Επιμέλεια αφιερώματος: Έλενα Καρατζίδου
Σύμφωνα με στατιστικά αλλά και τον αείμνηστο Γιόχαν Κρόιφ ένας ποδοσφαιριστής έχει κατά μέσο όρο σ’ έναν αγώνα 3 λεπτά στη κατοχή του τη μπάλα αλλά σημασία έχει τι κάνει τα υπόλοιπα 87 λεπτά. Ένας από τους ποδοσφαιριστές που πολλές φορές έχει δώσει αξία σε πάρα πολλά 87 λεπτά είναι και ο Νίκος Τρίχας.
Γέννημα θρέμμα Κομοτηναίος ο Νίκος Τρίχας ξεκίνησε τη καριέρα του από σχολή ταλέντων, όπως έχει αποδειχθεί, του Παναγιώτη Γκουτσίδη και ήταν συμπαίκτης με τον Πέτρο Μάνταλο. Στη συνέχεια ενσωματώθηκε στις υποδομές της Ξάνθης και μαζί με τον Βασίλη Τοροσίδη μοιράστηκαν αρκετές ώρες στο γρασίδι. Ακολούθησε η επιστροφή στα πάτρια εδάφη και τον Πανθρακικό που ανεβαίνει από τη Δ’ Εθνική στη Γ’ και η ενσωμάτωση στην ομάδα των Στοϊνοβιτς και Μπαχαρίδη που προετοίμαζαν την ομάδα για το όνειρο.
Η συνέχεια θα τον βρει στην Ελπίδα Σαπών όπου ξεκίνησε και το τρελό σερί των κυπέλλων που έχει κατακτήσει ο Νίκος Τρίχας γενικότερα καθώς έχει συμμετάσχει σε 10 τελικούς και έχει κατακτήσει τα 9 τρόπαια και κατόπιν στον ΠΑΟΚ Κοσμίου Κάνει ένα διάλειμμα από το Ροδοπίτικο ποδόσφαιρο μετά από καιρό και πηγαίνει στον Έβρο Σουφλίου. Από κει και πέρα όλα είναι ιστορία μέχρι σήμερα. Το come back του στη Κομοτηνή και τη Δόξα Προσκυνητών, το χωριό της καταγωγής του, είναι και αυτό που σφραγίζει τη καριέρα του όπως ακριβώς θα ήθελε: με διακρίσεις, κύπελλα αλλά πάνω απ’ όλα με πολλούς φίλους που έγιναν οικογένεια.
Στα 34 του χρόνια λοιπόν ο Νίκος Τρίχας αποφασίζει να λύσει τα πολύ σφιχτά δεμένα παπούτσια και να τα κρεμάσει αφήνοντας μεγάλη παρακαταθήκη στο ποδόσφαιρο του Νομού αλλά και γενικότερα της Θράκης. Με τον φιλανθρωπικό αγώνα της Κυριακής στις 10 Ιουνίου στο ΔΑΚ Κομοτηνής, έχοντας δίπλα όλους τους συνοδοιπόρους του σ’ αυτό το ταξίδι όπως τον Βασίλη Τοροσίδη, το Πέτρο Μάνταλο, τον Δήμο Μπαξεβανίδη και τόσους άλλους αποχαιρετά τη αγωνιστική του καριέρα με το καλύτερο τρόπο.
Του ζητήσαμε , με αφορμή αυτό το γεγονός, να ξεφυλλίσει τα προσωπικά και οικογενειακά άλμπουμ και να επιλέξει ο ίδιος τις φωτογραφίες που αγαπά περισσότερο, που τον έχουν σημαδέψει περισσότερο, που θεωρεί ότι συνοψίζουν την μέχρι σήμερα (αθλητική και όχι μόνο) πορεία του. O Νίκος Τρίχας ανταποκρίθηκε με χαρά σε αυτήν την πρόσκληση – πρόκληση, επέλεξε τις αγαπημένες φωτογραφίες του και ξεφυλλίζει μαζί μας το «άλμπουμ της ζωής του», εξηγώντας τι βλέπουμε σε κάθε εικόνα. Γνωρίστε λοιπόν τον Νίκο Τρίχα μέσα από τα μάτια του… Νίκου Τρίχα!
Όλα ξεκίνησαν εδώ. Στην ακαδημία του Παναγιώτη Γκουτσιδη. Ο άνθρωπος που μου έβαλε τις βάσεις για το ποδόσφαιρο. 
Σκληρές μάχες στην προπόνηση με τον φίλο μου Βασίλη Τοροσίδη στις υποδομές της Skoda Ξάνθης 
Στη φιέστα της ανόδου από τη Δ’ στη Γ’ Εθνική με τον Πανθρακικό 
Στην εντεκάδα του Πανθρακικού, έτοιμοι για φιλικό με τον ΠΑΟΚ 
Φάση από το φιλικό Πανθρακικός-ΠΑΟΚ 
Ένα κουβάρι με τους συμπαίκτες μου στην Ελπίδα Σαπών για τη νίκη στο 93 επί του Έβρου Σουφλίου. 
Το 3ο συνεχόμενο κύπελλο με την Ελπίδα Σαπών. Νίκη με 1-0 εναντίον της Δόξας Σώστη. 
ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ! 
Φάση από τον αγώνα Κόσμιο-Ελευθερούπολη 
Κατάκτηση κυπέλλου με το Κόσμιο. Αγκαλιά με την αγαπημένη μου ανιψιά Αναστασία 
Ιστορική στιγμή με την ομάδα του Κοσμίου 
Στην εντεκάδα του Έβρου Σουφλίου σε αγώνα επί του Πανσερραϊκού 
Πρώτο κύπελλο με την Δόξα Προσκυνητών. Μαζί ο κολλητός μου και μελλοντικός κουμπάρος μου. 
Επικές μάχες με την Δόξα Νέου Σιδηροχωριου και τον φίλο μου Θοδωρή Λεφη. Ακόμα και στο στρίψιμο του νομίσματος. 
Άλλη μια μάχη με τον Λεφή, αυτή τη φορά στο… τσίκνισμα. Έξω από την «Υπεραγορά Κρεάτων», στην Μαρωνείας. Λίγες μέρες πριν με είχε κερδίσει στον τελικό του Κυπέλλου, τον μόνο από τους δέκα που έχασα, αλλά λίγες μέρες μετά πήραμε το αίμα μας πίσω κερδίζοντας τον πιο σημαντικό τίτλο, το πρωτάθλημα και την άνοδο στη Γ’ Εθνική 
Με την Δόξα Προσκυνητών εναντίον του Διδυμοτείχου σε αγώνα μπαράζ για την Γ’ εθνική 
Μαζί με τον ποδοσφαιρικό μου αδερφό Κώστα Γεμενετζη 
Μαζί με τον αγαπημένο μου αδερφό και τη γυναικά της ζωής μου 
2ο συνεχόμενο πρωτάθλημα με τη Δόξα Προσκυνητών 
Πάντα η αγκαλιά μου ήταν εκεί για τους συμπαίκτες μου 
Φάση από την δύσκολη νίκη με τον Ηρακλή Καβάλας για τα μπαράζ ανόδου για τη Γ εθνική 
Το πιο δύσκολο (λόγω τραυματισμού) και το πιο ευτυχισμένο παιχνίδι με τη Δόξα Προσκυνητών στη νίκη άνοδο με τον Ορφέα 
Στα αποδυτήρια πανηγυρίζουμε την άνοδο στη Γ’ Εθνική 
Αμέτρητες αναμετρήσεις με αντίπαλο τον Ορφέα Ξάνθης. Μια ομάδα που εκτιμώ και σέβομαι απεριόριστα. 
Δόξα Προσκυνητών-Απόλλων Καλαμαριάς με τον συντοπίτη Δημήτρη Χασομέρη 
Μόλις έχει τελειώσει το 0-0 με τη Δόξα Δράμας. Η κούραση από την υπερπροσπάθεια είναι εμφανής. 
Λίγα δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεση του τελευταίου μου πέναλτι! 
Η τελευταία μου κούπα. Το 9ο κύπελλο ΕΠΣ Θράκης. 
Η πιο ανατριχιαστική στιγμή σε όλη μου τη καριέρα! 
Πανό από τα αγαπημένα πρόσωπα 
Μαζί με τον αγαπημένο μου πάτερα που είναι δίπλα μου σε κάθε γήπεδο από τα 7 μέχρι τα 34 μου χρόνια 
+Κύπελλο 2018.THE END!