσή εποχή της Μπενφίκα. Με ηγέτη τον περίφημο Εουσέμπιο, υπήρξε η πρώτη ομάδα που έσπασε την κυριαρχία της Ρεάλ Μαδρίτης στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (νυν Τσάμπιονς Λιγκ), με δύο συνεχείς κατακτήσεις: το 1961 με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα (3-2) και το 1962 με αντίπαλο τη Ρεάλ (5-3), ενώ έφθασε άλλες τρεις φορές στον τελικό.
Τη δεκαετία του ’70 η Μπενφίκα εξακολούθησε να κυριαρχεί στις εγχώριες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις αλλά στην Ευρώπη, η πορεία της δεν ήταν ανάλογη με της προηγούμενης δεκαετίας. Η δεκαετία του ’80 κύλησε με λιγότερους πορτογαλικούς τίτλους, αλλά με τη συμμετοχή των «αετών» στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1983, όπου ηττήθηκαν από την Άντερλεχτ. Επίσης, έφθασε δύο φορές σε τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, χωρίς να σηκώσει την κούπα. Το 1988 το έχασε στα πέναλτι από την Αϊντχόφεν και το 1990 ηττήθηκε από τη Μίλαν με 1-0.
Αυτή είναι η Μπενφίκα, ένας υπεραιωνόβιος σύλλογος που καλλιεργεί σήμερα 15 συνολικά αθλήματα και ο οποίος έγινε αυτό το Σάββατο (28/2) 111 ετών, τρεις ημέρες πριν υποδεχθεί τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης στον πιο μεγάλο αγώνα της (ευρωπαϊκής) ιστορίας του.
