Η Βασίλισσα Θράκης αποτελεί την πρώτη γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα στην οποία η Ζωή Βλάχου έγινε μέλος της με τον ερχομό της στην Ξάνθη λόγω φοιτητικών υποχρεώσεων, καθώς πλέον είναι απόφοιτη ΑΕΙ του Τμήματος Αρχιτεκτόνων-Μηχανικών.
Μπορεί όμως η Βλάχου να πήρε πτυχιο, δέθηκε όμως τόσο πολύ με την ομάδα που συνεχίζει. Η Βασίλισσα Θράκης ξεκίνησε άτυπα τη λειτουργία της το 2011, αλλά για πρώτη φορά συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής το 2012. Η ομάδα της Ξάνθης κατόρθωσε να σημειώσει πολλές επιτυχίες και καθιερώθηκε στο χώρο αυτό με αποτέλεσμα να συμμετέχει πλέον στα ”μεγάλα σαλόνια” της Α’ Εθνικής Γυναικών.
Με καταγωγή από την Κοζάνη, συνδυάζει τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις με το άθλημα που αγαπά, το οποίο δεν είναι άλλο από το ποδόσφαιρο. Είναι χαμηλών τόνων, δε θα γκρινιάξει ποτέ σε συμπαίκτρια της, βγάζει ηρεμία στους αγώνες της ομάδας της και διαθέτει κεφαλιά-κανονιά για σκοράρισμα στα αντίπαλα καρέ.
Πραγματοποιεί αρκετή δουλειά στο χώρο του κέντρου, διανύοντας πολλά χιλιόμετρα στους αγωνιστικούς χώρους. Αγωνίζεται στο κέντρο με απόλυτη επιτυχία τόσο ως επιτελικός όσο και ως αμυντικός-μέσος. Η 26χρονη αξιόλογη και ευαίσθητη παίκτρια της Βασίλισσας Θράκης δεν κρύβει την ανησυχία της για την αβεβαιότητα που επικρατεί στα γυναικεία πρωταθλήματα, καθώς δεν υπάρχει μία επίσημη ενημέρωση και όλα εξαρτώνται από τη σύμφωνη γνώμη ειδικών και λοιμωξιολόγων.
«Η απόφαση για τη μη έναρξη των γυναικείων πρωταθλημάτων, και κυρίως της Α’ Εθνικής, πιστεύω ότι θα δημιουργήσει προβλήματα τόσο στις ομάδες όσο και στις αθλήτριες, αφού η επανένταξη τους στις προπονήσεις θα είναι δύσκολη. Με προσοχή και συχνά τεστ θα μπορούσαν να ξεκινήσουν σιγά σιγά οι προπονήσεις και σταδιακά το πρωτάθλημα», λέει η Ζωή Βλάχου μιλώντας στο αθλητικό site Ματιές στο Γυναικείο Ποδόσφαιρο και τον Ηλία Σχορτσανίτη. «Γενικότερα αυτό που κυριαρχεί στις συζητήσεις μας είναι η πιθανότητα έναρξης του πρωταθλήματος και ο τρόπος που μπορούμε να διατηρηθούμε σε μια σχετικά καλή φυσική κατάσταση μέχρι τότε. Δυστυχώς, όμως επικρατεί απογοήτευση και άγχος για όλη αυτή την κατάσταση!».
Η Ζωή είναι ο ακούραστος εργάτης της σκληρής καθημερινότητας, την οποία παλεύει κυριολεκτικά και μεταφορικά με «νύχια» και με «δόντια».
«Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σε ομαδικό επίπεδο σχετικά αργά, στα 18 μου, όταν πήγα στην πόλη της Ξάνθης για σπουδές και εντάχθηκα στην ομάδα της Βασίλισσας Θράκης. Με τη Βασίλισσα έχω συμμετάσχει από το 2012 μέχρι το 2015 στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής, όταν και κατακτήσαμε την πρώτη θέση και το πρωτάθλημα της σεζόν 2014-2015.Έκτοτε,αγωνιστήκαμε με επιτυχία στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, αποκτώντας πολλές εμπειρίες. Οι ιδιαίτερες συνθήκες της χρονιάς που περνάει, έφεραν την ομάδα μας στην Α’ Εθνική και πλέον όλες οι αθλήτριες της ομάδας περιμένουμε την πρώτη μας συμμετοχή στην κορυφαία κατηγορία του ποδοσφαίρου γυναικών.
Το δέσιμο με τους ανθρώπους που αποτελούν την ομάδα της Βασίλισσας Θράκης είναι πολύ μεγάλο, παρόλο που πλέον ζω μακριά τους, και έτσι κάθε φορά που παίζω για την ομάδα μου, λειτουργώ με πάθος και πείσμα. Τα συναισθήματα μου είναι πολύ έντονα για το έμβλημα της Βασίλισσας Θράκης!!!».
Σε ερώτημα πως επιδρά η απουσία των φιλάθλων από τα γήπεδα στις προσπάθειες σας, απαντά: «Η παρουσία και η ενίσχυση η ενίσχυση του κόσμου της ομάδας ήταν πολύ έντονη τόσο εντός όσο και εκτός έδρας! Οπότε, θεωρητικά ο σύλλογος χάνει ένα κομμάτι της δυναμικής του χωρίς τους φιλάθλους στο πλευρό του, αλλά είμαι σίγουρη ότι όλα τα κορίτσια θα αγωνιστούν και για τους φιλάθλους μας όταν έρθει η ώρα».
Υπάρχει ανησυχία ότι τα γυναικεία πρωταθλήματα θα οδηγηθούν σε τέλμα από τη στιγμή που δεν ξεκίνησαν καν λόγω της επιδρομής της πανδημίας; «Δυστυχώς ναι! Από τη στιγμή που το γυναικείο ποδόσφαιρο δεν λειτουργεί σε επαγγελματικό επίπεδο και οι ομάδες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν κάποια οικονομική στήριξη και βοήθεια, φοβάμαι πως πολλές ομάδες ομάδες δεν θα συνεχίσουν την προσπάθεια τους. Το ίδιο φοβάμαι ότι μπορεί να συμβεί και με αρκετές αθλήτριες που ενδέχεται να κουραστούν, να προσπαθούν να διατηρηθούν σε μια καλή φυσική κατάσταση κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Ομαδικές προπονήσεις δεν πραγματοποιούνται εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, οπότε η κάθε αθλήτρια προσπαθεί μόνη της να διατηρεί ένα καλό ρυθμό ανάλογα με τα μέσα και τις εγκαταστάσεις που έχει στη διάθεσή της».
Η Ζωή Βλάχου προσθέτει: «Στον χώρο του γυναικείου ποδοσφαίρου ελάχιστες είναι οι κοπέλες που μπορούν να βιοποριστούν από αυτό. Ο βασικός λόγος που ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο είναι η αγάπη μας για το λαοφιλές ομαδικό άθλημα και τα συναισθήματα που μας δημιουργούνται μπαίνοντας στο γήπεδο».
Ολοκληρώνοντας τον επίλογο της συνέντευξης, η Ζωή Βλάχου έκανε μια αναφορά στους στόχους της και φυσικά τις ευχές της για το μέλλον: «Αυτό που εύχομαι πρωτίστως είναι να ξεπεράσουμε την κατάσταση που ζούμε όλοι σύντομα με υγεία και υπομονή! Ελπίζω ότι θα επανέλθουμε σύντομα στην καθημερινότητά μας και θα μπορέσουμε κι εμείς να επιστρέψουμε στα γήπεδα! Σε προσωπικό επίπεδο, στόχος μου είναι να βελτιώνομαι συνεχώς τόσο αγωνιστικά όσο και στο επάγγελμα μου, αφού πλέον εργάζομαι ως αρχιτέκτονας μηχανικός στην Κοζάνη. Τέλος, θέλω να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά!».
