Η Ξάνθη έχασε με 1-0 από τον Διαγόρα Ρόδου, που μοιραία την προσπέρασε στην βαθμολογία. Ωστόσο παρά την ήττα, η διαφορά της από την κορυφή δεν αυξήθηκε. Παραμένει σε απόσταση βολής και σαφώς ανατρέψιμη.
Με δυο λόγια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι και η Ξάνθη (δείχνει ότι) δεν μπορεί αλλά και οι άλλοι, οι αντίπαλοί της, είναι… κουλοί. Και δεν μπορούν ούτε και αυτοί να σηκώσουν κεφάλι και να της ξεφύγουν.
Κάποιοι έλεγαν ότι ο Λεβαδειακός είναι ο πιο μεγάλος αντίπαλος. Δεύτερος στους μπουκηδες. Κομπότης γαρ, αν και επίσημα δεν υπάρχει. Ίσως έχουν δίκιο. Ωστόσο για ακόμα μια φορά δεν μπόρεσε να πετύχει γκολ στην έδρα του και έμεινε στο 0-0 με τον προτελευταίο Απόλλωνα Λάρισας. Αύξησε στους τέσσερις τους βαθμούς της διαφοράς από την Ξάνθη, αλλά δεν απομακρύνθηκε. Με νίκη του ΑΟΞ επί της Δόξας Δράμας στο εξ αναβολής, η διαφορά είναι ουσιαστικά στον πόντο.
Αλλοι φοβόντουσαν την Παναχαϊκή. Ομάδα με όνομα βαρύ, η πρώτη επαρχιακή που έπαιξε ποτέ Ευρώπη (η τελευταία είναι η Ξάνθη). Μετά τη νίκη επί του Λεβαδειακού, ο Νίκος Παπαδόπουλος έκανε δηλώσεις ότι η ομάδα του είναι η καλύτερη της κατηγορίας και οι Πατρινοί πήγαν να παίξουν με αυτόν τον αέρα στα Χανιά. Και εκεί μπήκαν και βγήκαν χωρίς να βάλουν γκολ. Δεν έφαγαν κιόλας, αλλά η ουσία είναι ότι ούτε αυτοί ξέφυγαν. Αντί για τέσσερις είναι δύο βαθμούς πάνω από την Ξάνθη, την οποία θα υποδεχθούν την μεθεπόμενη Κυριακή στην τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου.
Κάποιοι άλλοι φοβούνται τον Ιωνικό που είναι στην κορυφή. Λύγισε στο 90+8′ από την Ξάνθη στα Πηγάδια, ανέκαμψε, πάτησε με καθυστέρηση μιας εβδομάδας στην κορυφή την περασμένη Κυριακή, άρχισε να κάνει όνειρα για επιστροφή στην Α’ Εθνική αλλά έμελλε να ηττηθεί και στην δεύτερη (και τελευταία για την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος) επίσκεψη στην ΑΜ-Θ, αυτή τη φορά από την Δόξα Δράμας. Ναι, την Δόξα που είχαν κάποιοι του κλότσου και του μπάτσου, αλλά που νίκησε τον πρωτοπόρο. Καλό να γίνει μάθημα αυτό και να μην θεωρείται δεδομένο το εξάποντο με τους γείτονες, που θα έχουν και λόγω τοπικής αντιπαλότητας λόγους να χτυπήσουν αυτά τα παιχνίδια.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ξέρετε ποιος είναι ο ουσιαστικά κερδισμένος της αγωνιστικής; Αυτός που ενδεχομένως είναι ο πραγματικός πρωτοπόρος; Ο Εργοτέλης. Νίκησε στο τοπικό κρητικό ντέρμπι μέσα στην Ιεράπετρα. Ειναι στους 16 βαθμούς, τυπικά τρίτος, στο +4 από την Ξάνθη αλλά και στον ίδιο αριθμό αγώνων μαζί της. Αν ο Εργοτέλης δεν χάσει από την Δόξα Δράμας, είναι αυτός που σήμερα θα ήταν πρωτοπόρος. Ομάδα που δεν υπολόγιζε πολύς κόσμος για την κορυφή αλλά κάνει εντυπωσιακό ξεκίνημα και καλό θα ήταν να μην την ξεγράφει κανείς.
Αυτή όμως που κανείς δεν πρέπει να ξεγράφει τελικά είναι η Ξάνθη. Στα χειρότερα φεγγάρια της, όπως αυτό που διανύει το πρώτο δίμηνο του 2021, διατηρείται σε απόσταση βολής από την κορυφή και κακά τα ψέματα, είναι και παραμένει το απόλυτο φαβορί της κατηγορίας. Ακόμα και αν δίνει την αίσθηση ότι θέλει και φέτος να αυτοκτονήσει, οι αντίπαλοί της δίνουν την αίσθηση ότι είναι και αυτοί διατεθειμένοι να κάνουν ό,τι μα ό,τι περνάει από το χέρι τους για να πάρει τελικά ο ΑΟΞ την άνοδο.
Πέρυσι η Ξάνθη χρειάστηκε να κάνει προσπάθεια για να υποβιβαστεί. Μεγάλη προσπάθεια. Σε διοικητικό – εξωαγωνιστικό επίπεδο κυρίως αλλά και σε αγωνιστικό. Και τελικά τα… κατάφερε. Φέτος, όσο και να θέλει να μην ανεβεί (γιατί με εμφανίσεις σαν και της Ρόδου μόνο αυτό δείχνει), το πιο πιθανό είναι στο τέλος να ανεβεί. Και αυτό θα συμβεί πολύ απλά γιατί καμία άλλη ομάδα δεν δείχνει ικανή να ξεχωρίσει και έτσι, σε βάθος χρόνου, δεν θα υπάρχει καλύτερη ομάδα που να έχει τέτοιο βάθος πάγκου και προσωπικότητες παικτών για να αντέξει τον μαραθώνιο. Και αυτό θα συμβεί με όποιον και αν κάθεται στον πάγκο της.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει η Ξάνθη να επενδύσει απλά στην ανικανότητα των άλλων για να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια. Με αυτήν την λογική και να ανέβει, θα ξαναπέσει. Ο κόσμος της είναι απαιτητικός και θέλει καλές εμφανίσεις και… τρένο. Θα ήθελε πολύ την αήττητη επιστροφή, αλλά αυτός ο στόχος (που δεν τέθηκε ποτέ) πάει στράφι, καθώς ήδη μετράει δυο ήττες. Χώρια που την προηγούμενη φορά που είχε τεθεί, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες πριν, η Ξάνθη που ξεκίνησε με βλέψεις ανόδου βρέθηκε για πρώτη και μοναδική φορά από την ίδρυσή της στην Γ’ Εθνική, να παίζει με τον Πανθρακικό, τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, τον Ηρακλή Καβάλας, τον Ποσειδώνα Μηχανιώνας, τον Οδυσσέα Κορδελιού και τον Αλμωπό Αριδαίας.
Συν τοις άλλοις, την ίδια ώρα που ρίχνονται χρήματα με το τσουβάλι για να ανακατασκευαστεί ουσιαστικά το στάδιο ή για να πάνε άρχοντες ο Πόποβιτς και οι παίκτες του με πτήση τσάρτερ στην Ρόδο, ώστε εν τέλει να αποφύγουν οποιαδήποτε ταλαιπωρία (κάποιοι ξέδωσαν πηγαίνοντας αντί για το πούλμαν με τα αυτοκίνητά τους στην Σαλόνικα), η Ξάνθη δίνει την αίσθηση ότι στο παρασκήνιο υστερεί. Δεν εξηγείται αλλιώς η μη αναβολή του αγώνα – αν και μεγαλύτερη εντύπωση από τη μη αναβολή προκαλεί το γεγονός ότι από την διοίκηση της Ξάνθης δεν υπήρξε κιχ. Καμία διαμαρτυρία. Θαρρείς και ήθελε για κάποιον λόγο να μπει σε όλη αυτήν την διαδικασία και να γίνει ο αγώνας.
Αλλά ακόμα και έτσι, η Ξάνθη παραμένει πρώτο φαβορί.
Ρωτήστε και τους μπουκ, που ξέρουν την κατηγορία καλύτερα.
