Άρθρο – καταπέλτης της προέδρου του Αρίωνα για Πολιτεία και Δήμο Ξάνθης

Η πρόεδρος του Αρίωνα Ξάνθης Νατάσα Μακρή δημοσίευσαι ένα άκρως ενδιαφέρον άρθρο για την διαχρονική προσφορά των ερασιτεχνικών αθλητικών συλλόγων στην κοινωνία, καθώς και την αντθμετώπιση αυτών από την Πολιτεία και των Δήμο Ξάνθης εν μέσω πανδημίας.

Αναλυτικά αναφέρει:

«Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Οι σημερινοί μεσήλικες θυμούνται τις Κυριακές που πήγαιναν να παίξουν ή να δουν μπάλα στο χωριό, στην τοπική ομάδα. Πόσο χαρούμενοι ήταν όλοι! Διασκέδαζαν παίζοντας ποδόσφαιρο, έβλεπαν φίλους, συμπαθητικές φιγούρες του χωριού, με ζωγραφισμένη την αγωνία για την έκβαση του αγώνα!
Στην πορεία, πολλοί απ’ αυτούς τους αθλητικούς συλλόγους έσβησαν, υπό το βάρος των προβλημάτων και όσοι συνέχισαν, μέχρι σήμερα, το κατόρθωσαν με πολλές θυσίες και κόπο.
Πόσο μεγάλη ήταν η προσφορά τους στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής του χωριού, δίνοντας την ευκαιρία στους νέους να γυμνάζονται, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα χωριά της χώρας; Πόσα ταλέντα προέκυψαν από τη λειτουργία τους, πετυχαίνοντας μεγάλη καριέρα στη συνέχεια;

Η αγάπη και το μεράκι των κατοίκων δεν αρκούσαν για την επιβίωσή τους. Χρειάζονταν και τη στήριξη της πολιτείας. Πρέπει όμως, να τους αναγνωρίσουμε την καλλιέργεια της αθλητικής συνείδησης στα νέα παιδιά, τα οποία συνέχισαν να αθλούνται ως και σε μεγάλη ηλικία.
Στα αστικά κέντρα, οι ερασιτεχνικοί αθλητικοί σύλλογοι, είχαν την πρόνοια να δημιουργήσουν Ακαδημίες εκμάθησης του αθλήματος, γεγονός που τους εξασφάλισε το αθλητικό τους μέλλον και την οικονομική βοήθεια που χρειάζονταν.

Η διάδοση της αθλητικής παιδείας στην Ελλάδα, εναπόκειται, από την μία, στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής στην εκπαίδευση κι από την άλλη, στους αθλητικούς συλλόγους.
Οι δεύτεροι, λόγω όμως, της εξειδίκευσης σε συγκεκριμένο άθλημα, τις περισσότερες ώρες προπόνησης, τα ολιγάριθμα τμήματα, τις καλύτερες εγκαταστάσεις μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά, με πιο επαρκή τρόπο, την αξία της προσπάθειας, την μη εγκατάλειψή της, τη συνειδητοποίηση ότι η αποτυχία δεν σημαίνει τίποτα παρά μόνο το έναυσμα για πιο έντονη προσπάθεια που θα οδηγήσει στην επιτυχία και στην ανταμοιβή.
Αποτελούν πηγή έμπνευσης, εμποτίζοντας στο μυαλό και στην ψυχή των μικρών αθλητών, την αρχή της δια βίου άσκησης.
Έτσι, παρατηρούμε ενήλικες να παίζουν το αγαπημένο τους άθλημα, άλλοι να μπαίνουν στο δρομικό κίνημα ή στην πεζοπορία.Τεράστιο το αποτύπωμα των αθλητικών συλλόγων στην ευεξία και υγεία των συμπολιτών μας.

Η πολιτεία έδωσε τις τελευταίες επιχορηγήσεις το 2009 στους αθλητικούς συλλόγους, έκτοτε με ιδία μέσα όλοι τους πορεύτηκαν, άλλοι τα κατάφεραν, άλλοι όχι, αυτό που σίγουρα πέτυχαν, ήταν να κρατήσουν όρθιο το οικοδόμημα του ελληνικού αθλητισμού με πολλές θυσίες, την περίοδο που η πολιτεία δεν είχε τη δυνατότητα να βοηθήσει ελέω μνημονίων.
Όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια, ΟΙ ΜΟΝΟΙ που στήριξαν οικονομικά του αθλητικούς συλλόγους, ήταν οι ΓΟΝΕΙΣ των παιδιών των Ακαδημιών, που τους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ! Αυτοί, από το υστέρημά τους, κράτησαν την φλόγα του ελληνικού αθλητισμού αναμμένη!
Το 2009, δεν περικόπηκαν μόνο οι επιχορηγήσεις προς τους συλλόγους, αλλά σε κάποιο βαθμό και προς τις ομοσπονδίες, με αποτέλεσμα να αυξηθούν απίστευτα οι οικονομικές υποχρεώσεις των συλλόγων, προς έκαστη ομοσπονδία. Ενδεικτικά αναφέρουμε, διαιτησίες, έντυπα, παράβολα συμμετοχής στα πρωταθλήματα… Η αύξηση των εξόδων δυσχέραινε τη λειτουργία τους, οδηγώντας τους, σε περιστολή παροχών προς τα μέλη είτε σε δραστηριότητες, τουρνουά, φιλικούς αγώνες είτε σε ιματισμό.
Η εξυγίανση στο χώρο του αθλητισμού που επιχειρεί η πολιτεία, βρίσκει σύμφωνους την πλειονότητα των αθλητικών συλλόγων, αν κρίνουμε από το πόσους μπήκαν στο αθλητικό μητρώο κι αυτοί που δεν μπήκαν, δεν πρόλαβαν να συγκεντρώσουν την πληθώρα των δικαιολογητικών, λόγω της πανδημίας.

Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι, αυτήν τη στιγμή, ένας ερασιτεχνικός αθλητικός σύλλογος για να λειτουργεί, πρέπει να διαθέτει λογιστή, γραμματέα, νομικό για τις εκλογές, λογιστήριο για να εκτελεί μισθοδοσία και να πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές. Τίθεται, λοιπόν, το εξής ερώτημα, ποια η διαφορά από μία εταιρεία;
Το άγχος για διαφάνεια και έλεγχο, τελικά, μην τύχει και οδηγήσει στο άλλο άκρο, με αποτέλεσμα να σβήνουν σύλλογοι, με μεγάλη προσφορά στην νεολαία;

Είναι επιτακτική ανάγκη κάποιες οικονομικές ανισότητες να αρθούν, όπως, όταν η ανδρική ομάδα στην καλαθοσφαίριση αγωνίζεται εντός έδρας, πληρώνει τριακόσια ευρώ για διαιτησία-γραμματεία, ενώ μια αντίστοιχη ομάδα της ίδιας κατηγορίας στη Θεσσαλονίκη πληρώνει μόνο εκατό ευρώ, λόγω των οδοιπορικών των διαιτητών. Θα ήταν δίκαιο σε κάθε αγώνα να πληρώνεται η διαιτησία εξ ημισείας.
Άλλη ανισότητα είναι, η πληρωμή τέλους χρήσης κλειστών χώρων άθλησης στο Δήμο Ξάνθης, ενώ στους περισσότερους δήμους, δεν υφίσταται. Δεν πιστεύουμε ότι ο Δήμαρχος Ξάνθης αγαπάει λιγότερο τον αθλητισμό από τους άλλους δημάρχους, βέβαια, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι πρέπει να επισημάνουμε πως το τέλος χρήσης θεσπίστηκε κατά την προηγούμενη δημοτική αρχή, απλώς, παρακαλούμε τον σημερινό Δήμαρχο να άρει την αδικία.
Θα μπορούσε η πολιτεία να δώσει οικονομική ανάσα στους συλλόγους, πληρώνοντας είτε τις διαιτησίες είτε έναν, τουλάχιστον, προπονητή σε κάθε σύλλογο, εφόσον έχει τα προσόντα (καθηγητής Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση στο άθλημα, άδεια εξάσκησης επαγγέλματος από την Γ.Γ.Α. και να είναι μέλος του οικείου συνδέσμου προπονητών). Τρόποι και λύσεις υπάρχουν.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να γίνει η αυτοκριτική των ερασιτεχνικών αθλητικών συλλόγων, κατά την γνώμη μου, η οποία έγκειται στο ότι, στο παρελθόν, πολλοί σύλλογοι μετατράπηκαν σε πλυντήρια φορολογικών υποχρεώσεων τρίτων. Βέβαια, καταργήθηκε η διάταξη κι έπαψε το φαινόμενο, όπως επίσης η χρησιμοποίηση συλλόγων από περαστικούς παράγοντες, ως σκαλοπάτι πολιτικής ανέλιξης.
Ο κακός ανταγωνισμός μεταξύ τους, άλλο ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να σταματήσει διότι οι δρόμοι όλων των συλλόγων είναι παράλληλοι και δεν συγκρούονται.
Τέλος, όλους τους αθλητικούς ερασιτεχνικούς συλλόγους τους ενώνει ένα κοινό σημείο, η αγάπη για το άθλημά τους και όπου υπάρχει αγάπη, γίνεται καλή δουλειά! Αυτό το κοινό σημείο, ευχής έργο είναι, να μας κάνει όλους να καταθέσουμε προτάσεις επ΄ ευκαιρίας των εκλογών των ομοσπονδιών, ώστε να αρθούν ανισότητες και αδικίες.

Η πρόεδρος
Αναστασία- Νατάσα Μακρή
Το άρθρο έχει δημοσιευτεί και στο σημερινό τεύχος της ξανθιώτικης εφημερίδας “ΕΜΠΡΟΣ” που την ευχαριστούμε πολύ που αφιλοκερδώς στέκεται πάντα δίπλα στον αθλητισμό!»