Δυο χρόνια χωρίς τον Λεωνίδα μας…

Ο χρονος κυλά και λένε ότι γιατρεύει τις πληγές, αλλά υπάρχουν κάποιες πληγές που δεν γιατρεύονται ποτέ. Τέτοια μέρα, δύο χρόνια πριν, η οικογενεια του ThrakiSportS θρηνούσε την απώλεια ενός από τα πιο σημαντικά μέλη της και από τα πιο καλά παιδιά (αν όχι του καλύτερου) της αθλητικής δημοσιογραφίας σε ολόκληρη την Θράκη.

Ο Λεωνίδας Κάλφας, ένα από τα ιδρυτικά και βασικά μέλη της προσπάθειας του ThrakiSportS από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας του, ταξίδεψε στους ουρανούς τα ξημερώματα εκείνης της Κυριακής που ξημέρωνε 20 Ιανουαρίου του 2019.

Λίγο πριν συμπληρώσει τα 30 του, ήρθε κατάματα αντιμέτωπος με την «κακια αρρώστια». Και την πάλεψε. Χρειάστηκε να μετακομίσει στην Αθήνα. Για ενάμισι χρόνο ήταν εκεί, μεταξύ νοσοκομείων και… απομόνωσης σε ένα δωμάτιο στα Κάτω Πετράλωνα.

Φάνηκε να κερδίζει τις πρώτες μάχες. Ο πόλεμος όμως δεν είχε τελειώσει. Ανέβηκε αστην Αλεξανδρούπολη για να συνεχίσει στην πατρίδα τον αγώνα. Μαχητής μέχρι τέλους. Όμως η αρρώστια αυτή είναι ύπουλη και δυο χρόνια μετά από την έναρξη του «πολέμου» και δυο ημέρες μετά τα 32α γενέθλιά του, δεν άντεξε.

Στην σχεδόν μια δεκαετία που βρίσκεται στον αέρα του διαδικτύου το ThrakiSportS, έχουμε ζήσει ως «οικογένεια» της μεγαλύτερης φίλαθλης παρέας της Θράκης πολλές στιγμές. Ευχάριστες και δυσάρεστες. Αθλητικές και μη, ομαδικές και προσωπικές. Αυτή ήταν η χειρότερη από όλες. Δεν ξεχνιέται και δεν επουλώνεται όσος καιρός και αν περάσει.

Και είναι αλήθεια ότι με την πανδημία έχει πάει πίσω και μια σκέψη που υπάρχει από την οικογένεια του ThrakiSportS για να τιμηθεί η μνήμη του Λεωνίδα μας, που πρόλαβε να αφήσει σημαντικό στίγμα με την πένα και την συνολική παρουσία του στα γήπεδα του Έβρου αλλά και συνολικά της Θράκης.

Να μας προσέχεις από εκεί ψηλά αδερφέ…