ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ εξελίξεις μπήκε το 2025 για τον ΑΟΞ, καθώς μέσα στον Ιανουάριο είχαμε όχι μία, όχι δύο αλλά τρεις σημαντικές αποφάσεις – έτερον εκάτερον αν δεν έλαβαν την δέουσα προβολή από τα υπόλοιπα ΜΜΕ πλην του ThrakiSportS. Αν και όπως πληροφορούμαι, υπάρχει και μια ακόμα, από πέρυσι ωστόσο αυτή, που όταν δημοσιοποιηθεί θα ανατρέψει πολλά από όσα ξέραμε μέχρι σήμερα και θα έπρεπε να προκαλέσει… επανάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλά πάμε στοίχημα ότι ακόμα και τότε, εν τέλει δεν θα γίνει τίποτα, για αυτό και καθυστερείτε από όλες τις πλευρές η δημοσιοποίησή της;
ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΗ απόφαση, αυτήν της περασμένης Παρασκευής, τελευταίας ημέρας του Ιανουαρίου, ο πρώην ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Ξάνθη Μπιλ Πάπας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 7 ετών επειδή έχει αφήσει απλήρωτους τους υπαλλήλους της ΠΑΕ Ξάνθη. Αναμενόμενη εξέλιξη για όσους διαβάζουν τακτικά το ThrakiSportS και έχουν παρακολουθήσει με αντικειμενικό τρόπο το θέμα, αφού τους χρωστάει δεδουλευμένα, δώρα, επιδόματα. Και εφόσον δεν τους πληρώσει, που δύσκολα θα το κάνει με δεσμευμένους όλους του τους λογαριασμούς και τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αυστραλία, δεν θα γλιτώσει την στενή, αν φυσικά εντοπιστεί. Γιατί όλα δείχνουν ότι τα ίχνη του έχουν χαθεί. Πάντως, όπως διευκρινίστηκε και στο σχετικό ρεπορτάζ, η απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ξάνθης είναι άμεσα εκτελεστή, ακόμα και αν ασκηθεί έφεση από τον κατά κόσμον Βασίλη Παπαδημητρίου, πράγμα που σημαίνει ότι αν εντοπιστεί από την Αστυνομία ο «άφαντος» Μπιλ, θα πρέπει να οδηγηθεί στον Κορυδαλλό ή σε κάποιο αντίστοιχο σωφρονιστικό ίδρυμα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΗ πολύωρη διαδικασία στο δικαστικό μέγαρο της Ξάνθης, αίσθηση προκάλεσε πάντως το γεγονός ότι ανάμεσα στους περίπου 20 υπαλλήλους που υπήρχαν στο μισθολόγιο της ΠΑΕ, υπήρξαν κάποιοι που δεν έχουν λαμβάνειν καθώς έχουν πληρωθεί κανονικά. Πως γκένεν αυτό, που έλεγε και ο μέγας Πάτρικ Ογκουνσότο; Οι κακές γλώσσες λένε ότι έχοντας inside ενημέρωση, κατάφεραν να προχωρήσουν σε δεσμεύσεις επιχορηγήσεων που θα έρχονταν στην ΠΑΕ Ξάνθη, πριν αυτή πτωχεύσει και πριν αυτές προλάβουν έστω να εκταμιευθούν απο την ομάδα, με αποτέλεσμα αυτοί, υψηλόμισθοι στην πλειοψηφία τους, να προλάβουν να πάρουν τα λεφτουδάκια τους, ουσιαστικά σε βάρος της πλειοψηφίας των χαμηλόμισθων υπολοίπων συναδέλφων τους, που… έμειναν στον άσσο.
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ που έμειναν απλήρωτοι και εμφανίστηκαν μάλιστα ως μάρτυρες κατηγορίας) στο δικαστήριο του Μπιλ Πάπας ήταν και το τεχνικό δίδυμο των Νίκου Κεχαγιά και Αλέκου Μαλαδένη, που αυτήν την περίοδο βγάζουν το ψωμάκι τους στον πρωτοπόρο της Γ’ Εθνικής Νέστο Χρυσούπολης, όσο για εκείνους τους λίγους, μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού, που πρόλαβαν να πάρουν χρήματά τους, σε βάρος ουσιαστικά των συναδέλφων τους; Μου περιγράφουν ότι όσοι βρέθηκαν στα δικαστήρια, γιατί υπήρξαν και εκείνοι που δεν εμφανίστηκαν, κάθονταν μόνοι σε μια… γωνία, λες και ήταν τιμωρία. Λογικό, αφού τέτοιες συμπεριφορές της καταδικάζει και εν τέλει τις ξεβράζει η ίδια η κοινωνια.
ΑΥΤΗ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ήταν το δεύτερο ποινικό που αφορούσε την ΠΑΕ Ξάνθη στα θρακιώτικα δικαστήρια μέσα στον περασμένο μήνα. Δυο εβδομάδες πριν είχαν καθίσει στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Θράκης στην Κομοτηνή οι Πανόπουλος, Συγγελίδης, Πιαλόγλου, Επιτρόπου κλπ – που όλοι τους αθωώθηκαν πανηγυρικά για την περίφημη μεταβίβαση της ΠΑΕ Ξάνθη από την Βιαμάρ (των Πανόπουλου και Συγγελίδη) στην Insports (επίσης των Πανόπουλο και Συγγελίδη). Η υπόθεση είχε φτάσει στην δικαστική αίθουσα μετά το προ πενταετίας πόρισμα της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού, το οποίο είχε ουσιαστικά καταδικάσει σε υποβιβασμό της Ξάνθη αλλά ταυτοχρόνως είχε αποσταλεί και στον εισαγγελέα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΗ διαδικασία αυτής της υπόθεσης πάντως προκύπτουν και άλλες ενδιαφέρουσες ειδήσεις, σαν και αυτήν που φωτογραφίζω στο ξεκίνημα της σημερινής μου παρέμβασης. Τα χρόνια περνούν, ο φίλαθλος κόσμος της Ξάνθης μαραζώνει βλέποντας την ομάδα να βολοδέρνει τα τελευταία χρόνια στα τοπικά, ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι που δεν έχουν ξεχάσει – και πως να ξεχάσουν, αφού ταλαιπωρούνται ακόμα από την υπόθεση της φερόμενης πολυϊδιοκτησίας. Με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την συνέχεια.
Η ΤΡΙΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ απόφαση που είχαμε μέσα στον Ιανουάριο σε σχέση με τον ΑΟΞ ήταν αυτή που εκδόθηκε από το CAS σε σχέση με την υπόθεση Βασίλιεφ. Πρόκειται για εξαιρετικά σημαντική νομική νίκη όχι απλά της Ξάνθης αλλά όλου του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, αφού ουσιαστικά θεσπίζει ασπίδα προστασίας στα μητρικά ερασιτεχνικά σωματεία για πιθανά χρέη που δημιουργήθηκαν την περίοδο που οι ομάδες συμμετείχαν ως ΠΑΕ στα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Η νίκη αυτή δεν ήταν αυτονόητη, για αυτό και έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν στην Ξάνθη. Απλά δεν έχουν καταλάβει τη σημασία της και οι υπόλοιπες ομάδες ανά την χώρα, να ανάψουν λαμπάδες σε Ψωμά και Γιαλάογλου και να στείλουν και τίποτα φιλέματα στην Ξάνθη, γιατί σε διαφορετική μοίρα όλοι θα έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ τώρα.
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΤΕ τι εννοώ, δυο μεγάλες ΠΑΕ της Super League, η ΑΕΚ και ο ΟΦΗ, έχουν αρχίσει βολιδοσκοπώντας και τον δικηγόρο που έτρεξε την υπόθεση για την Ξάνθη, να “ψάχνονται” για το ενδεχόμενο να προσφύγουν και αυτοί στο CAS για παρόμοιες – αν και όχι ίδιες ακριβώς, περιπτώσεις χρεών. O OΦΗ έχασε την υπόθεση για χρέη προς τον Μπούρμπο στο Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ και προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια, κίνηση που όμως μπορεί να οδηγήσει στην αποβολή της ομάδας, για αυτό και εκτιμάται ότι θα την πάρει πίσω. Η ΑΕΚ από την πλευρά της έχει ανοιχτό το θέμα με τον Παντελή Καφέ, η προσφυγή του οποίου στο Διαιτητικό Δικαστήριο θα συζητηθεί το επόμενο διάστημα. Και οι δύο ομάδες, που δεν θέλουν να αναλάβουν οφειλές από τις “πρώην ΠΑΕ” στο πλαίσιο της “αθλητικής διαδοχής” και έχουν βολιδοσκοπήσει δικηγόρους που έχουν γνώση της νομολογίας του CAS προκειμένου να διερευνήσουν τις πιθανότητες δικαίωσης σε περίπτωση που προσφύγουν. Η ουσιώδης διαφορά βέβαια σε σχέση με την δικαίωση της Ξάνθης, είναι ότι εδώ μιλάμε για ΠΑΕ και όχι για ερασιτεχνικά σωματεία.
* * * * *
ΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ οφείλει διακριτικά να της παρακολουθεί και ο Πανθρκικός, αφού αν ανέβει στην Super League 2 θα αναβιώσουν τα χρέη που είχε η ομάδα τα χρόνια που μετείχε στα επαγγελματικά πρωταθλήματα και μέχρι να αποσύρει την συμμετοχή της από αυτά, τέτοιες μέρες του 2017. Στην Κομοτηνή λένε ότι θέλουν πολύ την άνοδο και έχουν υπολογίσει ότι το κόστος από αυτήν την αναβίωση των χρεών δεν θα είναι μεγαλύτερο από το μπάτζετ της φετινής χρονιάς, το οποίο προφανώς και θα μπορεί να καλυφθεί, ενώ επισημαίνουν επίσης ότι θα μπορεί να διακανονιστεί. Ωραία βέβαια όλα αυτά, αλλά για να έχουν νόημα θα πρέπει και η ομάδα να κάνει το χρέος της και να κατακτήσει το πρωτάθλημα, κάτι που μόνο βέβαιο δεν είναι μετά τις εμφανίσεις των τελευταίων ημερών. Άλλωστε, όπως έγραψε και ο ΚομΜπακ, η άνοδος πλέον δεν είναι στο χέρι του Πανθρακικού, αφού πλέον δεν εξαρτάται μόνο από τα δικά του αποτελέσματα αλλά θέλει και στραβοπατήματα των άλλων – και της Χρυσούπολης και της Καλαμαριάς.
ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ήταν σε αυτήν την κατάσταση οι Κομοτηναίοι αν δεν είχαν φάει αυτό το -6 από την Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ, το οποίο επικυρώθηκε πλέον και από την Εφέσεων. Στο CAS οι Κομοτηναίοι δεν προσέφυγαν, αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι με βάση τη νομολογία θα είχαν ελπίδες να πάρουν έστω τους 3 από τους 6 βαθμού πίσω. Η γκάφα αυτή αλλά και τα απανωτά κουλουράκια στα εντός έδρας ματς, έχουν φέρει ξανά γκρίνια στην ομάδα, η οποία πλέον αγγίζει ολοένα και περισσότερο την διοίκηση. Μάλιστα, πρώην στέλεχος αυτής – και μάλιστα κορυφαίο, πολυυυ κορυφαίο – έχει βγει ανοιχτά και δηλώνει ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να βγει η ομάδα σε άλλη κατηγορία γιατί κάποιοι θα χάσουν την καρέκλα τους, το μεροκαματάκι τους και το νταηλίκι τους, που το παίζουν κάποιοι στην πόλη». Αλλά επειδή μαθαίνω ότι η συγκεκριμένη τοποθέτηση (που μεταξύ μας, θα μπορούσε να βρει ευήκοα ώτα όχι μόνο στo ποδόσφαιρο αλλά και σε άλλα αθλήματα ούτε μόνο στην Κομοτηνή αλλά σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Θράκης, από την Ορεστιάδα και την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Ξάνθη) αποτελεί αντικείμενο διερεύνησης και επικείμενου άρθρου του Πολύφημου Ροδίτη, σταματάω εδώ με τα της γκρίνιας στην Κομοτηνή και περνάω σε μερικές πικάντικες αποκαλύψεις σε σχέση με την δικαστική απόφαση για το -6.
ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ λοιπόν ήταν λίγο ως πολύ προδιαγεγραμμένη, έτερον εκάτερον αν με τα νομικά του τερτίπια ο Βασίλης Γκαγκάτσης κατάφερε να κερδίσει λίγο χρόνο. Επειδή πολλοί αναρωτιούνται γιατί ο Πανθρακικός δικαιώθηκε την πρώτη φορά από την Εφέσεων αλλά όχι την δεύτερη, θα σας πω ότι την πρώτη φορά η Εφέσεων δεν μπήκε ποτέ να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης. Όπως έμαθα μάλιστα, και το αναφέρω γιατί έχει την πλάκα του, οι εφέτες διαπίστωσαν ότι η πρώτη απόφαση για το -6 στον Πανθρακικό έσφαλε γιατί αν και ζητήθηκε αναβολή από τους Κομοτηναίους λόγω απουσίας του δικηγόρου τους Βασίλη Γκαγκάτση σε άλλο δικαστήριο στην Λαμία, αίτημα στο οποίο συναινούσε και ο Χάρης Γρηγορίου, δικηγόρος της Χρυσούπολης και της Καλαμαριάς, οι δικαστές της Πειθαρχικής όχι μόνο δεν έδωσαν την αναβολή αλλά όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συζήτησης, έλαβαν την απόφαση τους να προχωρήσουν στην εκδίκαση και προχώρησαν σε αυτήν… ένα τέταρτο πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της δίκης. Για να καταλάβετε, η συζήτηση ενώπιον της Πειθαρχικής επρόκειτο να αρχίσει στις τέσσερις και η απόφαση των δικαστών ελήφθη, όπως φαίνεται στα έγγραφα, στις 3.45!
ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΝΩ σε αυτό ο Γκαγκάτσης ισχυρίστηκε ότι ακόμα και αν ο ίδιος… διακτινιζόταν και κατάφερνε τελικά να φτάσει στα γραφεία της ΕΠΟ, δεν θα ακουγόταν ποτέ η θέση του Πανθρακικού αφού η δίκη έγινε πριν την ώρα της. Εν μέρει σας είχα αποκαλύψει μερικά πραγματάκια στο προηγούμενο σημείωμά μου, δυο μήνες πριν αλλά πλέον μπορώ να σας αποκαλύψω περισσότερα. Κάπως έτσι, λοιπόν, πέτυχε ο Βασιλομπίλαρος η Εφέσεων να ακυρώσει την πρώτη απόφαση για το -6, αλλά η υπόθεση επεστράφη στην Πειθαρχική της ΕΠΟ για επανεξέταση και όλα πήραν τον δρόμο τους. Μια ελπίδα θα είχε ο Πανθρακικός να γλιτώσει την αφαίρεση των βαθμών, να έβλεπε την Καλαμαριά και τον Νέστο στο πέρασμα των αγωνιστικών να χάνουν βαθμούς έτσι ώστε να μην έχουν έννομο συμφέρον όταν θα γινόταν το δικαστήριο, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε, κάτι τέτοιο όχι απλά δεν συνέβη αλλά πλέον Χρυσούπολη και Καλαμαριά είναι χάρη σε αυτό το -6 πάνω από τον Πανθρακικό αυτή τη στιγμή, στην κούρσα για τον τίτλο. Μια κούρσα που έχει πολλαπλή σημασία, γιατί όποιος δεν τα καταφέρει φέτος, θα είναι πολλαπλά δύσκολο να πετύχει την άνοδο του χρόνου, όταν αφενός θα έχουν προστεθεί στην Γ’ Εθνική ομάδες όπως ο ΑΟΞ, η Δόξα Δράμας και πιθανά η Καβάλα που κινδυνεύει με υποβιβασμό από την SL2, αφετέρου ο πρωταθλητής δεν θα ανεβαίνει πλέον απευθείας στην SL2 αλλά θα έχει να δώσει μπαράζ ανόδου με τους πρωταθλητές των άλλων ομίλων.
* * * * *
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ πολυέχει αντιληφθεί τι θα συμβεί του χρόνου, δεσμεύομαι να προσπαθήσω όσο γίνεται να το ξεδιαλύνω στο επόμενο σημείωμα, αν στο μεταξύ δεν αντιληφθούν στην ΕΠΟ ότι το νέο σύστημα που πάνε να λανσάρουν από τη νέα χρονιά είναι τόσο… μπερδευτικό, που αμφιβάλλω αν το έχουν καταλάβει και οι ίδιοι που το έχουν φτιάξει. Εσείς για την ώρα μείνετε στο ότι φέτος ο κάθε πρωταθλητής από τους τέσσερις ομίλους ανεβαίνει απευθείας στα επαγγελματικά σαλόνια και ότι επίσης έχουμε υποβιβασμό στα τοπικά όσων ομάδων τερματίσουν από την 12η θέση και κάτω (δηλαδή αν ολοκληρωνόταν τώρα το πρωτάθλημα θα έπεφταν και η Αλεξανδρούπολη και το Αβατο, για αυτό και αποκτά ιδιαίτερη αξία το ματς Άβατο-Πανθρακικός το Σάββατο), ενώ η αντικατάστασή τους θα γίνει από μπαράζ μεταξύ των πρωταθλητών ΕΠΣ από τα οποία θα ανέβουν περίπου οι μισές ομάδες (άρα ούτε ο ΑΟΞ ούτε η Δόξα ούτε οι υπόλοιποι έχουν εξορισμού ανέβει στη Γ’ Εθνική).
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΟΜΩΣ με σχετική ασφάλεια να σας πω είναι ότι στην ΕΠΟ έχει ανοίξει για τα καλά μια συζήτηση για αναδιάρθρωση όλων των κατηγοριών, η οποία αυτήν την περίοδο συζητείται σε επίπεδο Επιτροπής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου αλλά θα περάσει οσονούπω και σε αυτήν του Ερασιτεχνικού. Η πρόταση που αν προχωρήσει, δεν ξέρω αν θα εφαρμοστεί άμεσα ή από του χρόνου, αλλά προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται, είναι να έχουμε μια Α’ Εθνική που θα λέγεται Super League 1 με 16 ομάδες (από 14 που έχει σήμερα) και μια Super League 2 που θα είναι σε έναν ενιαίο όμιλο και επίσης θα έχει επιθυμητά μόνο 16 ομάδες. Επειδή αν συμβεί αυτό θα γίνει σφαγή όπως καταλαβαίνετε, σκέφτονται να επαναθεσπιστεί μια ημιεπαγγελματική – ημιερασιτεχνική Β’ Εθνική που θα έχει δυο ομίλους, Βόρειο και Νότιο, ώστε έτσι να αποκατασταθεί και αυτό το περίεργο σύστημα που έχουμε τώρα, που από την Α1 (λεγε με SL1) και την… Α2 (SL2) πάμε κατευθείαν στην Γ’ Εθνική χωρίς να μεσολαβεί Β’. Εφόσον προχωρήσουν έτσι τα πράγματα, πιθανά και στην Γ’ Εθνική να αυξηθούν κι άλλο οι όμιλοι, από τέσσερις φέτος και έξι του χρόνου, σε 8, 10 ή ακόμα και 12, αναβιώνοντας ουσιαστικά το προ 15ετίας Περιφερειακό Πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής. Αλλά όλα αυτά είναι ακόμα σχέδια – και ως γνωστόν στην Ελλάδα όπου “ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”, ενίοτε τα σχέδια γίνονται απλά για να μένουν σχέδια…
