Ήταν 31 Μαρτίου 1987 όταν λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι, έξω από το χωριό Λιβερά της Ξάνθης, στα στενά του Νέστου, δυο αμαξοστοιχίες μια επιβατική και μια εμπορική συγκρούστηκαν μετωπικά και εκτροχιάστηκαν.
Δύο από τα βαγόνια του εμπορικού τραίνου που μετέφερε 50 τόνους μαζούτ έπιασαν φωτιά και μεγάλη ποσότητα πετρελαίου κατέληξε στα νερά του Νέστου.
Ο απολογισμός; Τέσσερις άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και άλλοι 30 τραυματίστηκαν. Η κατάσταση θα μπορούσε να ήταν πολύ χειρότερη αν μια ηρωική υπάλληλος του ΟΣΕ δεν θυσίαζε την ζωή της.
Το ένα τραίνο αποτελούνταν από 5 επιβατικά βαγόνια και το άλλο από 28 εμπορικά βαγόνια. Το επιβατικό τραίνο έρχονταν από την Αλεξανδρούπολη ενώ το εμπορικό ξεκινούσε από την Θεσσαλονίκη. Οι δυο αμαξοστοιχίες επρόκειτο να διασταυρωθούν στις 12 το μεσημέρι λίγο έξω από τον σταθμό των Λιβερών ο οποίος διαθέτει δύο γραμμές, μια ευθεία και μια παρακαμπτήριο.
Αντί η επιβατική αμαξοστοιχία να περιμένει στην παρακαμπτήριο γραμμή πέρασε την ειδική διασταύρωση και προχώρησε δύο χιλιόμετρα παρακάτω όπου και συγκρούστηκε σφοδρά με το εμπορικό τραίνο.
Ο επί 31 χρόνια μηχανικός στον ΟΣΕ Ανδρέας Μυλωνάκης ανέφερε στην «Μηχανή του Χρόνου» ότι «επρόκειτο ουσιαστικά για μια νεκρή ζώνη, όπου οι ασύρματοι δεν λειτουργούν».
Το αποτέλεσμα αυτής της σφοδρής μετωπικής σύγκρουσης ήταν να εκτροχιαστούν 5 βαγόνια του εμπορικού ενώ από το επιβατικό εκτροχιάστηκε η αμαξοστοιχία και «τσαλακώθηκε» το πρώτο βαγόνι.
Οι 4 νεκροί που ανέσυραν τα διασωστικά συνεργεία:
Γιάννης Γκεβρέκης, μηχανοδηγός της επιβατικής αμαξοστοιχίας
Γιάννης Καρκούδης, μηχανοδηχός της εμπορικής αμαξοστοιχίας
Θανάσης Τριανταφύλλου, θερμαστής της επιβατικής αμαξοστοιχίας
Λεμονιά Χουτουρίδου, τροχοπεδήτρια.
