Ηταν 18 Νοεμβρίου του 2017 όταν έφυγε από τη ζωή ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, ένας από τους κορυφαίους αρσιβαρίστες όλων των εποχών. Ήταν μόλις 50 ετών και είχε διαγράψει μια λαμπρή καριέρα την 15ετία 1985-2000, αγωνιζόμενος στις κατηγορίες των 60, 62 και 64 κιλών.
Ο Σουλεϊμάνογλου ήταν γεννημένος στο Ptichar της Νότιας Βουλγαρίας, λίγα χιλιόμετρα βόρεια από την Κομοτηνή δηλαδη, αλλά πολιτογραφήθηκε Τούρκος. Ο επονομαζόμενος και «Ηρακλής τσέπης» είχε κατακτήσει τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια (το ’88 στη Σεούλ, το ’92 στη Βαρκελώνη και το ’96 στην Ατλάντα), επτά χρυσά σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα και δύο σε Ευρωπαϊκό με τις δύο χώρες που εκπροσώπησε.
Παράλληλα είχε ανακηρυχθεί αρσιβαρίστας της χρονιάς το 1984, το 1985 και το 1986. Ήταν μόλις 15 ετών όταν «έσπασε» το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ, για να ακολουθήσουν ακόμη 45!
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1996 (Ατλάντα) αποτέλεσαν ουσιαστικά τον τελευταίο μεγάλο αγώνα του, καθώς κέρδισε ένα τρίτο χρυσό μετάλλιο. Σε εκείνο τον αγώνα ιστορική έμεινε η κόντρα του με τον «δικό μας» Βαλέριο Λεωνίδη. Οι δυο τους κατέρριψαν πέντε παγκόσμια ρεκόρ σε μια από τις κορυφαίες μάχες στην ιστορία του αθλήματος.
«Μόλις γίνατε μάρτυρες του μεγαλύτερου ανταγωνισμού στην ιστορία της άρσης βαρών», είχε σημειώσει ο δημοσιογράφος Κεν Τζόουνς της εφημερίδας Independent του Λονδίνου.
Ο Σουλεϊμάνογλου «έφυγε» λίγες ημέρες μετά τη μεταμόσχευση ήπατος στην οποία είχε υποβληθεί στις 6 Οκτωβρίου. Στις 11 Νοεμβρίου παρουσίασε εγκεφαλική αιμορραγία λόγω οιδήματος που εμφάνισε. Έτσι υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση, όμως δεν τα κατάφερε και έχασε τη μάχη στις 18 Νοεμβρίου του 2017.
Μετά την γνωστοποίηση της είδησης του θανάτου ο Βαλέριος Λεωνίδης είχε δηλώσει: «Λυπάμαι πάρα πολύ γι’ αυτό τον άνθρωπο. Δεν ήταν μόνο αντίπαλος και συναθλητής μου, ήταν και φίλος μου. Είχαμε αναπτύξει μια πολύ καλή σχέση», είπε αρχικά ο Λεωνίδης και προσέθεσε: «Μιλούσαμε τακτικά, συναντιόμασταν και του έλεγα ‘’τι κάνεις; Γιατί δεν προσέχεις; Έχεις πετύχει τόσα πράγματα και βρίσκεις τώρα διέξοδο στο ποτό;’’. Ακόμη και αφού γλίτωσε την πρώτη φορά, δεν άλλαξε συνήθειες. Δεν μπορούσε να αντισταθεί σε αυτή την κακή συνήθεια».
Σχετικά με τη… μάχη στην Ατλάντα είχε πει: «Κανείς δεν περίμενε πως θα φτάσουμε τόσο ψηλά στα κιλά. Ούτε καν ο προπονητής μου, ο Χρήστος Ιακώβου. Ο αγώνας κρίθηκε στο αρασέ (σ.σ. ο Λεωνίδης σήκωσε 145 κιλά έναντι 147,5 του Ναϊμ), αφού τα 190 κιλά στο επολέ-ζετέ ήταν όντως πάρα πολλά. Ωστόσο, ενώ του έδινα συγχαρητήρια στην απονομή, ο Ναϊμ γύρισε και μου είπε ‘’και οι δυο είμαστε οι καλύτεροι’’. Πώς μπορώ να το ξεχάσω αυτό;».
