Ανταπόκριση από την Ξάνθη: Νεκτάριος Αμποβιανίδης
– Ο ξανθιώτης προπονητής Γιώργος Μαραντάς μίλησε για την αποχώρηση του από την τεχνική ηγεσία της Καβάλας, αλλά και στο λόγο που τον οδήγησε στην απόφαση αυτή. Επίσης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο gazzetta και τον Άκη Παπαβλασόπουλο, αναφέρθηκε ακόμα στο σύγχρονο ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς επίσης στη δουλειά που γίνεται στις Ακαδημίες, αλλά και για το δίπλωμα UEFA Pro το οποίο και κατέχει.
Πιστεύετε ότι η Καβάλα, θα καταφέρει να μείνει στην κατηγορία; «Πιστεύω ότι θα τα καταφέρει. Ανέλαβα την ομάδα τελευταία με μόλις 6 βαθμούς. Παίξαμε με όλες τις ομάδες που βρίσκονταν στην 3η και 4η θέση της βαθμολογίας. Πετύχαμε δύο πολύ σημαντικές νίκες. Μέσα στο μικρό χρονικό διάστημα που βρισκόμουν στην ομάδα φτάσαμε να απέοχυμε έναν βαθμό από την παραμονή. Πιστεύω ότι στα εντός έδρας παιχνίδια με Βατανιακό και Πιερικό η ομάδα θα διεκδικήσει με αξιώσεις την παραμονή της στην κατηγορία»
Ποιοί ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν στη φυγή σας; «Πρώτα απ΄όλα να διευκρινίσω ότι δεν αφήνω υπονοούμενα για καμία διοίκηση. Όπως είπα και παραπάνω ανέλαβα την ομάδα τελευταία και με μεγάλη βεβαιότητα δεσμεύτηκα τόσο προς την διοίκηση όσο και ως προς τους παίκτες για την σωτηρία της. Οι παίκτες από την πλευρά τους δεσμεύτηκαν το ίδιο απέναντι μου όπως και ο κύριος Τσάκας. Η σχέση μου με τους παίκτες παρέμεινε ακέραια μέχρι το τελευταίο παιχνίδι. Όμως ο κύριος Τσάκας για δικούς του λόγους, δίχως να τους γνωρίζω δεν τήρησε τα συμφωνηθέντα. Όπως και να έχει η απόφαση πάρθηκε από κοινού με τον κύριο Τσάκα».
Τι διαφορές έχει το εφετινό ρόστερ της Καβάλας από πέρυσι; «Σίγουρα υπάρχει μεγάλη διαφορά. Μια από αυτές είναι η έλλειψη εμπειρίας. Παρόλα αυτά η αξία των παικτών που ανήκουν στην Καβάλα είναι υψηλή και με την βοήθεια του νέου προπονητή πιστεύω ότι θα τα καταφέρουν».
Ποιός ήταν ο βαθμός δυσκολίας στην απόκτηση του τίτλου αυτού; «Οπως είναι ήδη γνωστό, υπάρχουν τρία στάδια πριν φτάσει κάποιος προπονητής στο ανώτατο επίπεδο. Το UEFA C’, το B’ και το Α’. Αφού αποκτήσει ο νέος τεχνικός τα τρία διπλώματα, στη συνέχεια για την κατοχύρωση του ανώτατου τίτλου απαιτούνται ακόμη δυο χρόνια προεργασίας της οποίας ευθύνη έχει η ΕΠΟ, σε συνεργασία πάντα με την UEFA. Ο βαθμός δυσκολίας εναπόκειται στην προσωπική ενασχόληση. Χρειάζονται πολλές ώρες μελέτης, εκπόνηση εργασιών, αλλά και συμμετοχή σε ομάδες εργασίας και παρακολούθηση υποχρεωτικών σεμιναρίων».
Είστε ικανοποιημένος και σε ποιό βαθμό από τις παρεχόμενες γνώσεις; «Το επίπεδο των γνώσεων είναι ιδιαίτερα υψηλό και τα μαθήματα πραγματοποιούνται από έμπειρους και αξιόλογους καθηγητές. Γενικά, θεωρώ πως η ποιότητα εκπαίδευσης στις σχολές προπονητών της UEFA είναι καλή και καλύπτει τα δεδομένα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Ο καθένας, που επιθυμεί να ασχοληθεί σοβαρά με την προπονητική, θα πρέπει να περάσει από αυτές τις σχολές, όχι μόνο γιατί οι γνώσεις είναι απαραίτητες, αλλά κυρίως γιατί είναι ουσιαστικές για την εξέλιξή του».
Πέρσι, ταξιδέψατε στη Νιόν της Ελβετίας, όπου παρακολουθήσατε εκπαιδευτικά προγράμματα της UEFA. Ποιο είναι το αντικείμενο αυτών των προγραμμάτων και ποιες οι εμπειρίες που αποκομίσατε; «Στην Ελβετία, συναντηθήκαμε προπονητές από διάφορες χώρες και έγινε μια εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων πάνω σε θέματα προπονητικής. Παρουσιάσαμε μέσα στο γήπεδο τις δικές μας ιδέες στον τομέα της τακτικής εκπροσωπώντας την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Επίσης, παρακολουθήσαμε μαθήματα που αφορούσαν στο επικοινωνιακό κομμάτι της προπονητικής και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται ένας τεχνικός τα φώτα της δημοσιότητας».
Επίσης μέσα στο 2013, επισκεφθήκατε και ομάδα στην Πολωνία (KSP Polonia Warszawa).Ποιός ήταν ο σκοπός της επίσκεψης αυτής; «Το ταξίδι στη Βαρσοβία αποτέλεσε προσωπική πρωτοβουλία, καθώς. επιθυμούσα να δω από κοντά πως δουλεύει η συγκεκριμένη ομάδα».
Στο παρελθόν έχετε παρακολουθήσει σειρά από εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με θέματα τακτικής, αλλά και φυσικής κατάστασης. «Με δική μου πρωτοβουλία αλλά και διάθεση ενημέρωσης και δημιουργίας. Αν ένας προπονητής θέλει να αναπτύξει τις ικανότητές του, θα πρέπει συνεχώς να ανταλλάσει απόψεις, να ακούει τους πάντες και να μαθαίνει, ώστε να αποκτήσει μια όσο το δυνατόν σφαιρικότερη άποψη. Στην Ελλάδα, πήρε πολλά χρόνια για να γίνει κατανοητό ότι το σημαντικό είναι η επιμόρφωση πρώτα του τεχνικού, ο οποίος θα διδάξει με τη σειρά του τον ποδοσφαιριστή. Τώρα, σε αυτή τη φάση, αυτό είναι υποχρεωτικό, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Για να προχωρήσεις στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου θα πρέπει διαρκώς να επιμορφώνεσαι».
Αποτελεί κοινό τόπο πως το ποδόσφαιρο πλέον είναι συστηματοποιημένη γνώση η οποία παράλληλα συμβουλεύεται και διάφορες άλλες επιστήμες γύρω από αυτό. Ποια είναι η γνώμη σας; «Το ποδόσφαιρο συνεχώς εξελίσσεται, καθώς είναι πολυσυλλεκτικό άθλημα. Μας αφορά η ιατρική, η πληροφορική και η βελτίωση της φυσικής κατάστασης. Ακόμα και η προπονητική πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επιστήμη. Ο προπονητής δεν είναι δυνατό να βγάζει ιδέες από το μυαλό του και να τις εφαρμόζει χωρίς να ξέρει τι ακριβώς χρειάζεται να κάνει. Πρέπει να έχουν μια βάση αυτά που επιδιώκει και η επιστήμη φυσικά παρέχει αυτή τη δυνατότητα. Ακόμα και οι συνεργάτες του προπονητή, είναι καλό να έχουν επιστημονική κατάρτιση και εξειδίκευση ώστε να επικοινωνούν μεταξύ τους καλύτερα, προς το συμφέρον της ομάδας που εργάζονται».
Διακρίνετε διαφορές μεταξύ εγχώριων και διεθνών προγραμμάτων εκπαίδευσης όσον αφορά στο επίπεδο διδασκαλίας; «Πιστεύω πως το επίπεδο των εγχώριων προγραμμάτων διδασκαλίας είναι ισάξιο των ευρωπαϊκών».
Είναι αναγκαία η απόκτηση τεχνογνωσίας για το νέο προπονητή στην εξέλιξη της καριέρας του. Χωρίς όμως εμπειρίες είναι ικανή από μόνη της να τον καταξιώσει; «Oχι, βέβαια. Πάντα παίζει ρόλο και η “ποδοσφαιρική εμπειρία” που διαθέτει ένας προπονητής. Δε σημαίνει απαραίτητα πως ένας καλός ποδοσφαιριστής, ο οποίος απέκτησε εμπειρία ως παίκτης, θα εξελιχτεί και σε καλό προπονητή. Η καθημερινή τριβή στον πάγκο σε συνδυασμό με τις γνώσεις θα φέρουν την καταξίωση».
Εκτός από την γενική εκπαίδευση, ποια άλλα στοιχεία πιστεύετε πως χρειάζεται ένας προπονητής για να θεωρείται ολοκληρωμένος; «Πέρα από την κατάρτιση, χρειάζεται ισχυρή προσωπικότητα, εμπειρία, ειδικές γνώσεις σε θέματα τακτικής. Να το πούμε καλύτερα: Να κατέχει ο προπονητής την τέχνη της στρατηγικής. Και να είναι επικοινωνιολόγος.Να έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί/ συμπεριφέρεται και ως ψυχολόγος και ως γιατρός αν χρειαστεί μα, πάνω απ’ όλα, να διαθέτει προσωπικότητα για να πάει μπροστά και ισχυρή θέληση για να ανέβει ψηλά».
Ποια η γνώμη σας για το σύγχρονο ελληνικό ποδόσφαιρο; «Θα μπορούσε να είναι και σε καλύτερη κατάσταση, ειδικά μετά την επιτυχία του Euro 2004 από την Εθνική ομάδα, την οποία θεωρώ καθρέφτη της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας. Βλέπω ωστόσο κάποια σημάδια ανάκαμψης. Εκείνοι που είναι υπεύθυνοι γνωρίζουν τι πρέπει να πράξουν, ώστε να βελτιωθεί…».
Δεν είναι όμως και τα εγχώρια πρωταθλήματα ένας ακόμη καθρέφτης της πραγματικότητας; «Η Εθνική ομάδα πιστεύω πως είναι ο καθρέφτης του ελληνικού ποδοσφαίρου στο παγκόσμιο στερέωμα. Όμως ακόμα και οι ομάδες που αγωνίζονται στη Δεύτερη ή και Τρίτη κατηγορία θα πρέπει έχουν στο μυαλό τους τις συνεχόμενες επιτυχίες των εθνικών ομάδων. Να τις λαμβάνουν ως κίνητρα».
Ποια η γνώμη σας για τις ακαδημίες και σε ποιο βαθμό ετοιμότητας κρίνετε ότι βρίσκονται οι νέοι παίκτες όταν καλούνται να αγωνιστούν στο επίπεδο των Ανδρών; «Δεν έχω εργαστεί σε τμήματα υποδομής, αλλά παρατηρώ ότι υπάρχουν ομάδες, κυρίως στην Super League, οι οποίες προσπαθούν να οργανώσουν σωστά τις ακαδημίες τους. Είναι αρκετά τα παιδιά που καταφέρνουν να σταθούν με αξιοπρέπεια, αλλά και αξιώσεις σε υψηλό επίπεδο, μετά τις ομάδες Νέων. Η μετάβαση χρειάζεται να γίνει ομαλά, και χωρίς βιασύνη ώστε να μπορέσει ένας νεαρός να αφομοιωθεί και να μπορέσει να προσφέρει τα αναμενόμενα στην επαγγελματική ομάδα του συλλόγου του».
