Ο Απόστολος Χρήστου στο ThrakiSportS για την προετοιμασία στον Έβρο, την εμπειρία του Ρίο και τον στόχο σε Τόκυο και Βουδαπέστη

Συνέντευξη στον Χρήστο Νέδο

Ο Απόστολος Χρήστου είναι μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες της ελληνικής κολύμβησης. Έχοντας ήδη πολλές διακρίσεις για την ηλικία του και ήδη μία συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Ρίο, προετοιμάζεται αυτές τις μέρες στην Αλεξανδρούπολη για το Τόκυο αλλά πιο πριν και για το Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης.

Σε ένα προηγούμενο Ευρωπαϊκό στο Λονδίνο το 2016, πάλι πριν από Ολυμπιακούς Αγώνες, είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο των 100 μέτρων ύπτιο. Δυο χρόνια πιο πριν, έφηβος ακόμα, είχε καταφέρει μέσα σε μία ημέρα να καταρρίψει δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ της συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας σε αυτό το αγώνισμα. Την ίδια χρονιά, το 2014, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων της Νιατζίνγκ.

Από τότε ο Απόστολος Χρήστου μεγάλωσε, πλησιάζει πλέον τα 25 χρόνια και σε πολύ πιο ώριμη ηλικία προετοιμάζεται στο Δημοτικό Κολυμβητήριο «Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης» της Αλεξανδρούπολης για ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Προτίμησε με τον προπονητή του να κάνε στον «γούρικο» Έβρο για ακόμα μια φορά για την προετοιμασία του, ενόψει αρχικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Βουδαπέστης και ακολούθως του μεγάλου στόχου της πενταετίας, όπως εξελίχθηκε, που δεν είναι άλλος από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο.

Ο Απόστολος Χρήστου συνοδεύεται από τον προπονητή του Παναγιώτη Βελέντζα και είναι μόλις ένας από τους 42 αθλητές της Ελλάδας που έχουν εξασφαλίσει ήδη την συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο το ερχόμενο καλοκαίρι, έχοντας ήδη ζήσει το 2016 την εμπειρία του Ρίο. Το ThrakiSportS συνάντησε τον Απόστολο στον «φυσικό του χώρο», το κολυμβητήριο «Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης» και είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του για όλα όσα βιώνουν οι αθλητές του επιπέδου του αυτήν την δύσκολη για όλους περίοδο.

Μετά από μεγάλη αγωνιστική αδράνεια, η επιστροφή στην κανονικότητα πλησιάζει, με τις διεθνείς διοργανώσεις πλέον να έχουν επιτραπεί. Πώς όμως επιδρά στη ψυχοσύνθεση ενός αθλητή, το γεγονός πως πρέπει να διατηρήσει την υψηλότερη αγωνιστική του κατάσταση, χωρίς όμως να έχει το δικαίωμα να ανταγωνίζεται συναθλητές του;

Η αλήθεια είναι πως βιώσαμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Ειδικά, πέρυσι που ανακοινώθηκε επίσημα η πανδημία, τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, είχαμε μείνει πέντε με έξι μήνες χωρίς αγώνες, χωρίς να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Εμάς που το στοιχείο μας είναι το νερό, για δύο μήνες περίπου οι πισίνες ήταν κλειστές, δεν μπορούσαμε να κολυμπήσουμε…

Απόστολος Χρήστου - Onsports.gr

Σαν ψάρι έξω από το νερό που λέμε…

Ναι, ακριβώς αυτό, ήμασταν τελείως έξω από το άθλημά μας. Επομένως, ξεκινήσαμε από το μηδέν ουσιαστικά, με προετοιμασία πριν μερικούς μήνες και πλέον έχουμε αρχίσει να βρίσκουμε τα πατήματά μας.

Υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες πως ο κόπος τεσσάρων ετών πάει στράφι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν διεξαχθούν καθόλου;

Η αλήθεια είναι πως είχε περάσει ως σκέψη από το μυαλό μου. Στην αρχή είχαν πει πως θα γίνουν κανονικά το 2020. Εγώ το έβρισκα λίγο λάθος και απίθανο να συμβεί. Από εκεί και πέρα είναι μία εμπειρία ζωής για έναν αθλητή η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν διεξάγονται κάθε χρόνο, οπότε είναι μία ιερή στιγμή για κάθε αθλητή.

Πως είναι το συναίσθημα να αγωνίζεσαι χωρίς την παρουσία κοινού; Ειδικά σε μια ξένη χώρα, που ακόμα και μια ελληνική σημαία στην κερκίδα, είναι ικανή να σου δώσει μια ψυχολογική ώθηση;

Η αλήθεια είναι πως η ατμόσφαιρα που δημιουργείται σε ένα γεμάτο στάδιο είναι μαγική. Νιώθεις πως όλοι θέλουν να σε δουν και να δουν την επίδοση σου. Πραγματικά μερικές φορές ανατριχιάζεις κιόλας όταν μπαίνεις μέσα σε ένα γεμάτο στάδιο. Ειδικά άμα το αγώνισμα έχει αθλητή της χώρας στην οποία διεξάγεται ο αγώνας, τότε είναι ακόμα μεγαλύτερη η πίεση που νιώθεις και το κλίμα είναι ακόμα πιο ζεστό. Πλέον με άδειες τις πισίνες, έχεις το αίσθημα πως βρίσκεσαι σε προπόνηση, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να σε βοηθήσει και για να είσαι πιο συγκεντρωμένος στην κούρσα σου.

Αρα ίσως για εσένα να είναι και πλεονέκτημα, με δεδομένο ότι οι προσεχείς μεγάλες διοργανώσεις που θα συμμετάσχεις είναι στο εξωτερικό. Πριν πάμε σε αυτές, όμως, αλήθεια, ποια θεωρείς τη σημαντικότερη στιγμή σου έως τώρα στην καριέρα σου;

Η αλήθεια είναι πως ένας αθλητής ολοκληρώνεται αφενός με την συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αφετέρου με μια διάκριση σε αυτούς. Ως αθλητής το 2016 στο Ρίο ολοκληρώθηκα στον κύκλο των συμμετοχών σε όλα τα επίπεδα διοργανώσεων. Πλέον, θέλω τις διακρίσεις…

Τις οποίες μπορούμε να περιμένουμε και άμεσα, στο Τόκυο; Τι κρατάς ως παρακαταθήκη και ως «μάθημα» από την συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, το οποίο θα σε βοηθήσει στο Τόκυο, σε λίγους μήνες;

Είναι απλά ένας αγώνας όπως οι υπόλοιποι. Όταν βρέθηκα στην ηλικία των 20 για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλη διοργάνωση είχα πολύ άγχος και πίεση, διότι ήταν όνειρο ζωής. Είχα να αντιμετωπίσω τους καλύτερους αθλητές του κόσμου. Δεν έζησα τη στιγμή… αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι είναι απλά 100 μέτρα ύπτιο στη δική μου περίπτωση και απλά πρέπει να το απολαύσω και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, γιατί έχω δουλέψει αρκετά για να βρίσκομαι στην διοργάνωση.

Αρα το μυστικό είναι να μπεις, να απολαύσεις την κούρσα και να μην έχεις κανένα άγχος…

Ναι, ακριβώς αυτό.

Υπάρχει κάποια στιγμή για την οποία θα ήθελες να γυρίσεις πίσω το χρόνο και να την ξαναζήσεις στην καριέρα σου;

Ναι! Θα ήθελα να αγωνιστώ και πάλι στο Ρίο, αφού πρώτα ζήσω τη στιγμή χωρίς άγχος. Αλλά και στον τελικό του Πανευρωπαϊκού του 2016, όπου θεωρώ πως μπορούσα να κάνω καλύτερη κούρσα, διεκδικώντας ακόμα και το χρυσό.

Καλά, μετάλλιο πήρες βέβαια σε τέτοια ηλικία και σε τέτοια διοργάνωση, δεν είναι και λίγο.

Εκ των υστέρων ωστόσο διαπιστώνεις ότι μπορούσες το κάτι παραπάνω…

Είσαι και αθλητής του Ολυμπιακού. Αρα μόνιμος πρωταθλητής στην κολύμβηση αλλά ουσιαστικά έχει εξασφαλίσει ένα πρωτάθλημα και το ποδοσφαιρικό τμήμα. Δεν ξέρω, έχεις την ευκαιρία να βλέπεις και άλλα σπορ εκτός από το κολύμπι;

Βέβαια, ως φίλαθλος του ποδοσφαίρου παρακολουθώ αγώνες. Ο Ολυμπιακός από το 2014 που είμαι μέλος του με στηρίζει απερίσπαστα. Νιώθω σαν μια δεύτερη οικογένεια την ομάδα. Ειδικά την περίοδο της πανδημίας, ο Ολυμπιακός στάθηκε δίπλα στους αθλητές του ερασιτέχνη. Φυσικά, αρχές Ιουνίου είναι και το πανελλήνιο πρωτάθλημα, όπου θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να κατακτήσουμε και πάλι τον τίτλο στην κολύμβηση.

Κεφάλαιο Αλεξανδρούπολη: Αγαπημένη πόλη; Γουρλίδικη πόλη; Καλές αθλητικές υποδομές; Ποιος είναι ο λόγος που βρίσκεται συνεχώς στις πρώτες σου επιλογές για την προετοιμασία σου, πριν από κάποια μεγάλη διοργάνωση;

Η αλήθεια είναι πως έρχομαι πλέον δύο με τρεις φορές στην Αλεξανδρούπολη κάθε σεζόν. Μου αρέσει πάρα πολύ η πισίνα αλλά και η πόλη. Επίσης, αλλάζω λίγο και τη ρουτίνα μου, την καθημερινότητα μου…. Στην Αθήνα τα πράγματα είναι πιο καταπιεστικά, πιο μουντά. Στην Αλεξανδρούπολη όλα είναι ιδανικά, οι αποστάσεις είναι μικρές, το κλίμα εξαιρετικό και οι άνθρωποι πολύ φιλόξενοι, επομένως όλα τα παραπάνω με οδηγούν στο να την προτιμώ.

… εκτός αν υπάρχει κάποιο «αισθηματικό» παρασκήνιο πίσω από την επιλογή σου…

(γέλια)… Όχι, όχι είναι ξεκάθαρα προπονητικοί οι λόγοι που την επιλέγω, διαφορετικά θα έπρεπε να πηγαίνω στο εξωτερικό.

Ακρως τιμητικό αυτό για μια πόλη στην άκρη της Ελλάδας, ειδικά όταν το λέει ένας αθλητής του δικού σου βεληνεκούς, αυτών των επιδόσεων και των πολλών παραστάσεων από αγώνες σε όλον τον κόσμο. Πλέον, οι μελλοντικοί σου στόχοι;

Σε περίπου ένα μήνα είναι το Πανευρωπαϊκό στη Βουδαπέστη το οποίο θα αποτελέσει ένα δυνατό τεστ ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκυο. Θέλω να τα πάω καλά. Ο στόχος είναι το βάθρο. Βάση δυνατοτήτων και επιδόσεων πιστεύω πως θα τα καταφέρω. Από εκεί και πέρα το καλοκαίρι, ο βασικός μου στόχος είναι να βρεθώ στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων και χωρίς άγχος να διεκδικήσω ό,τι καλύτερο μπορώ, με μια καλή κούρσα…