Πληθαίνουν οι αντιδράσεις για την εικόνα απόλυτης εγκατάλειψης του κολυμβητηρίου Ξάνθης

Το Κολυμβητήριο Ξάνθης εξακολουθεί να μην λειτουργεί και τις τελευταίες ώρες διακινείται ένα κείμενο με μια σειρά από φωτογραφίες για αυτήν την κατάσταση.

Το υπογράφει ο Μετζίτ Εγιούπ και έχει ως εξής:

Πολύ στενάχωρη η κατάσταση. Ένας “παράδεισος” που για ανεξήγητους λόγους παραμένει ενας στεναχωρος δυστυχώς “σκουπιδότοπος” όπως θα δείτε στις φωτογραφίες.
Σπασμένα μπουκάλια, χαρτιά διαφόρων ειδών, βανδαλισμοί, σπασμένα τζάμια, παραβιάσεις γραφείων αθλητικών συλλόγων, κλοπές .. και πόσα ακόμα….. πως είναι δυνατόν να το κάνουν αυτό και όποιος το κάνει τέλος πάντων, δεν πονάει η ψυχή του; Δεν έτυχε να αποτελέσω μέλος στο κολυμβητήριο της πόλης, ουτε και να κολυμπήσω ωστε αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μου όπως ήταν όταν βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη, αλλά η εικόνα που είδα με καθήλωσε. Με καθήλωσε και αθόρυβα μέσα μου απορούσα κ είχα τόσα ερωτήματα…
Πως ειναι δυνατόν να μην λειτουργεί το κολυμβητήριο; όταν κάθε καλοκαίρι πνίγονται τόσες ψυχές στη χώρα μας και συνεχίζουν να είναι υποψήφιοι για πνιγμό άνθρωποι, όπου κάθε φορά που έρχονται σε επαφή με το νερό να κινδυνεύουν , μόνο και μόνο επειδή δεν τους έχει δοθεί η ευκαιρία να παρακολουθήσουν κάποια μαθήματα ή να ενημερωθούν για το υγρό στοιχείο ώστε να μπορεσουν να προστατευτούν οι ίδιοι αλλα και τα παιδιά τους;
Πως είναι δυνατόν ένας Νομός με περίπου 110 χιλιάδες πληθυσμό, να μην έχει έναν τόσο ωφέλιμο κλάδο σε λειτουργία; Δεν εξυπηρετεί μονόπλευρα αλλά ένα γενικό σύνολο. Εξυπηρετεί μια αλυσίδα επαγγελματιών αλλά “ΚΥΡΙΩΣ” πολίτες που πραγματικά το έχουν ανάγκη.
Ανθρώπους που πραγματικά το έχουν ανάγκη με διάφορα προβλήματα υγείας, όπου όπως πολύ καλα γνωρίζετε όλοι, το νερό βοηθά σε απίστευτα μεγάλο βαθμό στην ανάκαμψη αλλά και στη βελτίωση διαφόρων παθήσεων .
Κατά την είσοδο μου στο χώρο, είδα μια σανίδα κολύμβησης ( την έχω κυκλώσει στην φωτογραφία) και δεν θα μπορούσε να μην με αγγίξει, παρόλο όπως προανέφερα δεν είχα αποτελέσει κομμάτι στο κολυμβητήριο της Ξανθης ποτέ. Αυτή εικόνα με την ( σανίδα) με έκανε να φανταστώ ανθρώπους και παιδιά όπου προσπάθησαν για διακρίσεις, ανθρώπους που κολυμπούσαν για τα δικά τους οφέλη, παιδιά γεμάτα χαρά να παίζουν και να διδάσκονται τη κολύμβηση, μια εικόνα γεμάτη μέσα στο κολυμβητήριο με χαρούμενες φωνές από παιδιά, και οδηγίες από τους δασκάλους και προπονητές, γονείς στις κερκίδες να απολαμβάνουν τα παιδιά τους μέσα στην πισίνα, αγώνες κολύμβησης και γενικά να επικρατεί ένα θετικό κλίμα από τα χαμόγελα και τις συναντήσεις.Και η απόσταση του κολυμβητηρίου; Μόνο πέντε λεπτα στους διαμένοντες μεσα στη πόλη της Ξάνθης.
Τα οφέλη είναι πολλά για ΟΛΟΥΣ.Ένα κολυμβητήριο σίγουρα έχει τα έξοδα του αλλά και πολλά οφέλη. Όπως: Νέες θέσεις εργασίας. Διοίκηση, Υπεύθυνο Προσωπικό, Προσωπικό καθαριότητας, Ναυαγοσωστες, ιδιώτες ενοικίασης διαδρομής, σεμινάρια διαφόρων τύπων όσον αφορά το υγρό στοιχείο, Κολυμβητικοι Σύλλογοι, Λειτουργία ώρες κοινού , διοργάνωση αγώνων κολύμβησης, ομάδες πόλο, aqua aerobic, ΑμεΑ, Καλλιτεχνική κολύμβηση και άλλα τόσα….
Εκτός αυτού, χτίζεται και αναδεικνύεται η εικόνα τη πόλης αυτή τη φορά μέσω του υγρού στοιχείου.
Άγνωστο και Άξιας απορίας η θέση των αρμοδίων, δεν θέλω να κατηγορήσω ούτε να καταλογίσω ευθύνες, αυτό δεν θα βοηθούσε σε τπτ κυρίως στην εξέλιξή μας. Θα ήθελα όμως να κατανοήσω την θέση και την αντίληψη όσον αφορά αυτό το τόσο σοβαρό θέμα από τους Αρμόδιους, που σίγουρα είναι αρκετοί, από το κλείσιμο του κολυμβητηρίου έως σήμερα.
Ένα θέμα που δεν μπορεί να μείνει ανέγγιχτο κατά την δική μου άποψη άλλο, γιατί πρόκειται για ψυχές ανθρώπων που κινδυνεύουν κάθε χρόνο, καθως το 90% της χώρας αλλά και του Νομού μας βρέχεται από θάλασσα και φυσικά τους ανθρώπους που πραγματικά το έχουν ανάγκη όσον αφορά την υγεία τους, όπου θα μπορούσε κυριολεκτικά να βελτιώσει τον τρόπο ζωής τους και να τους βοηθήσει να “ΜΗΝ ΠΟΝΑΝΕ, Η ΕΣΤΩ ΝΑ ΑΠΑΛΎΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥΣ”.
Ανθρώπινα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν από τους πολίτες και τους Αρμόδιους αυτής της πόλης, ώστε να βρεθεί άμεσα μια λύση για το κολυμβητήριο και να επαναλειτουργήσει όσο το δυνατόν ποιο γρήγορα.
Όσο παραμένουμε αδρανείς, θεωρούμαστε συνυπεύθυνοι, πολίτες, πολιτικοί και αρμόδιοι για τα παιδιά που κινδυνεύουν και σίγουρα για τον τρόπο ζωής μας.
Ο αθλητισμός είναι παιδεία, αν δεν υπάρχουν δραστηριότητες λογικό να βλέπουμε παιδιά να καταφεύγουν σε αρνητικές συνήθειες. Να μην απορούμε, γιατί συνειδητά η ασυνείδητα ωθούνται στο να εξωτερικεύσουν κάπως την περιττή τους ενέργεια. Και ως γνωστόν οι εύκολοι τρόποι επιλογής ( τάμπλετ, κινητα κ.α) θεωρούνται και τα ποιο επιβλαβής.Αν τόσο καιρό κάτι δεν κινήθηκε, τότε σίγουρα φταίμε όλοι μας, αν όμως υπήρχε προσπάθεια και δεν δώθηκε σημασία από τους Αρμόδιους, τότε είναι υπεύθυνοι για τα προαναφερόμενα.
Εξάλλου η εικόνα μιας χώρας και ο προορισμός της για ένα καλύτερο αύριο, είναι οι πολίτες και με τη σειρά τους οι εκπρόσωποι των πολιτών οι ” πολιτικοί “. Εύχομαι αυτή η λυπητερή εικόνα, να αλλάξει σύντομα και να βυθιστεί το μέρος με αξιόλογους υπεύθυνους γεμάτο όρεξη ανθρώπους , με παιδικά χαμόγελα απολαμβάνοντας όλοι μαζί τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει ένα κολυμβητήριο.