Συνέντευξη στον Ζαχαρία Μπαλτζή
Οταν πριν ένα μήνα έγινε γνωστό ότι ο Ανέστης Δαλακούρας θα συνεχίσει την καριέρα του στην μεγάλη Μπαρτσελόνα, η είδηση έπεσε σαν βόμβα στον φίλαθλο κόσμο. Μπορεί οι μπλαουγκράνα να μην είναι τόσο ισχυροί στο βόλεϊ όπως στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, ωστόσο δεν παύει η ομάδα να είναι μέλος του ευρύτερου κλαμπ, ενός από τα πιο μεφάλα και δημοφιλή σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η Μπαρτσελόνα του βόλεϊ δεν κάνει βέβαια πρωταθλητισμό αλλά μάχεται για να αποφύγει τον υποβιβασμό, το γεγονός όμως ότι εναπόθεσε σε έναν ‘Ελληνα και δη Θρακιώτη τις ελπίδες παραμονής, αποτελώντας το βαρύ της πυροβολικό στην σύνθεση, αποτελεί τεράστια πρόκληση για τον πρώην αρχηγό του Εθνικού Αλεξανδρούπολης. Ο Έλληνας διεθνής λίγο μετά την πρώτη του νίκη με τους Καταλανούς, η οποία σημαδεύτηκε με 11 δικούς του πόντους, μίλησε στο ThrakiSportS για τις εντυπώσεις από τη νέα του ομάδα και την πόλη.
Σχολίασε ακόμα την κατάσταση στην Εθνική Ομάδα και τις δικές του σκέψεις για την φανέλα με το εθνόσημο, δεν παραλείπει να μιλήσει για το ελληνικό πρωτάθλημα, την επανέναρξη στη μεγάλη κατηγορία αλλά τον κίνδυνο οριστικής διακοπής στις μικρότερες ενώ στο τέλος σχολιάζει και την κατάσταση στην ομάδα της καρδιάς του, τον Εθνικό Αλεξανρδρούπολης λέγοντας τι πρέπει κατά την γνώμη του να γίνει για να μπορέσει να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια.
Πρώτη νίκη με την φανέλα της Μπαρτσελόνα και μάλιστα με ιδιαίτερα καλή δική σου εμφάνιση, από ό,τι διαβάζουμε. Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις από το ισπανικό πρωτάθλημα;
Ήταν πολύ σημαντική αυτή η πρώτη νίκη για να μας δώσει ώθηση για τη δυσκολη συνέχεια του πρωταθληματος. Η ομάδα κουβαλάει ένα πολύ βαρύ όνομα και έχει βαριά φανέλα. Και μονο που αγωνίζεσαι για έναν τέτοιο σύλλογο, είναι σημαντικό για κάθε παίκτη, έστω και αν δεν έχει την δυναμική των άλλων αθλημάτων στο βόλεϊ. Πάντως το ισπανικό πρωτάθλημα έχει καλό επίπεδο. Ξεχωριζουν οι τρεις – τέσσερις πρώτες, αλλά οι υπόλοιπες είναι περίπου στο ίδιο επιπεδο, πράγμα που το κάνει ανταγωνιστικό.
Στόχος της ομάδας από ό,τι αντιλαμβανόμαστε είναι η παραμονή, ίσως όχι και τόσο… συμβατός με το μέγεθος του ονόματος της Μπάρτσα. Αλήθεια, ήσουν Μπαρτσελόνα από μικρός;
(Γέλια) Όχι, δεν υποστήριζα Μπαρτσελονα από μικρός αλλά σίγουρα θέλω να παω να δω αγώνες μπάσκετ η ποδοσφαίρου άμα επιτρέψουν φιλάθλους. Δυστυχώς λόγω κορονοϊού όλοι οι αγώνες, φυσικά και οι δικοί μας στο βόλεϊ, γίνονται χωρίς θεατές, κεκλεισμένων των θυρών.
Εστω και απέξω το Καμπ Νου πρόλαβες να το επισκεφθείς;
Ναι, άλλωστε όταν πρωτοήρθα έπρεπε να πάω εκεί που είναι τα γραφεία για να πάρω κάποια πράγματα, ρούχα και τέτοια. Αλλά πρέπει να το δω και από μέσα σε κάποιον αγώνα. Ελπίζω να τα καταφέρω, αν και δεν τρέφω πολλές ελπίδες είναι η αλήθεια, λόγω του κορονοϊου.
Να φανταστούμε ότι λόγω Covid δεν έχεις μπορέσει να γυρίσεις πολύ και την πόλη της Βαρκελώνης, ε;
Ναι, ακριβώς. Η πόλη είναι πολύ όμορφη αλλά δυστυχώς λόγω του ιού δε μπορώ να δω πως είναι πραγματικά και να κυκλοφορήσω όπως θα ήθελα. Ακόμα και οι ώρες προπόνησης είναι συγκεκριμένες και περιορισμένες, λόγω του κορονοϊού.
Πώς αντιμετωπίζουν εκεί τον covid σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά και σε σύγκριση με το Λονδίνο που βρισκόσουν το προηγούμενο διάστημα;
Εδω τα πράγματα φαίνονται να είναι λίγο πιο χαλαρά παρόλο που έχουν πολλά κρούσματα. Τα μαγαζιά είναι ανοιχτα και λίγες ώρες της ημέρας είναι ανοιχτά ακόμα και τα καφέ και τα εστιατόρια. Ελπιζω να γίνουν λίγο πιο προσεκτικοί ώστε να επανέλθουμε γρήγορα στην κανονικοτητα.
Περίμενες αυτήν την πρόταση;
Από την Μπαρτσελόνα συγκεκριμένα όχι. Αλλά το συμβόλαιο με την Πολόνια ήταν εξαμήνου, έληγε στο τέλος Δεκεμβρίου. Συνεπώς ήξερα ότι θα φύγω από την ομάδα αυτή και είναι αλήθεια ότι πάλι έψαχνα ξάτι στο εξωτερικό, γιατί οι συνθήκες στην Ελλάδα δεν είναι και οι καλύτερες. Με το που με ενημέρωσε ο μάνατζέρ μου για την πρόταση αυτή, δεν το σκέφτηκα καθόλου. Πάντως στο Λονδίνο τελικά ελάχιστα έμεινα, δεν κατάφερα καν να δω έναν αγώνα εκει. Με την ομάδα λόγω τη επέλασης του ιού βρεθήκαμε ακόμα στην Πολωνία για προετοιμασία, λόγω της διακοπής από την πανδημία είχα έρθει και στην Ελλάδα, οι ευρωπαϊκοί αγώνες έγιναν στην Γαλλία, πιο πριν ήμασταν στην Γερμανία, γύρισα την μισή Ευρώπη μέσα σε 4-5 μήνες…
Πλέον πάνε αυτά τα πέρα-δόθε, συμπληρώνεις έναν μήνα στην Βαρκελώνη. Αισθάνεσαι ότι έχεις προσαρμοστεί; Το ρωτάω γιατί πριν, στην Πολόνια του Λονδίνου, έστω και αν ταξιδεύατε συχνά σε άλλες χώρες όπως είπες, είχες τουλάχιστον και άλλους Έλληνες να μιλάς. Τώρα από ό,τι καταλαβαίνω είσαι μόνος σου…
Ναι, ισχύει αυτό. Σιγουρα κάνει λίγο πιο δύσκολη την προσαρμογή άμα δεν έχεις κάποιον που να μιλάς την ίδια γλώσσα, όπως τώρα στην Μπαρτσελόνα, αλλά ειμαι πλέον μερικά χρόνια στο εξωτερικό οπότε έχω συνηθίσει αυτήν την κατάσταση.
Πρόλαβες να γνωρίσεις άλλους Έλληνες στην Βαρκελώνη;
Οχι, δεν έχω γνωρίσει κάποιους Έλληνες προς το παρόν. Δεν βοηθούν και οι συνθήκες. Ελπίζω να γνωρίσω κάποιους και να διαμορφώσω τις παρέες μου. Πάντως στην ομάδα, ο κόουτς με έκανε από την πρώτη μέρα να νιώσω σαν στην Ελλάδα. Εχει παίξει στην χώρα μας και με υποδέχθηκε με ένα «που ‘σαι ρε μ@λ@κ@» για να σπάσει αμέσως τον πάγο και να βάλει στο οικογενειακό κλίμα της ομάδας (σ.σ. ο λόγος για τον Φρεντινσιν Μοσκέρα που έχει παίξει σε Αρη και Επικουρο Πολίχνης από το 2007 ως και το 2010).
Σε προσωπικό επίπεδο, την παρουσία στο εξωτερικό και μάλιστα σε μια ομάδα με το βάρος της Μπαρτσελόνα την θεωρείς βήμα για μεγαλύτερη καθιέρωση στην Εθνική Ομάδα;
Η Εθνική Ομάδα έδειχνε ότι κάνει βήματα προόδου χρόνο με το χρόνο και το απέδειξε με την πρόκριση στους 16 του Ευρωπαϊκού. Πιστευω έχουμε το υλικό να συνεχίσουμε τις επιτυχίες και να τις κάνουμε ακόμα μεγαλύτερες. Και φυσικά δική μου δουλειά είναι να βελτιώνομαι ατομικά έτσι ώστε να αποτελώ μέλος της.
Εσύ τουλάχιστον θα έχεις περισσότερους αγώνες στα πόδια σε σχέση με όσους διεθνείς έμειναν εδώ, με τόσο μεγάλη διακοπή που είχαμε στην Volley League. Βέβαια, πλέον στην Ελλάδα με τα πολλά ξεκίνησε επιτέλους το πρωτάθλημα. Το παρακολουθείς καθόλου; Πως σου φαίνεται;
Ειναι πολύ σημαντικό που ξαναξεκίνησε έστω και καθυστερημένα. Θα ήταν καταστροφικό σε περίπτωση που είχαμε οριστική διακοπή. Δειχνει πολύ ανταγωνιστικό φέτος το πρωτάθλημα, θα γίνει μεγάλη μάχη για τον τίτλο. Παρακολουθώ όσους αγώνες μπορώ, ενημερώνομαι, μιλάω με τα παιδιά. Αλλά δεν τολμώ να κάνω καμία πρόβλεψη.
Την ίδια ώρα οι μικρότερες κατηγορίες αντιμετωπίζουν το σοβαρό ενδεχόμενο να μην ξεκινήσουν καν…
Τα μαθαίνω από τον αδερφό μου, που είναι στην Pre League στην Καλαμάτα αλλά και από τα παιδιά του Εθνικού. Σιγουρα δεν είναι καλό το ενδεχόμενο να διακοπούν ή για την ακρίβεια να μην ξεκινήσουν καν οι μικρότερες κατηγορίες για το βόλεϊ. Αλλά μην μιλάμε μόνο για το βόλεϊ. Για όλα τα υπόλοιπα αθλήματα είναι καταστροφικό το να χαθεί η σεζόν. Δεν το συζητάμε αυτό. Εδώ δεν υπάρχουν τέτοια ζητήματα.
Ειδικά για τον Εθνικό, που αναφέρθηκες, αν δεν διεξαχθεί η σεζόν θα σημαίνει μια παραπάνω χρονιά μακριά από τη μεγάλη κατηγορία. Πως βλέπεις την κατάσταση στην ομάδα στην οποία μεγάλωσες;
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Εθνικός θα επηρεαστεί σε περίπτωση που δεν συνεχιστούν οι μικρότερες κατηγορίες, αν και είναι έτσι κι αλλιώς κάτι ασυνήθιστο να μην αγωνίζεται αυτή η ομάδα στην Α1. Με στεναχωρεί πολύ το κεφάλαιο Εθνικός γιατί ήταν το σπίτι μου. Εκεί μεγάλωσα και είναι κρίμα που έφτασε σε αυτό το σημείο, αν και φαινόταν αφου υπήρχε μια διαρκής πτώση Ελπιζω να έχουν δει τα λάθη των προηγούμενων ετών οι αρμόδιοι και να ξεκινήσουν απ’ το μηδέν κάνοντας σωστές κινήσεις και ξαναφτιάχνοντας κυρίως τις ακαδημίες. Ειναι η μόνη λύση νομίζω για να επανέλθει ο Εθνικός στα μεγάλα σαλόνια…
#pressgreece
