Ανταπόκριση από την Κομοτηνή: Γιάννης Παπαδόπουλος
– Έναν αιώνα ζωής συμπληρώνει σήμερα ένα από τα πιο ιστορικά σωματεία της χώρας. Ήταν ανήμερα της εθνικής επετείου, 25 Μαρτίου του 1914, όταν ιδρύθηκε στην Θεσσαλονίκη ο Αρης. Ενας σύλλογος με πολύ αξιόλογη ιστορία και προσφορά σε αθλητικό και πολιτιστικό-κοινωνικό επίπεδο.
Βεβαίως οι φίλοι του Άρη περίμεναν να γιορτάσουν την συμπλήρωση 100 ετών της αγαπημένης τους ομάδας υπό διαφορετικές συνθήκες. Το ποδοσφαιρικό τμήμα είναι με το ενάμισι πόδι στην Β’ Εθνική, αυτό του βόλεϊ κινδυνεύει επίσης, το μπασκετικό έχει χάσει την αίγλη του παρελθόντος και δεν του επιτρέπεται να κάνει μεταγραφές ξένων παικτών. Ωστόσο, ο Άρης ήταν, είναι και θα παραμείνει ένας από τους πέντε κορυφαίους αθλητικούς συλλόγους της χώρας, με ιδιαίτερα ισχυρή παρουσία οπαδών στην Θράκη.
Η επισημοποίηση του καταστατικού σε αυτήν την ημερομηνία μόνο τυχαία δεν ήταν. Είχε ξεκάθαρα συμβολικό χαρακτήρα. Στην πλειοψηφία τους νεαροί σε ηλικία (17-18 ετών) ήταν που συνέλαβαν την ιδέα του Άρη και που ουσιαστικά τον «γέννησαν» στην περιοχή της περιοχής Βότση, σε ένα καφενείο. Λέγεται ότι ως όνομα επιλέχθηκε αυτό του «Θεού του πολέμου», ως κάτι ανώτερο από αυτό του «ημίθεου» Ηρακλή. Παρά την αντίδραση του συμπολίτη ΠΑΟΚ, κατοχύρωσε τα κιτρινόμαυρα χρώματα του ένδοξου «Βυζαντίου» σε αγώνα που διεξήχθη μεταξύ των δυο «αιωνίων», με το κίτρινο να συμβολίζει τη νιότη, την χαρά , την ζωντάνια και την ενεργητικότητα και το μαύρο την θλίψη, την απώλεια, αλλά και την σοβαρότητα.
Ως έμβλημα, επιλέχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο «αναπαυόμενος Θεός του Πολέμου», ο οποίος όμως είναι πάντα έτοιμοςνα δώσει τις μάχες του. Το πρωτότυπο άγαλμα ήταν ένα ελληνικό χάλκινο άγαλμα του 400 π.χ., έργο του Σκόπα ή του Λυσίππου, ενώ αντίγραφό του εκτίθεται στο μουσείο του «Λούβρου» στο Παρίσι, λίγα μέτρα από το σημείο όπου στέκει αγέρωχη η Νίκη της Σαμοθράκης.
Έχοντας κατακτήσει τρία πανελλήνια πρωταθλήματα, μεταξύ των οποίων και το πρώτο της ιστορίας, ο Άρης είναι 4ος σε κατακτήσεις στην Ελλάδα πάνω από τον συμπολίτη του ΠΑΟΚ και πίσω από τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Είναι η πρώτη ποδοσφαιρική ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε στο εξωτερικό πλην της Εθνικής Ελλάδος με το Μοναστήρι από την Γιουγκοσλαβία. Το 1970 η ομάδα κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας (νικώντας στον τελικό 1-0 τον ΠΑΟΚ), στον τελευταίο τίτλο μέχρι σήμερα του ποδοσφαιρικού τμήματος. Την περίοδο 1978-1979 πέτυχε το απόλυτο ρεκόρ νικών εντός έδρας με 17 νίκες σε ισαριθμα μάτς στο Χαριλάου, ρεκόρ που ισοφάρισε πρόσφατα ο Ολυμπιακός! Αργότερα θα έρθουν και σημαντικές ευρωπαϊκές διακρίσεις, με κορυφαίες το «έπος της Περούτζια» (το 1979-80), η πρόκριση επί της πανίσχυρης Σαραγόσα του Ντιεγκο Μιλίτο και πιο πρόσφατα (το 2010) η πρόκριση στους 32 του Europa League με νίκη επί της υπερπρωταθλήτριας Ευρώπης και κατόχου του τροπαίου Ατλέτικο Μαδρίτης με 3-2 των Ντε Χεα, Αγκουέρο και Φορλάν μέσα στο θρυλικό «Βιθέντε Καλδερόν» στη Μαδρίτη. Επίσης είναι η πρώτη ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα που νίκησε σε Ιταλία και η μοναδική σε Ισπανία!
Μεταξύ άλλων, την φανέλα του ποδοσφαιρικού Άρη έχει φορέσει ο μεγάλος Τάκης Λουκανίδης (που θα τιμηθεί στην σημερινή εκδήλωση για τα 100 χρόνια του συλλόγου), σηκώνοντας και το Κύπελο Ελλάδας το 1970 και ο νυν προπονητής του Πανθρακικού Άκης Μάντζιος, στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Από το τεχνικό τιμ της ομάδας πέρασε και ο βοηθός του προπονητής τερματοφυλάκων Γιάννης Πλαβούκος, ενώ παίκτης του Άρη υπήρξε και ο Ζόραν Στοΐνοβιτς που πλέον προπονεί την ομάδα Κ15 του Πανθρακικού. Επίσης, έχει συνδέσει το όνομά του με τον Άρη στο ξεκίνημα αλλά και στο τέλος της καριέρας του ο Σταύρος Λαμπριάκος, που βρέθηκε για οκτώ χρόνια στην SkodaΞάνθη από το 2001, αλλά και ο Σάκης Πρίττας που επίσης βρέθηκε στα Πηγάδια.
Αυτό που αποτελεί αναμφίβολα το καμάρι του συλλόγου είναι το τμήμα μπάσκετ, απαριθμώντας 21 τίτλους. Η «χρυσή» εποχή θα γραφτεί την δεκαετία του ’80 με τον Γιάννη Ιωαννίδη ως προπονητή και το Νίκο Γκάλη (με τις άγνωστες θρακιώτες ρίζες που αναφέραμε στα περσινά αδιερώματα του ThrakiSportS) απόλυτο σουπερστάρ. Επτά σερί πρωταθλήματα με πέντε νταμπλ, αλλά κανένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Λίγο αργότερα θα έρθουν το Κυπέλλιούχων του 1993 κόντρα στην Εφές Πίλσεν, το Κόρατς του 1997 και το 2003 το Champions Cup, με τον Άρη να έχει τότε στην σύνθεσή του και έναν πρώην θρακιώτη, τον Μάκη Νικολαΐδη που ξεκίνησε ουσιαστικά την μπασκετική του καριέρα από τον ΓΑΣ Κομοτηνή.
Αρκετές διακρίσεις έχει πετύχει ο Άρης και στα υπόλοιπα αθλήματα. Έχει βγάλει ολυμπιονίκες, όπως ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης του ταεκβοντό, καθώς και παγκόσμιους πρωταθλητές, όπως ο Αρης Γρηγοριάδης στην κολύμβηση. Έχει κατακτήσει τίτλους στο βόλεϊ, όπου μάλιστα είχε την τιμή να φορέσει την φανέλα του ο Σάκης Μουστακίδης, ο «Γκάλης του βόλεϊ» όπως τον αποκαλούσαν τότε μετά το χάλκινο της εθνικής Ελλάδος στη Γάνδη το 1987, πιο πρόσφατα ο Κώστας Γκιρτζίκης (μέλος της ομάδας που πήρε και το μοναδικό πρωτάθλημα της στο βόλει) και ο Στράτος Γζουντέλης και στις μέρες μας ο Δημήτρης Γκαράς. Παράλληλα, καλλιέργησε και παρά τα προβλήματα σε ορισμένες περιπτώσεις προσπαθεί ακόμα να καλλιεργεί τμήματα αθλημάτων τα οποία δεν είναι τόσο διαδεδομένα στην χώρα μας, όπως το χόκεί επί πάγου, το korfball, το μπειζμπολ και το Roller Hockey, καταφέρνοντας μάλιστα να διακριθεί και να κατακτήσει τίτλους. Επίσης τα παιδικοεφηβικά τμήματα του συλλόγου διακρίνονται συνεχώς στις ευαίσθητες αυτές ηλικίες σε αγόρια και κορίτσια με πολλά πρωταθλήματα πανελλήνια και τοπικά Θεσσαλονίκης, με πρόσφατα αυτά στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο.
Πλέον, έχοντας μπει στην δεύτερη 100ετία της ζωής του ο Άρης καλείται να δώσει σκληρές μάχες για την επιστροφή του στην κορυφή σε όλα τα επίπεδα σαν σύλλογος. Άλλωστε αυτό έχει συνηθίσει να κάνει εδώ και έναν αιώνα ως «Θεός του πολέμου»… και ελπίζουμε οι φίλοι του και στα 1000 χρόνια του να συνεχίσουν να του τραγουδούν πόσο πολύ τον αγαπουν..
