Μια ύστατη προσπάθεια να σωθεί ο ΑΟΞ μέσω του ΑΦΜ του Ορφέα Ξάνθης ή του Άρη Αβάτου, ώστε να μην σβήσει από τον ποδοσφαιρικό χάρτη, γίνεται τις τελευταίες μέρες, αλλά με αβέβαια τα αποτελέσματά της.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μπάμπης Χατζημεστής με την ιδιότητα και του προέδρου του Συλλόγου Παλαιμάχων του ΑΟΞ προσέφερε το ΑΦΜ της δικής του ομάδας, του Ορφέα Ξάνθης, ώστε η ιτορική ομάδα του ΑΟΞ να συνεχίσει μέσω αυτού να υπάρχει στα δρώμενα είτε στην Γ’ Εθνική είτε στην Α’ ΕΠΣ Ξάνθης, ανάλογα με την απόφαση της ΕΠΟ για την γνωστή υπόθεση και την απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου.
Ανάλογη προσφορά φέρεται να έχει κάνει και η οικογένεια Κοτόπουλου του Άρη Αβάτου, που επίσης περιμένει την απόφαση της ΕΠΟ (αγωνιστικά έχει σωθεί αλλά αν γίνει δεκτή η προσφυγή του Ορφέα Ξάνθης και παραμείνει αυτός στην Γ’ Εθνική, τότε αυτό θα συμβεί μεταξύ άλλων και σε βάρος του Αρη Αβάτου). Λέγεται ότι η οικογένεια Κοτόπουλου έχει εκφράσει διάθεση σταδιακής απεμπλοκής από το ποδόσφαιρο στο επίπεδο της Γ’ Εθνικής.
Ο λόγος που εξετάζεται η διαδικασία αυτού του είδους των συγχωνεύσεων είναι το γεγονός ότι ο ΑΟΞ με το που θα κηρυχθεί πτώχευση στην ΠΑΕ Ξάνθη για οποιονδήποτε λόγο, θα πάψει να υπάρχει καθώς σε αντίθεση με όλες τις άλλες επαγγελματικές ομάδες στην χώρα, δεν έχει Ερασιτέχνη να τρέξει το τμήμα στην Γ’ Εθνική που θεωρείται ερασιτεχνική κατηγορία. Αρα ακόμα και αν δηλώσει άμεσα παραίτηση η ΠΑΕ Ξάνθη από την SL2, αποκτά μεν δικαίωμα συμμετοχής στην Γ’ Εθνική αλλά μέσω ενός ερασιτεχνικού σωματείου που αυτήν την στιγμή ΔΕΝ υπάρχει και ΔΕΝ είναι φυσικά εύκολο να συσταθεί από τη μία στιγμή στην άλλη.
Νομικός στον οποίο διακριτικά δόθηκε η εντολή να εξετάσει αυτήν την προοπτική ξεκαθάρισε ότι είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση. Μάλιστα, το παραθυράκι που εξετάστηκε ήταν να υπάρξει κάποιου είδους συγχώνευση του ΑΟΞ με τον Ορφέα Ξάνθης ή τον Άρη Αβάτου που έχουν καθαρά και χωρίς χρέη ΑΦΜ, αλλά ακόμα και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο νομικά με δεδομένη την πολυπλοκότητα της περίπτωσης του ΑΟΞ αλλά και τους ισχύοντες νόμους. Πιο πιθανό είναι δηλαδή εν τέλει να οδηγηθούν στον γκρεμό ο Ορφέας και το Άβατο που με βάση αυτό το σενάριο θα προσφερθούν σαν σανίδα σωτηρίας, παρά να σωθεί εν τέλει η ομάδα του ΑΟΞ.
Οι ίδιοι αυτοί λόγοι, λένε οι ίδιες πηγές, δημιουργούν και την αδυναμία παρέμβασης του Δήμου Ξάνθης ή της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, την οποία επιζητούν αρκετοί στα πρότυπα της προσπάθειας σωτηρίας του Διαγόρα στην Ρόδο. Εκεί πράγματι η τοπική αυτοδιοίκηση μπήκε μπροστά για να διασώσει την ομάδα, αλλά εκεί υπάρχει Ερασιτέχνης, όπως υπάρχει στις γειτονικές Καβάλα για τον ΑΟΚ και Δράμα για την ιστορική Δόξα ή παλαιότερα στην Κομοτηνή με την περίπτωση του Πανθρακικού.
Στην Ξάνθη δεν υπάρχει Ερασιτέχνης και το γεγονός αυτό περιπλέκει την κατάσταση. Το κακό είναι ότι όσοι έβλεπαν το κακό που ερχόταν εδώ και μήνες, όσοι τολμούσαν να μιλήσουν τότε που διορθωνόταν η κατάσταση, λοιδορούνταν και χαρακτηρίζονταν από διάφορα «παπαγαλάκια» εχθροί της ομάδας. Τώρα αυτά τα «παπαγαλάκια» έχουν καταπιεί την γλώσσα τους και κάποια άλλα ακόμα πιο ξεδιάντροπα προσπαθούν να ισχυριστούν ότι… «μίλαγαν έγκαιρα», ενώ ήταν οι πρώτοι που κατέκριναν κάθε άρθρο αυτης της ιστοσελίδας και εμού προσωπικά, όταν έγκαιρα χτυπούσαμε όχι απλά καμπανάκια αλλά καμπάνες ολόκληρες.
Το παρακάτω άρθρο, επτά μήνες πριν, είναι χαρακτηριστικό. Αλλά είναι γνωστό. Εμείς θέλαμε τότε «το κακό της ομάδας»…
