Γράφει από την Αλεξανδρούπολη ο Λεωνίδας Κάλφας
– Ολοκληρώθηκε η ποδοσφαιρική χρονιά στον Έβρο και το ThrakiSportS επιχειρεί να κάνει μια ανασκόπηση της σεζόν που φεύγει, αναζητώντας απάντηση και στο ερώτημα αν υπάρχει μέλλον στο ποδόσφαιρο του νομού.
Καταρχήν, είδαμε τον Έβρο Σουφλίου να τερματίζει στη δεύτερη θέση του πρώτου ομίλου της Δ’ Εθνικής, όντας αήττητος στο δεύτερο γύρο (μάλιστα με νίκη στον Ακροπόταμο θα έπαιρνε τον τίτλο) και να αγωνίζεται από τη νέα σεζόν στη νεοσύστατη Γ’ Εθνική, να κατακτά το Κύπελλο της ΕΠΣ Έβρου και να αποκλείεται στον τελικό της Περιφέρειας ΑΜ-Θ από τον κακό του δαίμονα φέτος Άρη Ακροποτάμου τελειώνοντας το παιχνίδι με 7 παικτές και τρομερά παράπονα από τη διαιτησία.
Τον Ορέστη Ορεστιάδας να κατακτά τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε το πρωτάθλημα της ΕΠΣ Έβρου, αλλά να μην καταφέρνει να πάρει την άνοδο στα μπαράζ, με αποτέλεσμα να παραμείνει ο Έβρος για ακόμη μια φορά με ένα μόνο εκπρόσωπο έστω και σε περιφερειακά πρωταθλήματα.
Ένα πρωτάθλημα του ενός ομίλου, πιο ανταγωνιστικό, αφού Καππαδοκία και Άλεξ διεκδίκησαν επί ίσοις όροις το πρωτάθλημα.
Την περσινή πρωταθλήτρια Ένωση Άνθειας Αρίστεινου να αποχαιρετά από νωρίς την υπόθεση-τίτλο και το νεανικό Εθνικό να τερματίζει αήττητος το δεύτερο γύρο.
Διδυμότειχο, Καστανιές, Ρίζια και ειδικά το πρώτο να στέκονται ανταγωνιστικά τηρουμένων των αναλογιών, ενώ οι Μεταξάδες αποχώρησαν νωρίς από το πρωτάθλημα.
Πέραν όμως του αγωνιστικού, είδαμε ακόμη μια φορά, κάκιστους αγωνιστικούς χώρους (το Σουφλί αναγκάστηκε για ακόμη μια χρονιά λόγω του επιβαρυμένου αγωνιστικού χώρου και των κακών καιρικών συνθηκών να “μετακομίζει” για κάποια παιχνίδια στα Λάβαρα). Μάλιστα, είδαμε και μια ιστορική ομάδα της Βουλγαρίας, η Μπότεφ Πλόντβιβ, να έρχεται για χειμερινή προετοιμασία στην Αλεξανδρούπολη, αλλά να αναγκάζεται λόγω έλλειψης ικανοποιητικών γηπέδων, να μετακινείται από γήπεδο σε γήπεδο με αποτέλεσμα να επιστρέψει τρεις μέρες νωρίτερα στη γειτονική χώρα. Αυτό ανάγκασε και τη Λίτεξ Λόβετς του Στοιτσκοφ να ακυρώσει τη προγραμματισμένη χειμερινή της προετοιμασία στον Έβρο και να επιλέξει τη Θεσσαλονίκη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τοπική οικονομία και τον αθλητικό τουρισμό.
Είδαμε ακόμη την ΕΠΣ να μπλέκεται σε δικαστικές περιπέτειες, να κάνει απολογιστική γενική συνέλευση στην Ορεστιάδα χωρίς λογιστικά βιβλία για το 2012 (!!!) και να χαρακτηρίζεται για ακόμη μια φορά από την έλλειψη οργάνωσης και προγραμματισμού.
Είδαμε ακόμη ανεξήγητες σε κάποιες περιπτώσεις αναβολές αγώνων, κακές διαιτησίες σε καθοριστικά παιχνίδια αλλά και σοβαρά επεισόδια (όπως στο ντέρμπι της Εξώπολης ανάμεσα σε Καππαδοκία και Ορέστη Ορεστιάδας).
Είδαμε να διεξάγονται επιστημονικές ημερίδες, όπως αυτή του Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης για τον επαγγελματικό αθλητισμό, και να μην υπάρχουν εκπρόσωποι των τοπικών σωματείων για να καταθέσουν τις προτάσεις τους!
Μια ακόμη χρονιά έκλεισε για το ποδόσφαιρο του Έβρου και θα μπορούσε κάλλιστα να αναρωτηθεί κανείς αν ήταν καλύτερη από την προηγούμενη, αν μας έκανε σοφότερους ή αν ανάγκασε όσους έχουν τις τύχες τους να προβληματιστούν για την κατάστασή του.
Υπάρχει προοπτική για το ποδόσφαιρο του Έβρου; Υπάρχει διάθεση από τους παράγοντες ειδικά της Αλεξανδρούπολης, να ξεφύγουν από τα συμφέροντα των ομάδων τους (πάνω από 30 ομάδες στην ευρύτερη περιοχή της Αλεξανδρούπολης) και να συμπλεύσουν για τη δημιουργία μιας ενιαίας και ισχυρής ομάδας, που θα αγωνίζεται σε επαγγελματικές κατηγορίες; Υπάρχει διάθεση από την τοπική ΕΠΣ για ουσιαστική αναβάθμιση του τοπικού ποδόσφαιρου; Γιατί μειώνεται κάθε χρόνο ο αριθμός των ταλέντων που βγαίνουν από τις ομάδες του Έβρου; Πώς θα πειστεί ο φίλαθλος κόσμος των ομάδων του Έβρου και ειδικά της Αλεξανδρούπολης να επιστρέψει στα γήπεδα; Θα δημιουργηθούν άρτιες γηπεδικές εγκαταστάσεις;
Για τη σημερινή κατάσταση στο εβρίτικο ποδόσφαιρο σίγουρα οι ευθύνες είναι πολλές, το ζήτημα είναι το αν υπάρξει η πραγματική βούληση από όσους το απαρτίζουν για να προσπαθήσουν να του χαρίσουν τη χαμένη του αίγλη. ΕΠΣ, ομάδες, παράγοντες, ΜΜΕ και τοπικές Αρχές θα πρέπει να αναλογιστούν το μερίδιο ευθύνης τους και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για ένα κοινό σκοπό: την αναβάθμιση του τοπικού ποδόσφαιρου. Μπορούν. Θέλουν, όμως, πραγματικά;
