Οι μεγάλες ελπίδες της ελληνικής πάλης στο ThrakiSportS για τους Ολυμπιακούς του Τόκυο και την προετοιμασία τους στην Κομοτηνή

Συνέντευξη στον Δημήτρη Μπακιρτζή

Στην πόλη της Κομοτηνής βρέθηκαν όλο το δεύτερο δεκαπενθημερο του Ιανουαρίου τα δέκα κορυφαία ίσως ονόματα της ελευθέρας πάλης αυτήν την περίοδο στην χώρα, μετέχοντας σε καμπ προετοιμασίας της προολυμπιακής ομάδας ενόψει των ξεχωριστών απαιτήσεων που έχει το ολυμπιακό πλέον έτος 2021.

Ανάμεσά τους ο Γιώργος Πιλίδης, κάτοχος του αριθμού ρεκόρ των οκτώ μεταλλίων σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Παίδων που πλέον ελπίζει σε μεγάλες διακρίσεις και ως άνδρας, ο οποίος γιόρτασε κατά την παρουσία του στην πρωτεύουσα της Ροδόπης τα 21α του γενέθλια, και ο Κύριλλος Μπινενμπάουμ, 5ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών.

Οι δυο τους έχουν βάλει στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο και δεν κρύβουν, εφόσον γίνει αυτό το βήμα, το όνειρό τους να ανέβουν ακόμα και στο βάθρο. Τους συναντήσαμε στις εγκαταστάσεις του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, που αποτέλεσαν την βάση τους για δύο εβδομάδες, και μιλήσαμε για τις φιλοδοξίες τους αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν λόγω της πανδημίας.

Από αυτό το θέμα, άλλωστε, ξεκίνησε και η κουβέντα μας μαζί τους…

Βρίσκεστε στην Κομοτηνή για αυτό το καμπ προετοιμασίας της προολυμπιακής ομάδας, το οποίο διεξάγεται ωστόσο σε συνθήκες πανδημίας. Πόσο σας δυσκολεύει όλο αυτό;

Γιώργος Πιλίδης: Ολους τους αθλητές τους πηγαίνει πίσω, εμένα όμως ίσως λίγο παραπάνω. Άλλωστε με… επισκέφθηκε ο ιος πριν ενάμισι μήνα, με αποτέλεσμα όχι απλά να χάσω προπονήσεις αλλά και την συμμετοχή στο παγκόσμιο κύπελλο της Σερβίας.

Είχες συμπτώματα;

Γιώργος Πιλίδης: Οχι κάτι ιδιαίτερο, μόνο απώλεια όσφρησης για μικρό διάστημα. Ομως έπρεπε να μείνω σε καραντίνα για 15 μέρες. Και διαγνώστηκα τυχαία, σε τεστ που έγινε ακριβώς επειδή έπρεπε να ταξιδέψω στην Σερβία.

Ακριβώς λόγω του κορονοϊού αναβλήθηκαν πέρυσι η Ολυμπιακοί Αγώνες για το καλοκαίρι του 2021, αν και πάλι ακούγονται σενάρια αναβολής. Πόσο σας επηρεάζει όλο αυτό;

Γιώργος Πιλίδης: Πολύ, αν και όσο μπορούμε και εγω και οι υπόλοιποι συναθλητές μου προσπαθούμε να κλείσουμε τα αυτιά μας στα σενάρια, να συνεχίσουμε την προετοιμασία μας και να συγκεντρωθούμε στον στόχο. Με τη βοήθεια του Θεού ελπίζω ότι θα τα πάμε καλά, αλλά οι δυσκολίες είναι πολλές. Για εμένα μια παραπάνω, γιατί προετοιμαζόμενος για τους αγώνες του 2020 κράταγα τα 57 κιλά. Μετά την αναβολή τους για έναν ολόκληρο χρόνο, είναι αδύνατον πλέον να μείνω σε αυτά τα κιλά. Αναγκάζομαι πλέον να αλλάξω κατηγορία, να πάω στα 65 κιλά. Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει όταν μιλάμε για τέτοια διοργάνωση.

Αυτή η εξέλιξη αλλάζει τον στόχο για φέτος;

Γιώργος Πιλίδης: Όχι αλλά τον κάνει πιο δύσκολο. Η πάλη είναι πολύ δύσκολο άθλημα. Μπορεί να προετοιμάζεσαι τέσσερα χρόνια και ένας μικρός τραυματισμός να σου στερήσει τα πάντα. Δεν ξέρεις επίσης για ποιον προετοιμάζεσαι. Μπορεί να έρθει ένας από οποιαδήποτε χώρα χωρίς καμία διάκριση και να βγει πρώτος. Στην πάλη δεν υπάρχουν φαβορί και για αυτό το δικαίωμα στην ελπίδα παραμένει. Δεν το έχω κρύψει αλλά ονειρεύομαι να ανέβω στο ψηλότερο σκαλί και να ακούσω τον εθνικό ύμνο στο Τόκυο. Δεν μου αρκεί απλά το μετάλλιο. Τόσα χρόνια προετοιμάζομαι για την κορυφή. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να συνεχίσω να προπονούμαι σκληρά καθημερινά. Και φυσικά να πάρω την πρόκριση από το προολυμπιακό, όπου δεν υπάρχει περιθώριο λάθους γιατί μια ήττα σε βγάζει εκτός. Και να γίνουν βέβαια οι Αγώνες.

Εχεις ονειρευτεί αυτή τη στιγμή; Χρυσό μετάλλιο και εθνικό ύμνο στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου;

Γιώργος Πιλίδης: Την έχω ζήσει. Εντάξει, οχι σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά το έχω ζήσει και είναι κάτι συγκλονιστικό, την θεωρώ την καλύτερη στιγμή μου μέχρι στιγμής. Ηταν το 2016 στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που είχε και την ιδιαιτερότητα ότι μπορούσαν να λάβουν μέρος δύο αθλητές από κάθε χώρα. Άρα αυξημένος ο ανταγωνισμός, αφού είχε δύο από την Ρωσία, από την Γεωργία, από το Αζερμπαϊτζάν, από τις δυνατές χώρες στο άθλημα. Αυξημένος ο βαθμός δυσκολίας, αλλά τότε, στα 16 μου, κέρδισα έξι ματς σερί και έφτασα στον τελικό. Μετά κέρδισα και εκεί και κατάφερα να σηκώσω ψηλά την ελληνική σημαία. Μοναδική επιτυχία και ξεχωριστά συναισθήματα, από τότε έβαλα στόχο ζωής το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μακαρι να επαναληφθεί. Για εσένα Κύριλλε, ποιος είναι ο φετινός στόχος;

Κύριλλος Μπινενμπάουμ: Και για εμένα, όπως και για τον Γιώργο, ο μεγάλος στόχος είναι καταρχήν η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μετά, εφόσον φυσικά αυτή έρθει και εφόσον οι αγώνες γίνουν, στόχος είναι το μετάλλιο στους αγώνες του Τόκυο.

Πότε είναι τα προολυμπιακά;

Κύριλλος Μπινενμπάουμ: Το πρώτο είναι στις 18 και 19 Μαρτίου στην Ουγγαρία. Προκρίνονται οι δύο πρώτοι σε κάθε κατηγορία, δηλαδή όσοι πάνε στον τελικό. Ενα λάθος να κάνεις, έναν αγώνα να χάσεις ή ακόμα χειρότερα αν αρρωστήσεις τότε και δεν μπορέσεις να παλέψεις, χάθηκε η ευκαιρία. Μετά θα υπάρχει μια ακόμα, τελευταία, στο προολυμπιακό στην Βουλγαρία, τέλη Απριλίου.

Αρκεί όπως είπαμε να γίνουν και οι Αγώνες…

Γιώργος Πιλίδης: Εννοείται. Εγω όλο αυτό το διάστημα που προετοιμάζομαι, κάθε μέρα κοιμάμαι και ξυπναω με αυτό το άγχος. Είναι ένα ατομικό αγώνισμα και αν δεν γίνουν, είναι καταστροφή για έναν στόχο που έχει μπει πολλά χρόνια πριν. Προετοιμάζομαι τέσσερα χρόνια για αυτήν την στιγμή και ήδη αμφιβάλλω αν τελικά θα γίνει η διοργάνωση και εφόσον γίνει, υπό ποιες συνθήκες και αν θα μπορέσω να αγωνιστώ.

Πάντως, κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Η πάλη δεν είναι ένα άθλημα με ημερομηνία λήξης. Και η επόμενη διοργάνωση το 2024 πρέπει να είναι στόχος, φαντάζομαι…

Γιώργος Πιλίδης: Στην άκρη του μυαλού υπάρχει φυσικά και το Παρίσι. Τότε θα υπάρχουν περισσότερες εμπειρίες που μετράνε πολύ στο άθλημά μας, αλλά και η φυσική κατάσταση ενός 25χρονου σίγουρα τότε θα είναι καλύτερη. Όμως εγώ οφείλω να προσηλώνομαι στο Τόκυο που έχουμε μπροστά μας. Αν δεν έρθει, τότε θα εξετάσουμε το Παρίσι.

Κλείνοντας αυτήν την συνομιλία, πως ήταν η εμπειρία της προετοιμασίας στην Κομοτηνή;

Κύριλλος Μπινενμπάουμ: Εμένα μου έχουν μείνει οι καλύτερες εντυπώσεις. Για την πόλη δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα γιατί πέσαμε σε περίοδο καραντίνας και δεν είναι εύκολο να κυκλοφορήσεις, ωστόσο μου έχουν κάνει πολύ θετική εντύπωση οι εγκαταστάσεις και τα εργαστήρια εδώ στο Πανεπιστήμιο.

Γιώργος Πιλίδης: Και εγώ οφείλω να πω ότι οι εγκαταστάσεις είναι αρκετά καλές. Για εμένα είναι η δεύτερη φορά στην Κομοτηνή, είχα έρθει και πέρυσι αλλά πάλι ήμουν άτυχος, έπεσα στην πρώτη καραντίνα και δεν μπόρεσα όπως και τώρα να πάρω εικόνα από την καθημερινότητα της πόλης. Βλέπω τα απέναντι βουνά μόνο, προπονηση και ξενοδοχείο. Τότε έκανα και αποκατάσταση. Στο ΤΕΦΑΑ του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης οι εγκαταστάσεις έχουν ό,τι χρειάζεται ένας αθλητής για την φυσική του κατάσταση, ακόμα και παλαίστρα για να είναι ολοκληρωμένη η προπόνηση. Είναι ένα μικρό θαύμα αυτό που έχει πετύχει ο Γιάννης Μπάρμπας εδώ και θα ήθελα και μέσα από αυτήν την συνέντευξη να τον ευχαριστήσω και δημόσια για όλη την βοήθεια που μας προσφέρει καθημερινά σε αυτήν την προετοιμασία…