Τέλειωσαν με το καλημέρα τον Μονρόι, «έκαψαν» χωρίς λόγο το χαρτί Κεχαγιά και τώρα αναζητείται «ξένο σωσίβιο»

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στον ΑΟΞ είναι καταιγιστικές, αν και πηγές ακόμα και μέσα στην ΠΑΕ σχολιάζουν ότι ενδεχομένως ακόμα και αυτές να αποτελούν την… νηνεμία πριν την πραγματική καταιγίδα που ακολουθεί τις επόμενες μέρες.

Η κίνηση του Νίκου Κεχαγιά να παραιτηθεί ξάφνιασε πολλούς. Ωστόσο δεν είναι κάτι που έσκασε σαν «βόμβα» την Παρασκευή. Από το περασμένο Σάββατο, μετά την βαριά ήττα με 3-0 απο την Βέροια μέσα στα Πηγάδια φέρεται να είχε υποβληθεί η παραίτηση. Υποβλήθηκε μετά από μια δεύτερη βαριά ήττα αλλά και όταν είχε ξεκαθαρίσει πλέον ότι ένας από του ποιοτικότερους παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι, ο Βαγγέλης Πλατέλλας, αποχωρεί για τον Ιωνικό μετά από δικό του αίτημα για προσωπικό ζήτημα, το οποίο ωστόσο ήταν γνωστό στους παροικούντες των Πηγαδίων ήδη από το καλοκαίρι.

Μαζί με τον Πλατέλλα έφτασαν τις έξι οι αποχωρήσεις παικτών από το ρόστερ του ΑΟΞ, παικτών που αποκτήθηκαν μόλις το περασμένο καλοκαίρι και ως συνήθως παρουσιάστηκαν τότε ως οι μεγάλες μεταγραφές που θα κάνουν την διαφορά. Τελικά οι πιο πολλοί φεύγουν χωρίς να… ακουμπήσουν και μαζί τους εν τέλει αποχωρεί πριν το τέλος του πρώτου γύρου και ο Νίκος Κεχαγιάς, ο «πιστός στρατιώτης» που κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα απο την φωτιά μετά την διοικητική απόφαση να φαγωθεί αμέσως μετά την 1η αγωνιστική ο Μονρόι από την ηλεκτρική καρέκα του πάγκο της Ξάνθης.

Μέχρι τότε ο Πορτογάλος είχε παρουσιαστεί κάτι σαν… Μουρίνιο από διάφορα «παπαγαλάκια» και είναι αλήθεια ότι ήταν δουλευταράς αλλά και ότι η ομάδα είχε δείξει καλά δείγματα στα ματς του Κυπέλλου. Δεν είναι τυχαίο ότι το καλύτερό της παιχνίδι την φετινή σεζόν η Ξάνθη το έπαιξε στο περίφημο νοκάουτ ματς με τον Ιωνικό, στο οποίο όμως ηττήθηκε και αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από μια ομάδα ανώτερης κατηγορίας. Ωστόσο στο πρώτο ματς στο πρωτάθλημα, κόντρα στα πιτσιρίκια του Πιερικού (που αποδεικνυεται ότι δεν είναι τελικά και ο πιο ευκαταφρόνητος αντίπαλος), ο ΑΟΞ δέχθηκε στο τέλος την ισοφάριση και αμέσως άρχισε μια καταιγίδα αρνητικών δημοσιευμάτων για τον Πορτογάλο από όσους τον εκθείαζαν μέχρι εκείνη την στιγμή.

Το κλίμα εύκολα διαμορφώθηκε καθώς υπάρχουν ακόμα (λίγοι αλλά φωνακλάδες) ευκολόπιστοι που θεωρούν συγκεκριμένα μέσα που απλά καταγράφουν τις αλήθειες ως «εχθρούς» και χαρακτηρίζουν ως «φίλους» άλλους που θεωρούνται «η πραγματική φωνή του ΑΟΞ» και προσπαθούν να είναι σε όλα μέσα, κάνοντας για προσωπικούς λόγους κολοτούμπες πιο γρήγορα και από τον (Ιωάννη) Μελισσανίδη. Έτσι, σε ελάχιστο χρόνο ο ιδιοκτήτης Μπιλ Πάπας χρεώθηκε μια δεύτερη μεγάλη προσωπική αποτυχία στην επιλογή προπονητή μετά τον Πόποβιτς (έτερον εκάτερον αν τα πιο πολλά τοπικά ΜΜΕ απέφυγαν όπως ο διάολος το λιβάνι να το σχολιάσουν), ο Μονρόι απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες (αν και ποτέ δεν εξηγήθηκαν επαρκώς οι λόγοι για αυτήν την βιαστική απόφαση) και με εξίσου συνοπτικές τα κλειδιά δόθηκαν στον Νίκο Κεχαγιά, που έχει κληθεί και στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές να βγάλει τα κάστανα απο την φωτιά στην Ξάνθη – τις πιο πολλές με επιτυχία.

Μόνο που αυτήν την φορά, αν και όλοι εκτιμούσαν από το καλοκαίρι που ανέλαβε την Ακαδημία ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα αναλάμβανε και τον ρόλο του head coach μέσα στη χρονιά, κλήθηκε να το κάνει πολύ πολύ νωρίς. Υπερβολικά νωρίς. Χωρίς να είναι αυτός που έχει κάνει προετοιμασία με τους παίκτες, αλλά χωρίς καν να έχει και λόγο και ρόλο στις μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι και εκ των πραγμάτων σε ένα μεγάλο ποσοστό τους αποδείχθηκαν αποτυχημένες. Με ένα ρόστερ που διαμόρφωσαν άλλοι και παρουσιάστηκε γα ακόμα μια φορά κάτι σαν… Μπαρτσελόνα για το επίπεδο της Β’ Εθνικής, ήταν ξεκάθαρο ότι παίζοντας με την ψυχολογία θα μπορούσε να πετύχει ένα, δυο, τρία καλά αποτελέσματα. Αλλά σε βάθος χρόνου, θα έβγαιναν στην επιφάνεια και τα προβλήματα που εμφανώς υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν.

Ο κορονοϊός επέτεινε την κατάσταση. Αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία, όλες οι ομάδες είχαν κρούσματα και προβλήματα και για αυτό υποτίθεται διαμορφώθηκε ένα ρόστερ με βάθος σε μια ομάδα που το καλοκαίρι δεν φείδονταν χρημάτων. Κάπως έτσι ήρθε η τεσσάρα στη Λάρισα, που οι παίκτες πήγαιναν για το ματς της χρονιάς, όπως παρουσιαζόταν ως τότε. Ακολούθησε η τριάρα από την Βέροια. Ήταν ξεκάθαρο ότι το χαρτί Κεχαγιά είχε πλέον καεί, πολύ πρόωρα και άδικα, κυρίως για τον ίδιο τον Κεχαγιά, ο οποίος δέχθηκε να βάλει πλάτη και να τσαλακωθεί. Αν και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι παραιτήθηκε ήδη από τότε, δέχτηκε να μείνει και στο ματς με τον προτελευταίο Απόλλωνα Λάρισας, να πάρει έτσι μερίδιο ευθύνης και στην τρίτη σερί γκέλα και κυρίως να μην μιλάει για όσα συμβαίνουν, σε μια περίοδο που οι αποχωρήσεις από τον σύλλογο συνεχίζονται ενώ οι αναπληρώσεις αν και φτάσαμε τέλος Γενάρη, γίνονται με το σταγονόμετρο.

Φυσικά τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η διαφαινόμενη διαφορά των 7 βαθμών από την Βέροια μπορεί να είναι και μόνο… ένας, αν αναλογιστεί κανείς τους αγώνες κάθε ομάδας και τα δυο παραπάνω αναβληθέντα του ΑΟΞ σε σχέση με την πρωτοπόρο ομάδα. Αλλά και η τρίτη θέση μπορεί να είναι και… τέταρτη, αν με την ίδια λογική εκτιμηθούν οι ακόμα λιγότεροι αγώνες της Αναγέννησης Καρδίτσας. Ωστόσο είναι η εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα, εντός και εκτός γραμμών, που δεν εμπνέει με αισιοδοξία για το μέλλον τον κόσμο… Τον όποιο λίγο κόσμο αγκάλιασε την φετινή προσπάθεια, γιατι οι πληγές είναι βαθιές, εξαρχής υπάρχει δυσπιστία και αυτό ήταν κάτι που φάνηκε περίτρανα από την αναιμική κίνηση των διαρκείας (που περιορίστηκαν σε τριψήφιο νούμερο).

Το ζήτημα είναι ότι για τον ΑΟΞ τα πάντα θα κριθουν στο επόμενο 10ημερο. Ερχεται το ματς με τον Απόλλωνα Πόντου, έρχεται αμέσως μετά το αναβληθέν με την β’ ομάδα του Ολυμπιακού στην Αθήνα και ακολουθεί το ντέρμπι με την Αναγέννηση Καρδίτσας. Σε αυτά τα κρίσιμα ματς ο ΑΟΞ καλείται να πάει με νέο προπονητή, αλλοδαπό, με μικρή και αρκετά παρελθοντική γνώση της ελληνικής πραγματικότητας και μηδαμινή γνώση του πρωταθλήματος της Β’ Εθνικής. Πριν από αυτά τα ματς όμως έχει αρχίσει να διαφαίνεται σοβαρό διοικητικό κενό, την ίδια ώρα που οι φήμες δίνουν και παίρνουν για την επικείμενη αποφαση της ΕΕΑ και την αρκετά μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοσή της.

Αναζητείται διακαώς ένα «ξένο σωσίβιο» σε όλα τα επίπεδα. Αλλά το κακό είναι ότι οι αντίστοιχες αναζητήσεις στο (πολύ) πρόσφατο παρελθόν δεν είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα…