Ο «Μανωλάκης» Ολισαντέμπε έγινε… εργολάβος και δηλώνει: «Περνάω χαλαρά την ζωή μου»

Ο Εμανουέλ ή «Μανωλάκης» Ολισαντέμπε είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους πιο αγαπημένους παίκτες που φόρεσαν την φανέλα του Παναθηναϊκού (αλλά και της Ξάνθης). Ο Νιγηριανός επέστρεψε στην πατρίδα του, δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο και δηλώνει… χαλαρός.

Έχοντας αποχωρήσει εδώ και αρκετά χρόνια από την Ελλάδα, άφησε το στίγμα του στο ποδόσφαιρο μας. Ακολούθησε η Πολωνία, όπου κι εκεί αγαπήθηκε, με τον ίδιο να μιλάει μετά από χρόνια στην «SportoweFakty» για την ζωή του στην πατρίδα του την Νιγηρία.

Ο Εμανουέλ Ολισαντέμπε δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο μιας και έγινε εργολάβος, μία ζωή που του αρέσει μιας και περνάει όπως λέει… χαλαρά.  Κάποια από τα ενδιαφέροντα σημεία της συνέντευξης του Ολισαντέμπε στην πολωνική ιστοσελίδα: 

«Μ’ αρέσουν πολύ οι κατασκευές και ήδη εργάζομαι σ’ αυτόν τον τομέα. Έφτιαξα πέντε διαμερίσματα και τώρα βγάζω κέρδη από αυτά. Το έκτο είναι ήδη υπό κατασκευή, αν και η πανδημία έχει επιβραδύνει αυτήν την επένδυση».

«Γενικά πλέον περνάω στη ζωή μου… χαλαρά. Δεν είμαι υπό πίεση, δεν βιάζομαι. Ειλικρινά δεν είμαι πολύ φιλόδοξο άτομο, αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Δεν θα μπορούσα να ζήσω στην Ευρώπη όπου η πίεση της καθημερινής ζωής είναι πολύ έντονη. Έζησα στην Ευρώπη, οπότε μπορώ να κάνω τις συγκρίσεις».

«Κατά τη γνώμη μου η ζωή στη Νιγηρία είναι πολύ πιο εύκολη. Εντάξει, δεν λειτουργούν όλα κανονικά εδώ, αλλά ο κόσμος το έχει συνηθίσει. Και εγώ το έχω συνηθίσει επίσης. Ωστόσο, έχουμε και μια λαϊκή ρήση στη Νιγηρία. Λέμε ότι ‘εάν έχετε παιδιά στην Ευρώπη, τα έχετε ήδη χάσει επειδή δεν θα θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Επειδή δεν θα μπορούν να αλλάξουν ξανά’. Αυτό, όμως, είναι πια υπό συζήτηση…».

«Θυμάμαι πολύ καλά όταν είχα εκείνη την πρόταση για δοκιμή στην Πολωνία. Οι συνάδελφοί μου με είχαν συμβουλεύσει να μη φύγω. Όσοι είχαν βρεθεί εκεί τα προηγούμενα χρόνια μου είχαν πει ότι ήταν ένα τρομακτικό μέρος, ότι η χώρα είναι φτωχή, ότι το επίπεδο του ποδοσφαίρου είναι πολύ χαμηλό. Στη συνέχεια, μετά από όλες αυτές τις απόψεις, πήρα έναν χάρτη και βρήκα την Πολωνία. Και είδα ότι ήταν κοντά στη Γερμανία. Σκέφτηκα, ‘ε, τότε δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα εκεί!’ Πήρα τα πράγματά μου και πήγα στην Πολωνία. Και είμαι χαρούμενος που πήρα μια τέτοια απόφαση τότε».