Συνέντευξη στη Μάνια Ζαχαριουδάκη
Ο Μανώλης Παπαματθαιάκης την περασμένη Τετάρτη βρέθηκε αντίπαλος με τον Πανθρακικό, τον σύλλογο που μετα τον ΟΦΗ αποτελεί ίσως την ομάδα που έχει περισσότερο μέσα στην καρδιά του. Φιλοξένησε τους Κομοτηναίους με την ομάδα του Αλμυρού, τους απέκλεισε από τη συνέχεια του Κυπέλλου (παίζει την Πέμπτη σε Κρητικό ντέρμπι με τον Αγιο Νικόλαο) αλλά έζησε ιδιαίτερα συγκινητικές στιγμές όταν πιο πριν τιμήθηκε από τους ανθρώπους του Πανθρακικού.
Μάλιστα, τον τίμησαν δυο παλιοί του συμπαίκτες: ο Σάκης Σκουλής και ο Γιώτης Ξενοδοχίδης. Μετά τον αγώνα το στόμα του έσταζε μέλι για τους Πράσινους της Κομοτηνής. Μιλώντας όμως στο ThrakiSportS, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην μεγάλη περιπέτεια που περνά η Ξάνθη, με την οποία έκανε τα πρώτα του βήματα σε επίπεδο Α’ Εθνικής στο πλευρό του Νίκου Καραγεωργίου, αλλά και την γενικότερη κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο με τις συνεχείς αναβολές στην έναρξη των πρωταθλημάτων.
Παιχνίδι πολλών αναμνήσεων αυτή η αναμέτρησή σας με τον Πανθρακικό…
Ελεγα παλαιότερα ότι όποιος βάλει μια φορά την φανέλα του Πανθρακικού, γίνεται για πάντα Πανθρακικός. Εγω προσωπικά αυτό το έχω 100% μέσα μου. Ειναι μια ομάδα που με αγκάλιασε, μια πόλη που με αγκάλιασε και πέρασα καταπληκτικά. Εκανα πάρα πολλούς φίλους και ισχυρούς δεσμούς στην πόλη της Κομοτηνής και την ομάδα. Πάντα πλέον αυτή η ομάδα νομίζω ότι είναι πρώτη μου ομάδα και δεύτερη πατρίδα.
Αλήθεια, πως την είδατε αυτήν την πρώτη σας ομάδα, ως αντίπαλος αυτή τη φορά;
Νομίζω ότι ο Πανθρακικός είναι μια ομάδα που είχε την ατυχία να παίξει σήμερα απέναντι σε έναν πολύ καλό αντίπαλο, όπως θεωρώ ότι είναι η ομάδα μου. Μεσοεπιθετικά έχει ποιότητα. Στο πρώτο ημίχρονο προσπαθήσαν να βάλουν μπροστά τις μπάλες – καί στα μεσοδιαστήματα καί στην ανάπτυξή τους. Γενικά νομίζω ότι είναι μια ομάδα που θα πάει πάρα πολύ καλά.
Οταν λέτε πολύ καλά, μπορεί να χτυπήσει και άνοδο;
Δύσκολο νομίζω φέτος για πρωταθλητισμό. Η ομάδα τώρα χτίζεται. Φάνηκε αυτό και στο μεταξύ μας παιχνίδι, αλλά μου το είπαν και οι άνθρωποί της με τους οποίους μιλάω. Δεν είναι ακόμα έτοιμος για το κάτι παραπάνω. Θέλει μερικά χρόνια για να καταφέρει να ξαναπατήσει στα πόδια του. Είμαι όμως πεπεισμένος ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει στο μέλλον. Εχει το όνομα και την βαριά φανέλα, έχει παίκτες και προπονητές και διοίκηση, κυρίως έχει καλά παιδιά που τρέχουν για την ομάδα, όπως ο Νίκος Μπαχαρίδης, Σάκης Σκουλής και ο Γιώτης Ξενοδοχίδης…
Οι δυο παλιοι σας συμπαίκτες, που σας βράβευσαν μάλιστα και πριν την έναρξη του αγώνα.
Πραγματικά, ήταν μεγάλη τιμή αυτό που έγινε για εμένα. Με συγκίνησαν πολύ.
Τι θυμάστε από εκείνα τα χρόνια;
Το πολύ καλό κλίμα μέσα στην ομάδα αλλά και την σχέση που δημιουργήθηκε συνολικά με την πόλη. Ήρθα στην Κομοτηνή ως φοιτητής το 1989 και ο Πανθρακικός ήταν η πρώτη ομάδα που αγωνίστηκα μετά τις ακαδημίες του ΟΦΗ. Έμεινα στον Πανθρακικό ως το 1993. Με μια πολύ καλή φουρνιά Κομοτηναίων παικτών, όπως τον Τέντζο, τον Τάσο Μαλουση, τον Σταύρο Κάζα, τον Αλέκο Καραγιαννιδη, τον Ηλία Γκουτσίδη, τον Γιάννη Πουρλιάκα, τον Γιώργο Τσαρντάκη… και θα το σταματήσω εδώ γιατί σίγουρα θα ξεχάσω φίλους καλούς και δεν το θέλω.
Πάντως η ποδοσφαιρική παρουσία σας στην Θράκη δεν περιορίστηκε στον Πανθρακικό, σας είδαμε και ως βοηθό προπονητή στην Ξάνθη 20 χρόνια μετά από εκείνες τις στιγμές, προ 10ετίας…
Ναι, αλλά πιο πριν να σας πω ότι μετά τον Πανθρακικό ως παίκτης, πήγα για έναν χρόνο και στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και την τελευταια χρονιά μου στην Θράκη αγωνίστηκα στον Πόντο Θρυλορίου. Ειναι καλός μου φίλος ο Μιχάλης Κακουλιδης. Οπως έχω κρατήσει δεσμούς και με τον συνάδελφό σας, τον Δημήτρη Μπακιρτζή, που από τότε δημοσιογραφούσε όταν εγω ήμουν φοιτητής.
Αλλες εποχές…
Ναι, όμορφες. Κακά τα ψέματα, τα παλιά τα χρόνια ήταν διαφορετικά. Ήμασταν όλοι ερασιτέχνες αλλά δεθήκαμε και φτιάξαμε σχέσεις ζωής. Εγω πλέον σας είπα, έχω τον Πανθρακικό ως πρώτη ομάδα και την Κομοτηνή ως δεύτερη πατρίδα. Έχω πλέον και συγγενικούς δεσμούς με την Κομοτηνή…
Αλήθεια; Για πείτε μας
Ο αδερφός μου έχει παντρευτεί Κομοτηναία, την Ελένη Ασανάκη. Κόρη του παλιού γραμματέα του Πανθρακικού, του Τάκη Ασανάκη…
Να φανταστώ είστε αυτός που έκανε το… προξενιό;
Ηρθε η Ελενα για διακοπές στην Κρήτη και την φιλοξενήσαμε. Να βγει και η… υποχρέωση απέναντι στον τότε γραμματέα του Πανθρακικού, τον Τάκη Ασανάκη. Ετσι έγινε η γνωριμία και έμελε να γίνει σχέση ζωής.
Πολύ όμορφο αυτό. Εχετε κάθε λόγο να μιλάτε για δεύτερη πατρίδα την Θράκη και τελικά με παρουσία και στους τρεις νομούς. Να επιστρέψω τώρα στα χρόνια της Ξάνθης;
Βεβαίως, είναι άλλωστε και η Ξάνθη μια ομάδα που έχω επίσης μέσα στην καρδιά μου και πραγματικά λυπάμαι πάρα πολύ για όλη αυτήν την κατάσταση που βιώνει η ομάδα και ο κόσμος της. Η Ξάνθη μου εδωσε τη δυνατοτητα να δουλέψω για πρώτη φορά σε επίπεδο Α’ Εθνικής και έχω να λέω τα καλύτερα για τον Χρήστο Πανόπουλο και τον Γιάννη Παπαδημητρίου, τους ανθρώπους με τους οποίους δούλεψα σε υψηλό επίπεδο από διοικητικής πλευράς, ως βοηθός του Νίκου Καραγεωργίου. Είχαμε και τις όμορφες στιγμές με την Ευρώπη. Εκεί είναι η θέση της και είναι πολύ άδικο αυτό που συνέβη, γιατί η πτώση της δεν οφείλεται σε αγωνιστικούς λόγους. Αυτο που έχει γίνει με την Ξάνθη είναι ό,τι πιο άδικο έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για άλλους λόγους δεν βρίσκεται στην Α’ Εθνική. Θα περασουν αρκετα χρονια να επανέλθει και είναι κρίμα, γιατί έχει και καταπληκτικές εγκαταστάσεις, όπως καλές εγκαταστάσεις έχει και ο Πανθρακικός. Εύχομαι και στην Ξάνθη και στον Πανθρακικό, την ομάδα που αγαπάμε περισσότερο, να ξαναβρουν τον δρόμο τους και να επιστρέψουν όσο πιο σύντομα στα μεγάλα σαλόνια. Η Θράκη και αξίζει αλλά και είναι μεγάλη ανάγκη να διαθέτει τουλάχιστον μια ομάδα στην Α’ Εθνική.
Το κακό είναι ότι αν επιστρέψουν είτε η Ξάνθη είτε ο Πανθρακικός σε επαγγελματικό επίπεδο, θα αναβιώσουν και τα χρέη τους…
Ναι το γνωρίζω. Αλλά πιστεύω ότι τα συγκεκριμένα χρέη ρυθμίζονται. Δεν είναι αυτό το μεγάλο ζήτημα, αντιμετωπίζεται. Είναι κρίμα για εξωαγωνιστικούς λόγους να μην μετέχει ομάδα της Θράκης στα επαγγελματικά σαλόνια, γιατί και ο Πανθρακικός αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, δεν υποβιβάστηκε αγωνιστικά, όπως συμβαίνει τώρα και με την Ξάνθη.
Γενικά, είναι αλήθεια ότι πολλά πράγματα κρίνονται στα δικαστήρια τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα…
Γεγονός είναι αυτό. Δείτε τώρα τι γίνεται στην Super League 2 και την Γ΄Εθνική με την υπόθεση του Αγροτικού Αστέρα και του Πανδραμαϊκού, εξαιτίας της οποίας καθυστερεί συνέχεια και η έναρξη των πρωταθλημάτων. Είμαι πάντα της αρχής ότι πρέπει να γινονται και να κρίνονται τα πάντα στα γήπεδα. Αυτό που γίνεται είναι άδικο για Αγροτικό Αστέρα. Για λογους εκτος ποδοσφαιρου, άδικο να χανει την ανοδο. Ούτε ηθικό ούτε σωστό είναι κατά την δική μου άποψη να διεκδικεί έτσι την άνοδο ο Πανδραμαϊκός, από την στιγμή άλλωστε που δεν έπαιξε και στα μπαράζ.
Βέβαια η καθυστέρηση στην έναρξη των πρωταθλημάτων οφείλεται και στο περίφημο Μητρώο, που έχουν μάλιστα πρωταγωνιστικό ρόλο δυο συντοπίτες σας από το Ηράκλειο, ο υφυπουργός Λευτέρης Αυγενάκης και ο πρόεδρος της τοπικής ΕΠΣ Νίκος Τζώρτζογλου.
Γενικά, κόντρες εκτός του ποδοσφαίρου επηρεάζουν το ποδόσφαιρο. Είναι άσχημο όμως να μην παιζεται ποδόσφαιρο επειδή στην πραγματικότητα παρεμβαίνουν πολιτικα συμφεροντα. Κρίμα και άδικο για τις ομάδες, τους παράγοντες και τους παίκτες τους που ματώνουν για να τις κρατήσουν ζωντανές.
Εσείς με την ομάδα σας είστε έτοιμοι να ξεκινήσει το πρωτάθλημα;
Φυσικά και είμαστε. Άλλωστε το δείξαμε και στα μέχρι τώρα ματς για το Κύπελλο Ελλάδος.
Τι στόχους έχετε με τον Αλμυρό;
Δεν κρύβω ότι κρυφή μας επιθυμία είναι να πρωταγωνιστήσουμε, να βγούμε αν τα καταφέρουμε στην Super League 2.
Δηλαδή κατεβαίνετε στο πρωτάθλημα ως φαβορί;
Οχι. Σε καμία περίπρωση. Δεν ξερουμε αν είμαστε φαβορί. Και πως να το ξέρουμε, αφού ακόμα δεν ξέρουμε με ποιους θα παίξουμε στον όμιλο. Εμεις θελαμε να έχουμε μια καλή ομάδα και νομίζω την έχουμε και θα βάλουμε ως στόχο την 1η θέση.
Να το ευχηθούμε λοιπόν και να ευχηθούμε και καλή επαγγελματική πορεία. Θα ρώταγα αν θα μπορούσε να υπάρξει μια επαγγελματική επιστροφή στην Θράκη, αλλά πλέον λίγο δύσκολο με δεδομένη τη δική σας ανοδική επαγγελματική πορεία και την αντίστροφη των ομάδων της Θράκης…
Α, ποτέ μην λες ποτέ. Αυτό το έχω μάθει σαν κανόνα στη ζωή μου. Η αλήθεια είναι ότι πλέον μεγάλωσαν τα παιδιά και εγώ ως προπονητής έχω μάθει να πηγαίνω ανάλογα με τις ανάγκες και να δουλεύω σε διαφορετικούς τόπους. Από την άποψη αυτή, δεν θα ήταν κάτι ανέφικτο. Το κακό είναι ότι πλέον δεν έχει ομάδες η Θράκη σε υψηλό επίπεδο. Αλλά ελπίζω να μην κρατήσει αυτό για πολύ και δεν κρύβω ότι θα ήθελα κάποια στιγμή να δουλέψω ξανά στον Πανθρακικό, αυτήν την πρώτη αγάπη.
Αρα να μην αποκλείσουμε να σας ξαναδούμε στην Θράκη…
Μα αυτό είναι το μόνο δεδομένο. Η Θράκη είναι δεύτερη πατρίδα, την επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ και θα συνεχίσω να το κάνω. Το προσεχές καλοκαίρι μάλιστα, τον Μάιο, περιμένουμε με τους παλιούς μου συμφοιτητές πως και πως να έχουμε την συνάντηση όσοι τελειώσαμε μαζί το ΤΕΦΑΑ. Παραλίγο να έρθω και στο φετινό συνέδριο στην Κομοτηνή, που ήταν καλεσμένος ο Οτο Ρεχάγκελ, αλλά τελευταία στιγμή δεν τα κατάφερα. Θα επαναλάβω κλείνοντας ότι είναι ανάγκη η Θράκη ως γεωγραφικό διαμέρισμα να αποκτήσει ξανά ομάδα, αν όχι ομάδες, στην Α’ Εθνική. Και κάνω έκκληση στους αρμοδίους να ενσκύψουν στο θέμα, να δουν πως μπορεί να προωθηθεί ένα τέτοιο σχέδιο και να στηριχθεί από όλους…
