Οι τρεις λόγοι που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την επιλογή της Ξάνθης για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος

 

Η Ξάνθη έπαιξε δυνατά για την φιλοξενία του φετινού τελικού του Κυπέλλου Ελλάδος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Άρη. Συν τοις άλλοις, μετά την ανάδειξη του θέματος από το ThrakiSportS, οι πολιτικές αρχές του τόπου έκαναν δημόσιες δηλώσεις υπέρ της διεξαγωγής του αγώνα στην πόλη, με τον δήμαρχο Μπάμπη Δημαρχόπουλο και τον αντιπεριφερειάρχη Κώστα Ζαγναφέρη να ξεκαθαρίζουν ότι η Ξάνθη επιθυμεί την φιλοξενία της διοργάνωσης.

Η συνεδρίαση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης που θα λάβει την απόφαση για την έδρα έχει προγραμματιστεί εντός της ημέρας. Ωστόσο όσο περνούν οι ώρες και γενικά ότο περνούσαν οι μέρες, το προηγούμενο διάστημα, τόσο απομακρυνόταν η πιθανότητα αυτότο συμβούλιο να αποφασίσει Ξάνθη. Δεν έχει εξαληφθεί, αλλά δεν είναι πλέον το πιο πιθανό σενάριο. Και οι λόγοι είναι τρεις.

Πρώτον, ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος δεν συνιστά αγώνα μεταξύ ερασιτεχνικών ομάδων. Είναι κορυφαίες επαγγελματικές και βάσει της προκήρυξης της διοργάνωσης αλλά και του νόμου, απαιτείται έκδοση ονομαστικού ηλεκτρονικού εισιτηρίου, ώστε να είναι «φακελωμένοι» όλοι οι θεατές του τελικού. Τέτοιο σύστημα είναι προφανές ότι δεν υπάρχει στο Αμοιρίδειο αλλά ούτε και σε οποιοδήποτε άλλο γήπεδο, πέραν αυτών που φιλοξενούν αγώνες της Basket League.

Για να μπορέσει να εφοδιαστεί το κλειστό της Ξάνθης με το απαραίτητο σύστημα από διαπιστευμένη εταιρία, απαιτείται χρόνος αλλά και κόστος. Ούτε το ένα ούτε το άλλο υπάρχουν αυτήν την στιγμή διαθέσιμα, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία κινείται η ελληνική γραφειοκρατία αλλά και της οικονομικής κατάστασης της χώρας και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, που θα αναλάβουν το κόστος σε αυτήν την περίπτωση.

Ακόμα και αν υποθέσουμε όμως ότι ξεπερνιέται αυτό το πρόβλημα, καθώς η Ξάνθη ως πόλη έχει τουλάχιστον παρόμοια τεχνογνωσία χάρη στα Πηγάδια, υπάρχει ένα ακόμα. Το κλειστό της Ξάνθης έχει μπασκέτες παλαιού τύπου, τις λεγόμενες «εύθραυστες» και… πάλι καλά που δεν γκρέμισε καμιά ο Αντετοκούνμπο και η υπόλοιπη παρέα της Εθνικής σε εκείνο το τετραεθνές τουρνουά πριν δυο καλοκαίρια, όπως εύστοχα σχολιάζει ο Νίκος Παπαδογιάννης στο blog του στο gazzetta.

«Θα πρέπει οπωσδήποτε να αντικατασταθούν αν είναι να διεξαχθεί εκεί τελικός, οπότε τρέχα γύρευε με την προκήρυξη διαγωνισμού που προβλέπει ο νόμος. Αυτό το πρόβλημα θεωρείται πιο σοβαρό από το κώλυμα με τα ηλεκτρονικά εισιτήρια», επισημαίνει ο γνωστός αρθρογράφος.

Τέλος, εκκρεμεί η ετυμηγορία των αστυνομικών διευθύνσεων, των οποίων η ευθυνοφοβία τρυπάει το ταβάνι. Η συνήθης νοοτροπία τους συνοψίζεται στην παρακάτω φράση: «Ας πάνε όπου θέλουν, αρκεί να είναι μακριά από τον κώλο μας». Στην Ξάνθη άλλωστε υπάρχει παρελθόν με μεταφερόμενους ποδοσφαιρικούς οπαδούς από Αθήνα και Θεσσαλονίκη που τα έκαναν γης μαδιάμ, και δεν λέμε τόσο για το γήπεδο αλλά για την πόλη.

Άντε να πείσεις τους καταστηματάρχες της Ξάνθης ότι είναι για το καλό τους να έρθουν μεταφερόμενοι οπαδοί και να τα σπάσουν ενδεχομένως με αφορμή τον αγώνα – και μάλιστα παραμονές του καρναβαλιού. Αυτό ούτε ο δήμαρχος ούτε ο αντιπεριφερειάρχης ούτε πολύ περισσότερο ο αστυνομικός διευθυντής μπορούν να το κάνουν. Και οι δύο πρώτοι θα το αντιστάθμιζαν μόνο με το πολιτικό κέρδος να μπουν στο γήπεδο ξανθιώτες οπαδοί.

Όμως οι δυο φιναλίστ δείχνουν να θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Σε απλά ελληνικά, θέλουν να ελέγξουν αυτοί ποιους οπαδούς θα βάλουν μέσα στον τελικό. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν γίνει ο τελικός στην Ξάνθη, θα κινδυνεύσουν να μην μπορούν να πάνε να τον παρακολουθήσουν οι ίδιοι οι Ξανθιώτες. Ποιος ο λόγος όμως τότε, να αναστατωθεί όλη η πόλη για να τον φιλοξενήσει; Και κάπως έτσι, το σενάριο αρχίζει να ξεθωριάζει…