Ήταν 17 Απριλίου του 2001, μια τέτοια μέρα πριν από 20 χρόνια, όταν το μικρό Μαρούσι (που σήμερα βολοδέρνει στις μικρότερες εθνικές κατηγορίες), μια ομάδα δίχως μεγάλη λαϊκή βάση, κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου έχοντας μάλιστα στην σύνθεσή της και ως βασικό στέλεχός της έναν Θρακιώτη: τον Αλέξη Φαλέκα!
Μετά από μια τρομερή πορεία και αφού στον διπλό ημιτελικό απέκλεισαν την Ούνιξ Καζάν , οι «κιτρινόμαυροι» των βορείων προαστίων της Αθήνας με προπονητή τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, κατάφεραν να φτάσουν στον τελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα που φιλοξενήθηκε στην Βαρσοβία και επιβλήθηκαν με 74-72 της γαλλικής Σαλόν, έπειτα από έναν δραματικό σε εξέλιξη αγώνα.
Στους περισσότερους έμειναν οι δυο εύστοχες βολές του Σωτήρη Νικολαΐδη στα εννιά δευτερόλεπτα πριν το τέλος και μια καλή άμυνα, που έκριναν το τελικό αποτέλεσμα. Πολυτιμότερος παίκτης του τελικού είχε αναδειχθεί ο Τζίμι Όλιβερ, που είχε 31 πόντους. Ωστόσο γεγονός είναι ότι σε εκείνο το παιχνίδι είχε κάνει την… εμφάνιση της ζωής του και ο Εβρίτης στην καταγωγή Αλέξης Φαλέκας. Ιδιαίτερα στο τελευταίο πεντάλεπτο, με τις βολές που έβαλε, τα φάουλ που κέρδισε, ακόμα και τα ριμπάουντ που πήρε.
Ο Φαλέκας μάλιστα, με καταγωγή από γνωστή αθλητική οικογένεια της Αλεξανδρούπολης, είχε σημειώσει σε εκείνον τον τελικό 13 πόντους και ήταν μόλις ο ένας από τους τρεις με διψήφιο αριθμό από την ομάδα του Αμαρουσίου και ο μόνος Έλληνας (31 είχε σημειώσει ο Όλιβερ και 15 ο Αμάγια). Ο θείος του εξακολουθεί να αποτελεί έναν από τους πιο παλιούς παράγοντες του Ατρόμητου Άβαντα, είναι μέλος του ΔΣ της ΕΠΣ Έβρου και έχει τις φωτογραφίες του Αλέξη στο γνωστό στέκι με την καλύτερη μπουγάτσα στα Θερμα της Σαμοθράκης όπου γίνεται… λαϊκό προσκύνημα κάθε καλοκαίρι (δεξιά, θυμηθείτε το σχετικό θέμα του ThrakiSportS με ένα κλικ ΕΔΩ).
Το κύπελλο εκείνο για το Μαρούσι χαρακτηρίζεται από πολλούς ως φωτοβολίδα, όμως δεν ήταν. Έναν χρόνο μετά το Μαρούσι θα έφτανε στα ημιτελικά του Κόρατς και τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, το 2004 στον τελικό του FIBA Europe League (έχασε 87-63 από την Ούνιξ) και στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος έχοντας τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο και τον Βασίλη Σπανούλη ως ηγέτη της ομάδας, το 2005 θα τερμάτιζε δεύτερο στην κανονική περίοδο της Α1, το 2006 θα έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, το 2008, το 2009 και το 2010 μέχρι τα ημιτελικά της Α1, εκείνη την χρονιά μέχρι και το Top 16 της Ευρωλίγκας.
Ωστόσο μέχρι εκεί. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Έτσι, η αποχώρηση του Άρη Βωβού που για εκείνον τον τελικό είχε ναυλώσει ένα τσάρτερ που μετέφερε στην Βαρσοβία την ομάδα, στέρησε τον χρηματοδότη από την ομάδα, με αποτέλεσμα το 2012 να έρθει ο υποβιβασμός και πριν πέντε χρόνια η ομάδα έχει παίζει στη Γ’ Εθνική, στην ίδια δηλαδή κατηγορία με την Ασπίδα Ξάνθης, τον ΓΑΣ και την ΑΕ Κομοτηνής. Πλέον έχει ανέβει στην Α2 Ανδρών και οι άνθρωποί του τρέφουν την κρυφή ελπίδα ότι σύντομα η ομάδα θα μπορέσει να επιτρέψει στα μεγάλα σαλόνια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με εκείνο το τσάρτερ είχαν μεταφερθεί στην Βαρσοβία και οι λιγοστοί οπαδοί της ομάδας που πλήρωσαν το αντίτιμο των 40.000 δραχμών για τα έξοδα μεταφοράς, αλλά και ορισμένοι δημοσιογράφοι, ανάμεσά τους και ένας θρακιώτης, ο Γιάννης Γιαγκίνης, που νεαρός φοιτητής τότε, ολοκλήρωνε τις σπουδές του στην Κομοτηνή αλλά έσπευδε να ταξιδέψει ως απεσταλμένος τότε της «Θρακικής Αγοράς» στην πρωτεύουσα της Πολωνίας για να καλύψει την προσπάθεια του Θρακιώτη παίκτη του Αμαρουσίου, κυρίως όμως να ζήσει από κοντά μια ακόμα από τις μεγάλες στιγμές που έχει χαρίσει το άθλημα του μπάσκετ στον ελληνικό αθλητισμό.
Πέρασαν 20 χρόνια από εκείνο το έπος του Αμαρουσίου, από εκείνον τον θρίαμβο του μικρού Δαυίδ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όπου η Θράκη είχε την δική της σημαντική συμβολή χάρη στον Αλέξη Φαλέκα (που πλέον ακολουθεί προπονητική καριέρα και έγραψε ιστορία κυρίως με την ΑΕΚ αναλαμβάνοντας πόστο στην ομάδα όταν αγωνιζόταν στην Α2 και ανεβάζοντάς την πριν τρία χρόνια ως βοηθός του Σάκοτα στην κορυφή της Ευρώπης και του κόσμου με την κατάκτηση του Basketball Champions League και του Διηπειρωτικού στο Ρίο ντε Τζανέιρο).
Ήταν μια μέρα σαν και αυτή, 17 Απριλίου του 2001, ακριβώς 20 χρόνια πριν και το ThrakiSportS βυθίστηκε στα προσωπικά του αρχεία αλλά και αυτά της InTime και αναζήτησε φωτογραφίες από την παρουσία του θρακιώτη μπασκετμπολίστα σε εκείνο τον τελικό, αλλά και ένα βίντεο με την συμβολή του στην κατάκτηση του τροπαίου στα τελευταία λεπτά του αγώνα…
