Ανταπόκριση από την Αθήνα: Γιάννης Γιαγκίνης
– Αυτός ήταν ο πρώτος αγώνας της Εθνικής Ομάδας σε αυτήν την προκριματική φάση του Μουντιάλ που δεν παρακολουθήσαμε από κοντά. Αλλά το συμπέρασμα το βγάλαμε από την τηλεόραση. Όλοι στέκονται στο γκολ του Μήτρογλου. Εμείς θα σταθούμε στον δημιουργό του. Στον άνθρωπο που αποκατέστησε την αριθμητική ισορροπία στο γήπεδο. Σε αυτόν που αποτέλεσε τον άσσο στο μανίκι του Σάντος, όταν δέχτηκε την ανότητη κάρτα ο Χολέμτπας. Στον Βασίλη Τοροσίδη.
Γιατί αν δεν ήταν ο Θρακιώτης, πολύ πιθανόν να μην είχαμε φύγει νικητές. Ξεπερνούμε τα όσα έχουν συμβεί στα πρώτα 60 λεπτά του αγώνα. Μέχρι εκείνο το σημείο και ευκαιρίες είχαμε και δοκάρια και πολλά άλλα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν κουλουράκια. Τότε τρώει την κόκκινη ο Χολέμπας. Τότε, σαν λύση ανάγκης, ο Σάντος κάνει την εσωτερική αλλαγή και περνά ο Τοροσίδης αριστερά, γιατί μπορεί να είναι δεξί μπακ, αλλά παίζει εξίσου καλά και αριστερά. Άλλωστε, εκεί τον χρησιμοποιούσε και ο Ρεχάγκελ στην Εθνική, πολυεργαλείο είναι ο Τόρο και για αυτό έχει καταφέρει να θεωρείται ένα από τα πιο χοτ ονόματα της ελληνικής αγοράς.
Ο Τοροσίδης περνά λοιπόν από αριστερά, οι παίκτες του Λιχτενστάιν μπερδεύονται από τη νέα διάταξη, το γήπεδο δεν γέρνει αν και παίζουμε με δέκα. Και σα να μην έφτανε αυτό, είναι ο Τοροσίδης που κερδίζει έξι λεπτα μετά την κόκκινη κάρτα του Ντέιβιντ Χάσλερ, στο 66ο λεπτό. Πάνω στον ξανθιώτη έκανε το σκληρό φάουλ και εισέπραξε την κόκκινη κάρτα, παίρνοντας την άγουσα για τα αποδυτήρια. Κάπου εκεί, αποκαθίσταται η αριθμητική ισορροπία. Το γήπεδο πλέον γέρνει υπέρ της Ελλάδας. Και επιπλέον έξι λεπτά αργότερα, στο 72ο λεπτό, είναι ο Τοροσίδης που έβγαλε την σέντρα με την μία από τα αριστερά, μετά την μπαλιά του Κατσουράνη, δίνοντας στο πιάτο το γκολ στον Μήτρογλου που μέχρι τότε είχε χάσει καμποσες ευκαιρίες. Μάλιστα, στο 70′ ο Τόρο παραλίγο να χριστεί και σκόρερ, όταν έκανε το σουτ αλλά ο Γιέλε έπεσε και μπλόκαρε την μπάλα.
Οι περισσότεροι θα εστιάσουν στον Μήτρογλου, που πραγματικά ήταν καλός και δίκαια παίρνει τον τίτλο του “λυτρωτή”. Αλλά αν ψάχνουμε για έναν παίκτη – κλειδί στη νίκη αυτή, αυτόν τον γέννησε η θρακική γή. Είναι ο Βασίλης Τοροσίδης, στον οποίο θα πρέπει όλοι μαζί να ανάψουμε μια λαμπάδα που έχουμε την χαρά να τον διαθέτουμε στην Εθνική Ομάδα. Χάρη σε αυτόν οφείλεται ουσιαστικά το γεγονός ότι δραπετεύσαμε με τη νίκη από το Λιχτενστάιν και έτσι, έστω και με την ψυχή στο στόμα, δεν πήγε χαμένο και το δώρο της Σλοβακίας που νίκησε με 0-1 μέσα στην Βοσνία. Πλέον πιάσαμε τους Βόσνιους στην πρώτη θέση και αν αυτοί ξαναστραβοπατήσουν στο νέο παιχνίδι που θα κάνουν με την Σλοβακία, το οποίο θα έχει υψηλότερο βαθμό δυσκολίας αφού είναι την προσεχή Τρίτη στην Μπρατισλάβα, τότε θα πάμε “καβάλα σστο άλογο” για την απευθείας πρόκριση στην Βραζιλία.
Αρκεί βεβαίως, η Εθνική να κάνει το καθήκον της. Και την προσεχή Τρίτη απέναντι στην Λετονία και στα δύο τελυταία ματς με Σλοβακία και Λιχτενστάιν, τον Οκτώβριο, όλα στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Κατά τα άλλα, από αυτόν τον αγώνα στο Βαντούζ θέλουμε να ξεχάσουμε γρήγορα την απόδοση του πρώτου ημιχρόνου. Θα θυμόμαστε όμως την συγκινητική παρουσία περίπου χιλίων Ελλήνων, οι περισσότεροι ομογενείς και πολλοί από αυτούς από την Θράκη, που έκαναν την Ελλάδα να αισθάνεται ότι παίζει εντός έδρας. Θα θυμόμαστε επίσης την στιγμή που ο Δήμήτρης Παπαδόπουλος, ο πρώην παίκτης του Πανθρακικού και νυν του Ατρομήτου, έστω και σαν αλλαγή λίγο πριν το τέλος, μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και ξανασυμμετείχε αγώνα με την φανέλα με το εθνόσημο μετά από έξι ολόκληρα χρόνια. Και φυσικά, θα κρατήσουμε τους τρεις βαθμούς, που μας φέρνουν πρώτους στην βαθμολογία με 16 βαθμούς, μαζί με την Βοσνία που όμως ευνοείται στην ισοβαθμία. Αλλά μένουν ακόμα τρεις στροφές.
ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΪΝ: Γέλε, Οέρι, Κιντάνς, Στόκλασα, Ντ. Χάσλερ, Φρικ (28′ Α. Κρίστεν), Μπουργκμάιερ, Ν. Χάσλερ, Μ. Κρίστεν (90’+2′ Γκούμπσερ), Βίζερ (86′ Γιλντίζ), Πολβερίνο
ΕΛΛΑΔΑ: Καρνέζης, Τοροσίδης, Παπασταθόπουλος, Σιόβας, Χολέμπας, Κατσουράνης, Μανιάτης, Ταχτσίδης (67′ Καραγκούνης), Κονέ (46′ Νίνης), Χριστοδουλόπουλος (84′ Παπαδόπουλος), Μήτρογλου
