Μνήμες ευχάριστες και νοσταλγικές, για τους Κομοτηναίους και όχι μόνο, πρoσέφερε η επαναπροβολή από την ΕΡΤ2, του επεισοδίου των θρυλικών «Παιχνιδιών χωρίς Σύνορα», όπου είχε λάβει μέρος και είχε αναδειχθεί νικήτρια η ομάδα του Δήμου Κομοτηνής.
Ήταν ακριβώς 25 χρόνια πριν, το 1998, όταν η Κομοτηνή κατάφερνε να κατακτήσει την πρωτιά στο Τρέντο της Ιταλίας και να γίνει η τρίτη μόλις ελληνική πόλη, μετά από τη Ρόδο και την Πάτρα, που πετύχαινε νίκη για τη χώρα μας στα δημοφιλή «Παιχνίδια χωρίς Σύνορα».
Ποιοι εκπροσώπησαν την Κομοτηνή στο Τρέντο
Τα «χρυσά» παιδιά εκείνης της ομάδας ήταν οι Λίνα Νικητοπούλου, Θοδωρής Ευθυμίου, Ράνια Ματσούκα, Βασίλης Σπαδούρος, Μάγδα Τσιότσιου, Κώστας Κωνσταντίνου, Λία Γερμανού, Αλέξανδρος Ιωαννίδης, Δήμητρα Παπαδάτου, Δημήτρης Γιαννικόπουλος, Νατάσσα Μεσσήνη και Αρχοντής Εξακοΐδης. Επικεφαλής της αποστολής και προπονητής της ομάδας ήταν ο Θοδωρής Μπαμπαρούτσης, ο οποίος είχε στο πλευρό του την Άνυ Χρόνη και τον Ιώαννη Θεοδωρακάκη. Την ελληνική αποστολή συνόδευαν, μεταξύ άλλων, ο αείμνηστος Δήμαρχος Κομοτηνής, Γιώργος Παπαδριέλλης, και ο τότε Αντιδήμαρχος, Βασίλης Κυπριανίδης.
Ποια ήταν τα «Παιχνίδια χωρίς Σύνορα»
Τα «Παιχνίδια χωρίς Σύνορα» ήταν ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ραδιοτηλεόρασης (EBU), το οποίο ξεκίνησε το 1965 ως η διεθνής εκδοχή του γαλλικού προγράμματος Intervilles. Η ιδέα ανήκε στον Στρατηγό Σαρλ ντε Γκωλ και είχε ως στόχο τη συμφιλίωση των νέων της μεταπολεμικής Ευρώπης, μέσα από ευρηματικά παιχνίδια στα οποία διαγωνίζονταν δήμοι και κοινότητες από διαφορετικές χώρες.
Το 1965 τα «Παιχνίδια χωρίς Σύνορα» ξεκίνησαν με τη συμμετοχή τεσσάρων χωρών (Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία). Η τεράστια επιτυχία του προγράμματος κίνησε το ενδιαφέρον συμμετοχής πολλών ακόμα χωρών, με αποτέλεσμα το 1979 να λάβουν μέρος για πρώτη φορά οκτώ χώρες συνολικά. Το ρεκόρ αυτό καταρρίφθηκε το 1994, με τη συμμετοχή εννέα χωρών.
Μετά από 18 έτη, τα «Παιχνίδια χωρίς Σύνορα» σταμάτησαν το 1983, αλλά επανήλθαν στις τηλεοπτικές οθόνες το 1988. Έως και το 1982 οι εκπομπές μεταδίδονταν ζωντανά μέσω του δικτύου της EBU στις χώρες που συμμετείχαν, ενώ από το 1988 η εκπομπή προβάλλονταν μαγνητοσκοπημένη.
Το 1996 αποτελεί μία κρίσιμη χρονιά για τα «Παιχνίδια χωρίς Σύνορα», καθώς συνέβησαν ριζικές αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής του προγράμματος. Προκειμένου να μετριαστεί το υψηλό κόστος της παραγωγής, ανατέθηκε η διοργάνωση όλων των εκπομπών κάθε χρονιάς σε μία και μόνο χώρα, την Ιταλία, με εξαίρεση το 1997, όταν όπου 9 εκπομπές διοργανώθηκαν στην Ουγγαρία και ο τελικός της χρονιάς στην Πορτογαλία. Φαίνεται όμως ότι αυτή η αλλαγή δεν συνέβαλε θετικά στην εξέλιξη του προγράμματος, καθώς το 2000 αποφασίστηκε αρχικά η αναβολή και στη συνέχεια η οριστική διακοπή του.
Στις 4 Ιουνίου 2007 ξεκίνησε συλλογή υπογραφών μέσω του διαδικτύου, με αίτημα την επιστροφή των «Παιχνιδιών χωρίς Σύνορα». Το αίτημα θα παραδοθεί στους υπευθύνους της EBU, καθώς επίσης και σε εθνικούς τηλεοπτικούς φορείς. Ωστόσο, η EBU ακύρωσε την προγραμματισμένη επαναφορά του προγράμματος, λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής.
Μεταξύ των ετών 1965 και 1999, 20 χώρες συμμετείχαν συνολικά στις 30 διοργανώσεις των «Παιχνιδιών χωρίς Σύνορα» (αν θεωρήσουμε ως ξεχωριστές τις συμμετοχές της Ουαλίας και της Τσεχοσλοβακίας). H Ελλάδα μέρος έλαβε για πρώτη φορά το 1993, ενώ ήταν παρούσα στις επτά τελευταίες διοργανώσεις, μέχρι το 1999. Συνολικά, η Ελλάδα σημείωσε τρεις νίκες, αλλά καμία σε τελικό: Με τη Ρόδο το 1995 στο Μιλάνο, με 62 βαθμούς, και την Πάτρα, πάλι το 1995 στη Μάλτα, με 59 βαθμούς, ενώ η τρίτη νίκη ήταν από την Κομοτηνή στο Τρέντο της Ιταλίας, το 1998, με 83 βαθμούς.
