Μπορεί να μην έχει ανακοινωθεί επισήμως από τον ΑΟΞ, ωστόσο είναι κοινο μυστικό στους παροικούντες στο νέο γήπεδο του ΑΟΞ (και όχι πλέον στα εγκατελειμένα Πηγάδια) ότι πίσω και από τα δύο logo που τέθηκαν προ ψηφοφορία βρίσκεται ένας γνωστός επαγγελματίας Ξανθιώτης designer, ο Γιώργος Κράλλης.
Είναι αυτός που σχεδίασε το νέο έμβλημα, αφού πρώτα πειραματίστηκε αρκετές φορές και παρουσίασε και αρκετά ακόμα πέραν των δύο που τέθηκαν σε ψηφοφορία, πάντα με τον Δημόκριτο τον Αβδηρίτη σε πρώτο πλάνο. Για τον Κράλλη η σχεδίαση του έου σήματος του ΑΟΞ ήταν μια πρόκληση αλλά έχει αντιμετωπίσει πολλές ακόμα στη ζωή του.
Γεννήθηκε στη Χαλκίδα αλλά μεγάλωσε στην Ξάνθη. Το 2001 αποφοίτησε από το τμήμα γραφιστικής στο ΙΕΚ Τριανδρίας στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα ασχολήθηκε με το 3D animation, κάτι που κάνει μέχρι και σήμερα σε επαγγελματικό επίπεδο. Εδώ και μερικά χρόνια ωστόσο ασχολείται και με τις παραγωγές βίντεο. Δουλειές του έχουν δημοσιευθεί σε δεκάδες ιστοσελίδες αλλά και περιοδικά τόσο του εξωτερικού όσο και της Ελλάδας, του καλλιτεχνικού χώρου. Μάλιστα έχει λάβει μέρος και σε δύο παγκόσμιους διαγωνισμούς 3D art κερδίζοντας και τις δύο φορές το 3ο βραβείο.
Αυτες θεωρεί και τις κορυφαίες στιγμές της επαγγελματικής του πορείας. «Κατά καιρούς γινόντουσαν διαγωνισμοί 3D art με συμμετοχές τεράστιων ονομάτων από όλο τον κόσμο. Πολλοί από τους συμμετέχοντες προερχόμασταν από τον χώρο του κινηματογράφου, διαφημιστικών παραγωγών αλλά και παιχνιδιών. Αποφάσισα να λάβω μέρος σε δύο από αυτούς τους διαγωνισμούς. Το γεγονός πως και στους δύο κατάφερα να πάρω την τρίτη θέση ανάμεσα σε χιλιάδες συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο, κι έτσι να ακουστεί η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Ξάνθη, με έκανε να νιώσω σχεδόν έτσι όπως ένοιωσα με τα 2 γκολ που είχα βάλει όταν έπαιζα για την τάξη μου», έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξη που είχε παραχωρησει το 2020 στο peoplenews.
Στην ίδια συνέντευξη, όταν νωρίτερα είχε ρωτηθεί για μια ευτυχισμένη παιδική στιγμή που θυμάται, είχε αναφέρει: «Πέμπτη δημοτικού και παίζουμε μπάλα με αντίπαλο σχολείο. Οι αγώνες με αντίπαλα σχολεία είχανε τότε τεράστια ένταση. Εγώ δεν ήμουν και από τα πιο διαδεδομένα παιδιά που θα έβαζε κάποιος στην ομάδα του και γενικά σε τέτοιους αγώνες δεν με βάζανε σχεδόν ποτέ να παίξω. Εκείνη τη μέρα όμως λόγω απουσίας ενός συμμαθητή, μπήκα εγώ στη θέση του. Κατάφερα και έβαλα 2 γκολ χαρίζοντας στην τάξη μου τη νίκη. Όλη την υπόλοιπη μέρα τα παιδιά φώναζαν το όνομα μου. Πώς να μην σου μείνει αξέχαστη μια τέτοια στιγμή?».
Από το 2010 μέχρι και σήμερα διατηρεί στην Ξάνθη τη δική του εταιρεία, την Polygnome, η οποία προσφέρει υπηρεσίες γραφιστικής και 3D. Πίσω στη δεκαετία του ’90 ωστόσο είχε ασχοληθεί ενεργά με τη μουσική και ήταν μάλιστα βασικό μέλος του συγκροτήματος των «Ψόφιων Κοριών» που έκανε μεγάλο γκελ στην ροκ και εναλλακτική ροκ σκηνή, κυρίως με το τραγούδι «Γύρισε στη φύση». Από εκείνη την εποχή ξεχωρίζει την πιο υπέροχη στιγμή που θυμάται στη ζωή του με τους φίλους του:
«Σίγουρα η πρώτη μου συναυλία με το συγκρότημα που έπαιζα τους «Ψόφιους Κοριούς». Ήμουνα ο μπασίστας του συγκροτήματος και τότε η ροκ σκηνή γενικά, ήτανε στα καλύτερά της. Πριν ενταχθώ στο δυναμικό της μπάντας, ήμουν κάποιος που απλά έπαιζε μπάσο μόνος του στο σπίτι του καθαρά για λόγους προσωπικής τρέλας με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Έτσι όταν μου έγινε η πρόταση από τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας, η χαρά μου ήταν μεγάλη μιας και το συγκρότημα είχε κάνει ήδη πολύ μεγάλο όνομα σε όλη τη χώρα με συμβόλαια, ραδιοφωνικές επιτυχίες, συναυλίες και άλλα τέτοια. Εκτός από χαρά όμως όλο αυτό μου έβγαζε και άγχος. Που πάω να μπλέξω εγώ σε κάτι τέτοιο? Θα έπρεπε από εκεί που έπαιζα καθαρά για εμένα μόνος μου στο σπίτι, να εμφανίζομαι σε μεγάλες συναυλίες. Για να με ξεαγχώσουν κάπως τα παιδιά μου είπανε πως η πρώτη μας συναυλία θα είναι κάπως χαλαρή. Η πρώτη συναυλία μαζί τους, έγινε στο Camel, το μεγαλύτερο ροκάδικο της Αθήνας σε ένα κοινό 2000 ατόμων. Θυμάμαι όμως παρόλο το άγχος, ότι το χαρήκαμε τόσο πολύ είχαμε τέτοια ένταση και το απόλαυσε και ο κόσμος που ήρθε να μας ακούσει. Από τότε δεν ξαναπίστεψα κανέναν τους για τις συναυλίες που ακολούθησαν».
Η συνέχεια έχει επίσης ενδιαφέρον. «Ήτανε το 2000 όπου είχα ξεκινήσει τις σπουδές μου στο ΙΕΚ Ξάνθης στο τμήμα γραφιστικής. Παράλληλα όμως ως μέλος του συγκροτήματος τους ψόφιους κοριούς και με τα υπόλοιπα μέλη του, φοιτώντας και αυτοί στην Ξάνθη, κάναμε τις συναυλίες μας σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Όμως, κάποια στιγμή οι σπουδές τους τελείωσαν και έπρεπε να γυρίσουν ο καθένας στην πόλη του. Έτσι πήραμε την απόφαση να φτιάξουμε μια κοινή έδρα και να μείνουμε στην ίδια πόλη όλοι μαζί, κάτι που θα βοηθούσε πολύ και στην μετέπειτα καριέρα μας ως μουσικοί. Έτσι πήρα μεταγραφή για το ΙΕΚ Θεσσαλονίκης στην Τριανδρία όπου έμεινα για τα επόμενα 2 χρόνια μέχρι να αποφοιτήσω».
Πάντως γρηγορα επέστρεψε και… άρχισε να απογοητεύεται. Πότε συνέβη αυτό; «Όταν έφυγα από την παιδική ηλικία και πέρασα στην ενηλικίωση και άρχισα να καταλαβαίνω πλέον σφαιρικά το πώς λειτουργεί η πλειοψηφία του κόσμου και του πολιτικού συστήματος και ειδικά στη χώρα μας. Γενικά με ενοχλεί αφάνταστα ο ατομικός τρόπος σκέψης και δυστυχώς εμείς οι Έλληνες το έχουμε πολύ αυτό και πιστεύω είναι κομμάτι της παθογένειας της χώρας μας».
Πλέον ζει ευτυχισμένος, ερωτευμένος με την κόρη του την Βασιλική, οι στιγμές με την οποία δεν συγκρίνονται με τίποτα και είναι μακράν οι ορφότερες της ζωής του. Όσο για το μέλλον; «Διαβάζω και βλέπω ειδήσεις και γενικά μέσα από όλα αυτά καταλήγω να βλέπω τεράστιες αδικίες και άνισες μεταχειρίσεις, που συνήθως προέρχονται από την πολιτική σκηνή και σχόλια του κόσμου από κάτω να λένε για τους υπεύθυνους, “υπομονή και έρχεται η ώρα σας”. Ε, λοιπόν, αυτή την ώρα περιμένω, αν και εφόσον έρθει ποτέ. Υπάρχει τόση αδικία εκεί έξω. Δεν γίνεται να μην λογοδοτήσουν όλοι αυτοί που την προκαλούν και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις, η ίδια η δικαιοσύνη να κάνει τα στραβά μάτια. Εδώ να σημειώσω πως αυτό που λέει ο λαός μας, πως έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη, εμένα μου ακούγεται ανέκδοτο. Ναι, αυτή τη στιγμή είναι που περιμένω πως και πως».
Περιμένοντας πάντως, συνεχίζει πέρα από τα σχέδια να φωτογραφίζει οτιδήποτε ενδιαφέρον βρει στο διάβα του (χαρακτηριστικές οι εικόνες που έχει τραβήξει από την παρέλαση για την 100η επέτειο απελευθερωσης της Ξάνθης, από την φύση της Ξάνθης αλλά και από όμορφα σημεία της πόλης) και φυσικά να ετοιμάζει τα όμορφα βίντεό του. Πολλά από τα οποία αποτελούν την καλύτερη διαφήμιση για την πόλη του, την Ξάνθη μας…
