Το θέμα που έχει συνταράξει την κοινωνία και την αθλητική ζωή της χώρας είναι οι αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου, Ολυμπιονίκη, για τον βιασμό της από άνθρωπο της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας. Ένα θέμα ιδιαίτερο και ευαίσθητο που συγκλόνισε την κοινωνία και οδήγησε πολλές αθλήτριες να αποκαλύψουν συγκλονιστικές ιστορίες.
Για το γεγονός αυτό το ThrakiSportS επέλεξε να επικοινωνήσει με δύο αθλήτριες του βόλεϊ. Την Χριστίνα Σωτηρίου, ακραία του Φοίνικα Αλεξανδρούπολης και την Τζωρτζίνα Μπαχλαβά, ακραία της Νίκης Αλεξανδρούπολης.
Οι δύο αθλήτριες σχολίασαν το γεγονός, θέλοντας παράλληλα να στείλουν το μήνυμα τους σε κορίτσια που περάσουν ή θα περάσουν μια τέτοια κατάσταση, ζητώντας τους να βρουν την δύναμη να αντιδράσουν.
Το γεγονός σχολίασε πρώτη η Χριστίνα Σωτηρίου αναφέροντας, “το θέμα της παρενόχλησης και της βίας απέναντι σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων και ειδικότερα απέναντι στις γυναίκες δεν αποτελεί πρωτόγνωρη είδηση που ξαφνιάζει κάποιον αλλά παραμένει πάντα το ίδιο καθηλωτική και σοκαριστική. Με αφορμή την καταγγελία της κας. Μπεκατώρου ήρθαν στο προσκήνιο θέματα που μεγάλη μερίδα ατόμων εντός και εκτός αθλητισμού γνωρίζει και είτε εθελοτυφλεί είτε δεν έχει το θάρρος και τη δύναμη να αγγίξει. Σίγουρα ενέπνευσε πολλές γυναίκες να μιλήσουν και να βρουν το θάρρος να κατηγορήσουν πρόσωπα και καταστάσεις και αυτό πάντα είναι αξιοθαύμαστο. Οφείλουμε ως κοινωνία να παρέχουμε στήριξη σε τέτοιες καταστάσεις. Ο αθλητισμός προάγει την υγεία, τον πολιτισμό τα ευγενή ιδεώδη και πρέπει ως θεσμός να συμβάλλει στην καταστολή τέτοιων φαινομένων ακόμα και όταν δεν αφορούν άμεσα άτομα που τον εκπροσωπούν. Πολλοί τοποθετήθηκαν αρνητικά στο συμβάν της κας. Μπεκατώρου και έκαναν διάφορα σχόλια για το χρόνο που επέλεξε να μιλήσει ή για τη δική της συμπεριφορά στην κατάσταση αυτή. Σίγουρα τον αρμόδιο ρόλο να κρίνει έχει η ελληνική δικαιοσύνη. Παραμένει αδιανόητο πως συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Ειδικά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές. Είναι ξεκάθαρο πως όταν δεν υπάρχει συναίνεση και αυτό διατυπώνεται ρητά η κάθε πράξη αλλά ακόμα και οι λέξεις πρέπει να σταματάνε. Για πολλούς λόγους που ο καθένας μπορεί να καταλάβει μπορεί κάποιος άνθρωπος να «πηγαίνει με τα νερά» ανθρώπων που έχουν την εξουσία και επηρεάζουν τη ζωή και την εξέλιξή του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αναμένει να φτάσει στο σημεία να κακοποιηθεί και να βιαστεί. Επίσης, το να βγεις για ένα ποτό με έναν άνδρα, ή να τον ακολουθήσεις στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του ή ακόμα και να φλερτάρεις μαζί του δεν του δίνει το δικαίωμα να συνεχίζει κάτι που του ζητάς να σταματήσει. Και αυτό φυσικά λειτουργεί και αντίστροφα στα δύο φύλα”.
Στο ίδιο μήκος κύματος και το σχόλιο της Τζωρτζίνας Μπαχλαβά, η οποία χαρακτηριστικά δήλωσε, “η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας όταν ήταν 21 ετών, είναι σίγουρα ένα απογοητευτικό γεγονός, τόσο για το χώρο του ελληνικού αθλητισμού, όσο και για την κοινωνία στην οποία ζούμε και μεγαλώνουμε γενικότερα. Η καταγγελία της σπουδαίας αυτής αθλήτριας, συμπαρασύρει μια σειρά αντίστοιχων ιστοριών, ανοίγοντας τον “ασκό του Αιόλου” τόσο για το χώρο του αθλητισμού, όσο και για τις γυναίκες που επίσης έχουν υπάρξει θύματα σεξουαλικής βίας και κακοποίησης. Η κοινωνία μας έχει δεχτεί πολλές φορές τέτοια χτυπήματα και παρότι είχες πολλές φορές την ευκαιρία να επουλώσει τις πληγές της, δεν τα κατάφερε και έτσι αυτό το πρόβλημα όλο και μεγάλωνε.”
Τέλος και οι δύο αθλήτριες παρακινούν με τα λόγια τους αθλητές και αθλήτριες να μην φοβούνται να αντιδράσουν και να μιλάνε για ότι πέρασαν ενώ έθεσαν και το ζήτημα προστασίας αυτών των ατόμων μέσω του αθλητισμού.
Η Χριστίνα Σωτηρίου ανέφερε, “πολλές φορές κάποια γυναίκα μπορεί να αισθάνεται δυνατή, να λέει δεν μπορεί να συμβεί σε εμένα αυτό, ή δεν συνέβη σε εμένα αυτό, αυτό δεν ήταν βιασμός, ενώ άλλες γυναίκες μπορεί να αισθάνονται πιο ευάλωτες στο θέμα αυτό. Σε κάθε περίπτωση δεν νιώθω ότι εμείς μπορούμε να το κρίνουμε αυτό. Μπορούμε μόνο να σταθούμε δίπλα στα άτομα αυτά και να τα βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε και όχι να ασκούμε κι εμείς «βία» με διάφορες κριτικές και να κουνάμε το δάχτυλο. Μακάρι η κάθε γυναίκα, ο κάθε άνθρωπος να μιλούσε όταν του συνέβαινε κάτι τέτοιο, να έβρισκε το θάρρος και τη δύναμη και να ένιωθε ότι υπάρχει το προστατευτικό πλαίσιο για να μιλήσει. Ίσως να γλιτώναμε έτσι κάποιες αντίστοιχες καταστάσεις. Αυτός αισθάνομαι ότι πρέπει να είναι και ο ρόλος του αθλητισμού σε τέτοια κοινωνικά θέματα, να αποτελεί δηλαδή το δίχτυ ασφαλείας των ανθρώπων που κακοποιούνται και παράλληλα το πλαίσιο στήριξης για να αποδεχτούν την κατάσταση που βίωσαν και να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Γιατί νομίζω ότι τέτοια θέματα δεν ξεπερνιούνται ποτέ απλά τα κουβαλάς μέσα σου ως άμεσος ή και έμμεσος εμπλεκόμενος και συνεχίζεις τη ζωή σου προσπαθώντας πλέον να αντλείς δύναμη από αυτά και όχι να στην αφαιρούν.
“Μακάρι η Κίνηση της Ελληνίδας Ολυμπιονίκη, να προχωρήσει σε αποκαλύψεις, να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση ώστε γυναίκες που έχουν και εκείνες βιώσει τον εφιάλτη ενός βιασμού, να βρουν το θάρρος και το κουράγιο να μιλήσουν! Ήρθε ο καιρός να πάψει η κοινωνία να δείχνει ανοχή στη σεξουαλική κακοποίηση• η συγκάλυψη ΕΙΝΑΙ συνενοχή. Είναι καιρός να πάψουν τα θύματα να φοβούνται και να ντρέπονται, αλλά και οι θύτες να μένουν ατιμώρητοι και ο αθλητισμός να είναι το καταφύγιο προστασίας για τέτοιες καταστάσεις και όχι ο χώρος που θα διαπράττονται τέτοια εγκλήματα! Ας είναι η στιγμή της Σοφίας Μπεκατώρου, η στιγμή από την οποία θα ξεκινήσει ο Ελληνικός αθλητισμός το δικό του #metoo και οι αθλήτριες να βρίσκουν το σθένος και το θάρρος να μιλήσουν για ότι περάσουν η πέρασαν”, σχολίασε τελευταία η Τζωρτζίνα Μπαχλαβά.
